🔆 چرا قطع رابطه با سوئد ضروری است؟ ✍ برای دومین‌بار در هفته‌های اخیر، یک شهروند سوئدی با مجوز و حفاظت پلیس سوئد به قرآن کریم اهانت کرد. 🔹این مسئله در حالی برای دومین بار رخ داد، که درهفته‌های اخیر اعتراضات گسترده‌ای در میان امت اسلامی نسبت به وقوع این اهانت ایجاد شده بود. 🔹برخلاف برخی اظهار نظرهای نه چندان دقیق در مورد جدایی ایدئولوژی از منافع ملی، باید توضیح داد که ایدئولوژی بخشی از منافع ملی کشورها را تشکیل می‌دهد. 🔹منافع ایدئولوژیک شامل ارزش‌های یک ملت است که باید در سطح بین المللی پیگیری شود. 🔹تحرک دیپلماتیک در مورد ماجرای اخیر، بخشی از ظرفیت ایران را فعال می‌کند که مزیت نسبی اصلی سیاست خارجی کشور محسوب می‌شود. 🔹ممکن است برخی این مسئله را مطرح کنند که منافع اقتصادی کشورها با قطع ارتباط با سوئد به مشکل می‌خورد. 🔹اولا لازم به توضیح است در میان کشورهای اسلامی، نفع اقتصادی غیر قابل جایگزین با کشورهای دیگر وجود ندارد که قطع ارتباط با سوئد آن‌را زیر سوال ببرد. 🔹به خصوص در مورد ایران. قابل توجه است ضربه اقتصادی که سوئد از این ماجرا متحمل می‌شود بسیار بیشتر است. #اَیْنَ_طّالِبُ_بِدَمِ_الْمَقْتُولِ_بِکَرْبَلاءَ #لبیک_یا_خامنه_ای

🔆 یکی از اقدامات رضاخان ایجاد محدودیت و جلوگیری از برگزاری مراسم سوگواری و اعیاد مذهبی بود که به طور سنتی مسلمانان در ایام عاشورا و محرم و صفر ، ماه رمضان و... برگزار می کردند و به انجام چنین مراسمی اعتقاد داشتند. از تندترین حملات رضاخان به دین که عناد کامل رژیم را نسبت به اسلام و مراسم آن نشان می داد ، ایجاد محدودیت و ممنوع کردن برگزاری مراسم سوگواری بود. این خواست قلبی استعمار انگلیس از زمان تهاجم به کشورهای اسلامی بود.(1) در خاطرات همفر در همین زمینه توصیه شده است ： "مراکز عزاداری حسین (ع) یا تکایا ،باید نابود شود و به ویرانه هایی مبدل گردند. علت این کار البته باید مبارزه با گمراهی مسلمین و نابودی بدبختی های دین ، قلمداد شود. باید با تمام وسایل بکوشیم تا مردم را از رفتن به تکایا و عزاداری برای حسین (ع) خودداری کنند و تدریجا این گونه کارها متروک گردد. برای این منظور باید شرایط و ضوابط تأسیس تکایا و گزینش وعاظ و روضه خوان ها را دشوار ساخت"(۲) !!! . ✍️ پ ن ： حال سالها پس از رهایی از اسارت به برکت خون پاک شهدای اسلام در تمام نقاط کشور تکایا و دسته های عزاداری بیش از پیش فریاد "لبیک یا حسین ع" سر می دهند. خدارا بابت این همه لطفش هزاران بار شکر میکنیم. الحمدلله. . منابع ：۱. کتاب سقوط ، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی ، ص ۸۷۷ / ۲. کتاب خاطرات همفر ، ص ۸۶ #پهلوی_بدون_روتوش #اَیْنَ_طّالِبُ_بِدَمِ_الْمَقْتُولِ_بِکَرْبَلاءَ #لبیک_یا_خامنه_ای

📌شماره شبهه:5278 🔘 متن شبهه : کوفه پایگاه شیعیان بوده و تمامی لشکریان چند هزار نفری که روبروی امام حسین(ع) ایستادند، همه از شیعیان کوفی بوده‌اند، بنابراین شیعیان خودشان امامشان را دعوت و پس از آن ایشان را کشته‌اند و حالا پس از هزار و چند صد سال هنوز برای او عزاداری می‌کنند و اشک می‌ریزند! 🔆 پاسخ شبهه: 1️⃣ بی‌شک نسبت دادن لشکر ابن زیاد ملعون به شیعه، جفای عظیمی است، چرا که طبق تاریخ حداقل نیمی از مردم کوفه مخالف امیرالمؤمنین (ع) بوده‌اند و نیم دیگر هم «شیعه» نبودند بلکه حداکثر هواخواه حضرت علی (ع) بودند، چنانچه «ابن ابی الحدید» شارح اهل سنت نهج‌البلاغه این مطلب را می‌گوید و سپس تصریح می‌کند که البته آنها شیعه نبودند بلکه فقط هواخواه حضرت علی (ع) بودند؛ 2️⃣ این که گفته می‌شود کوفیان «شیعه» بودند، این یک دروغ و جفای بزرگ تاریخی نسبت به شیعه است، زیرا «شیعه» به کسی اطلاق می‌شود که حضرت علی (ع) را امام اول و جانشین بلافصل پیامبر اکرم (ص) بداند و خلافت خلفای سه‌گانه را قبول نداشته باشد، این در حالی است که در تاریخ آمده، امیرالمؤمنین (ع) در کوفه چندین بار که خواستند از روش خلفای پیشین انتقاد کنند، کوفیان فریاد "وا ابوبکرا و واعمرا" سر دادند تا جایی که حضرت مجبور به سکوت شدند و نتوانستند بسیاری از بدعت‌های خلفاء را در کوفه بردارند! و حتی در تاریخ آمده که کوفیان «حی علی خیرالعمل» که خلیفه دوم برداشته بود را در اذان نمی‌گفتند و اصلاح آن را از امیرالمؤمنین نپذیرفتند! 3️⃣ حالا چگونه می‌توان گفت که کوفیان «شیعه» بودند؛ آن‌ها حداکثر هوادار حضرت امیر (ع) در دوره‌ای به عنوان خلیفه چهارم بودند و از خلفای پیشین در همه چیز حتی در بدعت‌هایشان پیروی می‌کردند، لذا در نهج‌البلاغه می‌بینید که چگونه کوفیان، دل حضرت امیر (ع) را به درد آورده و نسبت به آن‌ها گلایه‌ها کرده‌اند؛ 4️⃣ بنابراین اگر می‌بینیم برای امام حسین (ع) دوازده هزار نامه از کوفیان رسیده، این موضوع به این معنا نیست که کوفه ١٢ هزار شیعه داشته است، اگر اینطور بود که اصلاً عالم اسلام دگرگون می‌شد؛ 5️⃣ درست است که نهضت نامه‌نگاری با امام را برخی شیعیان در کوفه، مانند سلیمان ابن صرد، حبیب ابن مظاهر، و مسلم ابن عوسجه، و عابس آغاز کردند، اما پس از آن، بسیاری از غیر شیعیان به این حرکت پیوستند و این موضوع به دلیل تحقیری بود که کوفیان در زمان حاکمیت بنی‌امیه با آن مواجه شده بودند و آنها می‌خواستند به واسطه دعوت امام از این ذلت بیرون بیایند لذا برای امام حسین (ع) هزاران نامه نوشتند؛ 6️⃣ البته مخالفان و دشمنان مکتب اهل‌بیت که می‌خواهند این‌طور القاء کنند که هر کس امام را دعوت کرده و با حضرت مسلم (ع) بیعت نموده شیعه است، خودشان بهتر می‌دانند که کوفیان به سبب همین موضوع که شیعه و پیرو اهل‌بیت (ع) نبودند و به امامت و ولایت الهی امام حسین (ع) اعتقادی نداشتند، اینقدر زود جا زدند و متأسفانه در روبروی امام قرار گرفتند؛ 7️⃣ بر این اساس با قاطعیت می‌توان گفت که در کربلا، حتی یک شیعه را نمی‌توان پیدا کرد که با امام جنگیده باشد؛ البته مسلماً برخی از آنها ترسیده و به کمک امام خود نیامدند، اما هرگز شیعیان در بین لشگر جنایتکار کربلا نبوده‌اند. ✍️ استاد محمدحسین رجبی دوانی #اَیْنَ_طّالِبُ_بِدَمِ_الْمَقْتُولِ_بِکَرْبَلاءَ #لبیک_یا_خامنه_ای