⭕️ نفرین‌هایی که همان دم به واقعیت پیوست 🔰 صحنه کربلا، بدون شک صحنه نبرد حق علیه باطل بود، برخی برای خودنمایی و اذیت کردن امام حسین علیه السلام پیش آمده و حضرت را نفرین می‌کردند، حضرت نیز متقابلا همان سخن را به خود او باز می‌گرداند و جالب این است که تاریخ می‌نویسد نفرین حضرت به سرعت گیرا بود و منجر به هلاکت آن شخص می‌شد. 👈 نقل شده امام حسین علیه السلام چون احتمال هرگونه تعرضی به خیام حرمش را می‌داد، فرمان داد اطراف حرم خندقی کنده و از هیزم پرکنند و سپس آتش بزنند. زمانی که آتش زبانه کشید فردی از لشکر دشمن سوار اسب شد و به سوی خیام امام جلو آمد و گفت: ای حسین(ع) پیش از آتش آن دنیا، به خود آتش زده‌ای! حضرت فرمود: دروغ گفتی ای دشمن خدا، گمان داری تو به بهشت می روی و من به دوزخ، پس روی به قبله آورد و فرمود: خدایا او را به آتش دنیا بسوزان قبل از آنکه به آتش آخرت گرفتار آید. 🔶نفرین امام در مورد او به اجابت رسید. پای اسب به سوراخی رفت و تعادلش به هم خورد و در حالی که پای آن ملعون در رکاب اسب گیر کرده بود به این‌طرف و آن‌طرف کشیده شد و به خندق آتش افتاد. ✅ همچنین نقل شده شخصی به نام «عبداللّه بن حصین» از لشکر ابن سعد فریاد زد: ای حسین (ع) از این آب فرات که می‌بینی چون شکم ماهی موج می‌زند، قطره‌ای نمی‌چشی تا هلاک گردی؛ آن حضرت از شنیدن این سخن دیده‌اش گریان شد و فرمود: «خدایا او را تشنه بمیران» . ❇️ در آن حال اسب رمید و برزمینش زد. او برخاسته و به دنبال اسب می‌دوید و در حالی که تشنگی بر او غالب شده و فریاد العطشش بلند بود، هر چه آب به او رساندند نتوانست آن را بخورد و با تشنگی به هلاکت رسید. ___________________ 📎 #اعتقادات 📎 #امامت 📎 #راهنما_شناسی 📎 #محرم

⭕️ سوال ⁉️ آیا عزاداری برای امام حسین علیه السلام مخالف قرآن است یا موید قرآنی دارد؟ 🔰 بدون شک برپا کردن مجلس عزاداری برای امام حسین علیه السلام و دیگر اهل بیت ریشه در آیات قرآن دارد، ولی متأسفانه از طرف معاندان و روشن فکران مورد هجمه قرار گرفته و آن را خرافی و بدعت می‌شمارند. 1️⃣. اثبات ارادت و محبت 🔶 یکی از دلایل قرآنی که ما را به اقامه عزا برای امام حسین علیه السلام ترغیب می‌کند، وجوب محبت و ارادت نسبت به خاندان عصمت و طهارت می‌باشد؛ چرا که خداوند متعال امت اسلامی را امر به ابراز محبت و دوستی آنان کرده و فرموده: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏[شوری آیه/ 23] بگو: من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى ‏كنم جز دوست ‏داشتن نزديكانم [اهل بيتم‏]» 🔺به اعتقاد ما بر پا کردن مجالس عزای حسینی یکی از مصادیق واقعی ابراز دوستی و ارادت نسبت به خاندان عصمت و طهارت می باشد. 2️⃣. عبرت گرفتن از عاشورا 🔶 یکی از دلایل قرآنی که ما را به بر پا کردن مجالس عزا ترغیب می‌کند، زنده نگه داشتن یاد و نام عاشورا است. بر پا کردن مجالس عزا و ذکر مصیبت‌هایی که برای فرزندان آخرین پیامبر الهی وارد شد چیزی نیست که انسان به راحتی و بدون هیچ گونه درس گرفتنی از کنار آن بگذرد و لذا به استناد آیه 111سوره مبارکه یوسف بیان این ماجرا برای عبرت گرفتن از این فاجعه دردناک می باشد.« لَقَدْ كانَ في‏ قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْباب[یوسف آیه/111]در سرگذشت آنها درس عبرتى براى صاحبان انديشه بود!» 3️⃣. یاری دین خدا ✅ به استناد آیات و روایات، یاری کردن دین خدا و یاری کردن مظلوم، واجب است. لذا بر پا کردن این مجالس صدای لبیک ما به دعوت ایشان مبنی بر یاری رساندن دین خدا می باشد: « وَ الَّذينَ إِذا أَصابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ [شوری آیه:39] و كسانى كه هر گاه ستمى به آن‌ها برسد، (تسليم ظلم نمى‏شوند و) يارى مى‏طلبند!». در واقع برپایی این مجالس کمک به عدالت خواهی و مبارزه با ظلم است. ____________ 📎 #اعتقادات 📎 #امامت 📎 #راهنما_شناسی 📎 #محرم

⭕️ سوال ❓«حبیب بن مظاهر» چه کسی بود و چگونه در رکاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسید؟ 🔰 چهره بارز «حبیب» همیشه در تاریخ مانند خورشیدی تابان، می‌درخشد. نام اصلی او «حبیب بن مظاهر» است، بزرگ‌مردی از طایفه باشرافت و افتخارآفرین «بنی اسد» و از صحابه رسول گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله بود، وی یک سال پیش از بعثت پیامبر اسلام(ص) به دنیا آمد؛ فیض دیدار پیامبر(ص) توفیقی بود که حبیب را، از همان اوایل جوانی با معارف دینی و سرچشمه زلال تعالیم اسلام، آشنا کرد. 👈 بنابراین حبیب از جمله کسانی است که به فیض دیدار پنج امام معصوم(علیهم‌السلام)، نائل آمده است. چهره‌ی زیبا و جمال معنوی او به حد کمال رسیده بود. به طوری که در عبادت، شجاعت، علم، زهد و در دفاع از حریم ولایت زبان‌زد خاص و عام شده بود. 🔶 پس از وفات جان‌سوز رسول گرامی(ص) حبیب بن مظاهر با امیرالمؤمنین علیه السلام بیعت کرد، و در خط ولایت و در شمار یاران خالص و شاگردان ویژه حضرت قرار گرفت و دانش‌های گران‌بها و فراوانی را از حضرت آموخت. 🔺او در جمیع علوم و فنون، هم‌چون فقه، تفسیر، قرائت، حدیث، ادبیات، جدل و مناظره تبحّر داشت تا آن‌جا که مایه اعجاب و شگفتی دیگران بود. ✳️ «حبیب بن مظاهر» مردی شجاع، باصلابت و با قدرت بود، به طوری که در تمام جنگ‌هایی که در دوران حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام رخ داد؛ حضوری فعال و چشم‌گیر داشت، در روز عاشورا نیز با شجاعت تمام، در مقابل لشگر عمر سعد ایستاد و شروع به نصیحت و اندرز کرد. ✅ حبیب مردی عابد و پارسا بود. تقوا و حدود الهی را رعایت می‌کرد. حافظ کل قرآن کریم بود، و هر شب به نیایش و عبادت خدا می‌پرداخت. ❇️ حبیب بن مظاهر این پیرمرد عارف و آگاه، مصمّم بود که به هر قیمتی شده، خود را به کاروان کربلا برساند؛ شب به راه می‌افتاد و روز استراحت می‌کرد تا در بند مأموران «ابن زیاد» اسیر نشود. سرانجام روز هفتم ماه محرم، در کربلا، به کاروان امام حسین علیه السلام پیوست. 🌐 او، عاشق شهادت بود، دلش برای شهادت می‌طپید، شب عاشورا را به عبادت و مناجات با معبود خویش مشغول بود، و لحظه شماری می‌کرد تا روز عاشورا فرا رسد و در رکاب مولا و سرور خویش، شربت شهادت را بنوشد. بالاخره، نوبت جان‌فشانی فرا رسید. حبیب بن مظاهر، با آن سن زیاد هم‌چون یک قهرمان شمشیر می‌زد، و 62 نفر از افراد دشمن را به درک واصل کرد. ✔️ تشنگی و خستگی بر او چیره شده بود، ناگهان، در این هنگام «بدیل بن مریم عقفانی» به او حمله کرد و با شمشیری بر فرق او زد، دیگری با سرنیزه به او حمله کرد، تا این‌که حبیب از اسب بر زمین افتاد، محاسن او با خون سرش خضاب شد. سپس «بدیل بن مریم» سر مطهرش را از تن جدا کرد. __________________ 📎 #اعتقادات 📎 #امامت 📎 #راهنما_شناسی 📎 #محرم

⭕️ عبدالله بن عفيف، روشن‌دلی که عاشورایی شد 🔰 یکی از شیعیان شناخته‌ شده‌ شهر کوفه، شخصی است به نام «عبدالله بن عفیف ازدی» . عبدالله به گواه تاریخ نویسان از شیعیان امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) است. ✅ عبدالله بن عفیف در دوران خلافت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) با جان و دل در خدمت حکومت حضرت بود. او در جنگ جمل در رکاب حضرت به نبرد با ناکثین پرداخت و در این راه چشم چپ خود را به درگاه الهی هدیه کرد و در جنگ صفین نیز چشم دیگرش را نیز از دست داد. ❇️ پس از شهادت مظلومانه امام حسین(علیه‌السلام) و ورود کاروان اسرای اهل‌بیت(علیهم‌السلام) به شهر کوفه، ابن زیاد به دنبال خود نمایی و تبلیغات علیه اهل‌بیت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بود و به همین منظور دستور داد تا مردم را در مسجد کوفه جمع کنند. وقتی مردم در مسجد جمع شدند، ابن زیاد بر منبر نشست و ضمن خطبه‌ای یزید بن معاویه و پیروانش را مورد ستایش قرار داد و نسبت به امام حسین و پدر گرامیش(علیهماالسلام) و شیعیان لب به هتاکی و دشنام گشود. 🔶 بدگویی‌های ابن زیاد با اعتراض شدید عبدالله بن عفیف مواجه شد. او از میان مردم برخاست و گفت: «ای پسر مرجانه، دروغ‌گو و پسر دروغ‌گو، تو و پدرت هستید و آن کسی که تو را امیر کرده است و پدرش.» 🔺 سخنان این پیرمرد نابینا ترسی در دل ابن زیاد انداخت و سراسیمه دستور داد تا او را دست‌گیر کنند. وقتی ماموران ابن زیاد به عبدالله بن عفیف هجوم بردند و او را دست‌گیر کردند، وی از افراد قبیله خود -ازد- کمک خواست و تعدادی از جوانان قبیله ازد به یاری او شتافتند و پس از آزادی او از چنگال نیروهای ابن زیاد وی را به خانه‌اش رساندند. 👈 دژخیمان ابن زیاد از هر سو به خانه عبدالله بن عفیف یورش برد. عبدالله نیز با وجودی که نابینا بود، دست به قبضه شمشیر برد و از خود دفاع کرد تا این‌که توسط نیروهای ابن زیاد اسیر شد و او را نزد ابن زیاد بردند. ابن زیاد دستور داد تا او را به قتل رساندند و در منطقه سبخه کوفه به دار آویختند. ____________ 📎 #اعتقادات 📎 #امامت 📎 #راهنما_شناسی 📎 #محرم

⭕️ سوال ⁉️ سفیانی که در زمان ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف با حضرت می جنگد کیست؟ 🔰 یکی از اتفاقات مهمی که قبل از ظهور امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) به وقوع می‌پیوند خروج سفیانی است. در روایات معصومین(علیهم‌السلام) سفیانی که از خاندان خبیث بنی‌امیه است، به عنوان شخصیتی بی‌رحم، سفاک و پست معرفی شده که قبل از ظهور امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) خروج می‌کند و دست به کشتار می‌زند. ✅ امیرالمومنین (علیه‌السلام) می‌فرماید: «فرزند ـ هند ـ جگرخوار از سرزمین خشک خارج می‌شود. او مردی چهارشانه، با چهره‌ای وحشتناک و سر بزرگ است که در صورتش اثر زخم و فرو رفتگی است؛ وقتی که به او نگاه کنید یک چشم به نظر می‌رسد.» 🔶 با توجه به روایاتی که در منابع شیعه و اهل سنت وجود دارد، می‌توان گفت که سفیانی بیشترین خصومت و دشمنی را با شیعیان و دوستان اهل بیت(علیهم‌السلام) دارد. حاکم نیشابوری یکی از محدثان اهل سنت در این باره از قول امیرالمومنین(علیه‌السلام) می‌نویسد: «سفیانی لشکر عظیمی به قرقیسیاء اعزام می‌کند و جنگ شدیدی بین آنان و اهالی آنجا رخ می‌دهد، به حدی که پرندگان آسمان و درندگان زمین از جنازه‌های آنان سیر می‌شوند؛ سپس نیروی کمکی برای یاران سفیانی می‌رسد، تا برای جنگ به سوی خراسان حرکت کنند و آنان در مسیر خود با شیعیان اهل‌بیت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در کوفه می‌جنگند و شیعیان را قتل عام می‌کنند ... .» ❇️ با توجه به آنچه گفته شد، می‌توان گفت که سفیانی یک نفر خاص و شخصیت حقیقی است که رهبری بخش مهمی از جبهه باطل را بر عهده دارد و گویا جنایت، بی‌رحمی و فساد و تمام رزالت‌های جهان در او جمع شده است. دشمنان عدالت و معنویت از مناطق مختلف به او می‌پیوندند و حتی در برخی از روایات آمده است که از جانب روم ـ این کلمه می‌تواند کنایه از غرب امروزی باشد ـ هم یاری می‌شود و بیشترین عداوت و دشمنی را در حق شیعیان و محبان اهل‌بیت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روا می‌دارند. 💠 عاقبت لشکر سفیانی که به سوی مکه به حرکت در می‌آید، فرو رفتن آنان در سرزمین بیداء و دیگر نقاط است که به صورت خارق‌العاده رخ می‌دهد. این مساله نیز به هیچ وجه امر غیر ممکنی نیست، زیرا در طول تاریخ جباران و ستمگران به انواع بلایای آسمانی دچار شده‌اند که قارون، فرعون، ابرهه و... نمونه‌هایی از آن است و حتی در دوران معاصر، می‌توان از شکست خفت‌بار نیروهای ویژه آمریکا در صحرای طبس نام برد. ___________________ 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی

⭕️ سوال ⁉️ آیا چیزی به نام دهه محسنیه و عزاداری برای حضرت محسن علیه‌السلام هم داریم؟ 🔰 پاسخ کوتاه: 👈افراط در عزاداری از جمله دسیسه‌های اخیر تشیّع انگلیسی است، تا مردم هم خسته شوند و هم عرصه بر آنان تنگ شود و دیگر نتوانند جشن‌های مذهبی و ملّی خود را برگزار کنند؛ لذا بعد از مدتی عزاداری محرم و صفر نیز تحت الشعاع قرار خواهند گرفت و کم‌رنگ خواهند شد. 🔰پاسخ تفصیلی: 👈 ابتداءاً باید دانست که عزاداری برای اهل بیت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) با دلایل شرعی معتبر جزء شعائر دینی و از وظایف محبّین خاندان عصمت و طهارت است. البته از نظر فقهی مستحبّ و در مواردی واجب است. سیره اهل بیت(علیهم‌السلام) هم برپا کردن مراسم عزا مخصوصاً برای سیّد الشهداء(علیه‌السلام) و روضه خوانی بر شهدای کربلا بوده است. ✅ عزاداری نیز مراتبی دارد، اصل عزاداری به یادآوردن مصائب اهل بیت و گریه کردن بر آن است. این مرتبه از عزاداری مئونۀ خاصی نمی‌طلبد و شاید افراط در مورد آن خیلی متصور نباشد. اما عزاداری مراتب بالاتری هم دارد که شیوه‌های عزاداری را تشکیل می‌دهد. مثلاً برپا کردن مجلس عزا و بیرون آوردن دستۀ عزاداری با آداب خاص خود. ✳️ نکته دیگر اینکه مقدار و اندازه‌ی عزاداری را شرع تعیین نکرده مثلاً در روایتی نداریم که چند روز برای امام حسین(علیه‌السلام) عزاداری کنید. بلکه مقدار عزاداری به عرف سپرده شده است یعنی عُرف هر منطقه‌ای تعیین می‌کند که چند روز عزاداری شود. 👈 در سال‌های اخیر تشیّع انگلیسی برای اهدافی خاص سعی دارد حدود و مقادیر عزاداری‌ها را گسترش دهد تا جایی که عرصه بر مردم در برگزاری مراسماتی مثل عقد و عروسی‌ها و دید و بازدیدهای نوروزی تنگ شود. ❇️ منظور ما از افراط «ساختن دهه‌های عزا» برای موارد جدیدی است که در گذشته نبوده است؛ به راه انداختن دسته‌های عزاداری با سر و صدای زیاد در برخی روزهای سال که اصلاً مناسبت تاریخی برای آن وجود ندارد مانند دهۀ محسنیه، دهه صادقیه، باقریه، دهۀ‌های متوالی فاطمیه(بعضاً تا چهار دهه!) و بسیاری موارد نوظهور که پیش از این سابقه‌ای در مکتب اهل بیت(علیهم‌السلام) نداشته، نشان از طرّاحی پیچیده استکبار جهانی برای جدا کردن توده مردم از اهل بیت(علیهم‌السلام) دارد. زیرا در طیّ یک سال مراسمات عقد و عروسی و جشن‌های ملّی و اعیاد مذهبی فراوانی وجود دارد که گرامی داشتن آن‌ها نیز لازم و ضروری است. 👈 حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی(دامت توفیقاته) دو سال پیش نسبت به این حرکت موزیانۀ تشیّع انگلیسی هشدار دادند و فرمودند: «جامعه عرفا نمی‌تواند نسبت به این همه عزاداری پیاپی مراقبت داشته باشد و سرانجام به انکار مجموع عزاداری روی می‌آورد.» 🔺 حضرت امام خامنه‌ای(دام‌عزّه‌الشریف) نیز با روشن‌بینی همان سنت گذشته در مقدار روزهای دهه فاطمیّه را مراعات می‌فرمایند و برنامه‌های عزاداری دفتر ایشان در این ایّام و همچنین برنامه‌های صدا و سیما، راه را برای سوء استفاده دشمنان بسته است. ____________ 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی

⭕️ مختصری از زندگانی امام حسن عسکری(علیه‌السلام) 🔰 امام حسن عسکری(علیه‌السلام) در سال 232 ق در مدينه چشم به جهان گشود. مادرش «سوسن» يا «سليل» زنی لايق و صاحب فضيلت بود و در سفری که امام به سامرا داشت، همراه امام بود و در سامرا از دنيا رفت. کنيه آن حضرت ابامحمد است، صورتی گندم‌گون و بدنی در حد اعتدال داشت، چشمانی درشت و پيشانی گشاده و خالی بر گونه راست داشت، ایشان بيانی شيرين و جذاب و شخصيتی با شکوه و وقار داشتند. 👈 به طور کلی دوران عمر 29 ساله امام حسن عسکری(علیه‌السلام) به سه دوره تقسيم می‌گردد: 1️⃣دوره اول 13سال است که زندگی آن حضرت در مدينه گذشت؛ 2️⃣ دوره دوم 10سال در سامرا قبل از امامت؛ 3️⃣و دوره سوم نزديک 6 سال امامت آن حضرت می‌باشد که از این شش سال، سه سال را در زندان گذرانيد. ✅ «عبيدالله خاقان» وزير معتمد عباسی با همه غروری که داشت وقتی با حضرت ملاقات می‌کرد به احترام آن حضرت برمی‌خاست، و آن حضرت را بر مسند خود می‌نشاند و پيوسته می‌گفت: «در سامراه کسی را مانند آن حضرت نديده‌ام، وی زاهدترين و داناترين مردم روزگار است.» 🔶 حضرت در مدت شش سال امامتش، آثار مهمی از تفسير قرآن و نشر احکام و بيان مسائل فقهی و جهت دادن به حرکت انقلابی شيعيانی که از راه‌های دور برای کسب فيض به محضر امام می‌رسيدند بر جای گذاشت. امام با تعليمات عاليه قرآنی و نشر احکام الهی و مناظرات کلامی، جنبش علمی خاصی را تجديد کرد، و فرهنگ شيعی را اعتلا بخشید و افرادی چون «يعقوب بن اسحاق کندی» نیز شاگرد حضرت شده و به نشر معارف شیعی پرداختند. ✔️ در نهایت حضرت در روز جمعه هشتم ماه ربيع الاول سال 260 ق به شهادت رسید. 💢 در کيفيت شهادت آن امام بزرگوار فرزند عبيدالله بن خاقان می‌گويد: «روزی برای پدرم خبر آوردند که امام حسن عسکری(علیه‌السلام) رنجور شده، پدرم به سرعت تمام نزد خليفه رفت و خبر را به خليفه داد، خليفه پنج نفر از معتمدان خود و طبيبی را نزد آن حضرت فرستاد. اين کارها را برای آن می‌کرد که زهری را که به حضرت داده بودند بر مردم معلوم نشود و پيوسته ملازم خانه آن حضرت بودند تا به شهادت رسید.» 🔺بعد از آن، خليفه متوجه تفحص و تجسس فرزند حضرت شد، زيرا شنيده بود که فرزند آن حضرت بر عالم مستولی خواهد شد و اهل باطل را منقرض خواهد کرد ... تا دو سال تفحص احوال او می‌کردند ... . اين جستجوها و پژوهشها نتيجه هراسی بود که معتصم عباسی و خلفای قبل و بعد از او امام داشتند. ________________ 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #امامت 📎 #امام_عسکری_علیه_السلام 📎 #امام_حسن_عسکری

⭕️ سوال ⁉️ چه نیازی به وجود انبیاء الهی بوده است که خداوند متعال پیامبران را فرستاده است؟ 🔰پاسخ اجمالی: 👈 عقل بشری حکم می‌کند؛ اولا: انسان موجودی اجتماعی است و به اجتماع روی می‌آورد؛ ثانیا: برای ادامه حیات اجتماعی به قانون نیاز دارد؛ ثالثا: قانون‌گذار باید شرایطی داشته باشد که جز در خداوند متعال نمی‌توان آن‌ها را یافت؛ رابعا: باید ضمانت اجرایی داشته باشد که بهترین شکل آن ثواب و عقاب اخروی است. بنابراین تنها کسی که صلاحیت قانون‌گذاری را دارد خداوند متعال است و او نیز این کار را کرده و به وسیله انبیاء خود قوانین زندگی دنیایی و رسیدن به سعادت آخرتی را به بندگان خود ابلاغ کرده است. 🔰پاسخ تفصیلی: ✅ فلاسفه برای ضرورت وجود انبیا در جامعه به یک دلیل عمده که عبارت است از «حاجت جامعه به یک قانون کامل» استناد کرده‌اند؛ برای توضیح این دلیل به ذکر چند مقدمه می‌پردازیم: 1️⃣ انسان موجودی اجتماعی و به اصطلاح «مدنی الطبع» است، یعنی هم به لحاظ روحی و هم از حیث تامین حوائج خود، هرگز نمی‌توانست به تنهایی زندگی کند؛ و هر چه که این جامعه گسترده‌تر می‌شد، این نیازها نیز بیشتر به چشم می‌آمد. 2️⃣ انسان برای ادامه این زندگی اجتماعی، قطعا به یک قانون جامع و کامل نیاز داشت تا بتواند از هرج و مرج و درگیری‌های احتمالی جلوگیری کند. 3️⃣ بدون شک وضع قانون توسط خود مردم، زمینه ایجاد اختلاف و نزاع را به وجود می‌آورد؛ زیرا اولا: هر دسته از مردم خود را صاحب رأی دیده و ادعا می‌کند او باید متصدی نوشتن قانون گردد و طبیعتاً به نفع خودش قانون را وضع می‌کند؛ ثانیا: از ضمانت اجرایی برخوردار نبوده و دیگران می‌توانستند از آن سر باز زنند، چرا که آدمی از اطاعت هم‌نوع خود گریزان است. 4️⃣ قانون‌گذار باید دارای شرایطی خاص باشد تا بتواند از بروز مشکلات جلوگیری کند؛ این شرایط عبارتند از: 🔺 باید شناختی کامل از انسان داشته باشد، هم روح آدمی را خوب بشناسد و هم جسم او را و هم راه‌های سعادت او در نیا و آخرت را خوب بداند. 🔺 وضع قانون هیچ سودی برای خود او نداشته باشد. 🔺 راه‌های رشد و کمال و معنویت انسان را خوب بداند. 5️⃣ قانون، باید ضمانت اجرایی داشته باشد، و این ضمانت اجرایی باید به نحوی باشد که بتواند شخص را حتی در خلوت‌گاه و مکان‌هایی که کسی او را نمی‌بیند، ملزم به رعایت آن کند. 👈 با توجه به شرایطی که گفته شد، هیچ کسی جز خداوند متعال، صلاحیت وضع قانون را ندارد، زیرا انسان را خوب می‌شناسد، راه‌های سعادت او را نیک می‌داند و به معنویت و رشد و کمال او نیز می‌پردازد؛ و برای تمام اعمال ثواب یا عذاب را وعده داده که مهم‌ترین شرط اجرا کردن قانون است. بنابراین تنها کسی که صلاحیت قانون‌گذاری را دارد خداوند متعال است و او نیز این کار را کرده و قانون خود را به وسیله انبیای خود به بشر ابلاغ کرده است. پس با وجود انبیاء الهی است که قوانین الهی به مردم ابلاغ میشود و آنان را هدایت می کنند. __________ 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #ضرورت_نبوت 📎 #پیامبر_اکرم

⭕️ سوال ⁉️ رجعت چه زمانی خواهد بود؟ 🔰 شیعه معتقد است که اهل بیت(علیهم‌السلام) و برخی از انبیا و انسان‌‌های خالص و عده‌ای از مشرکان و معاندان محض، در آخرالزمان و پیش از قیامت به دنیا باز می‌گردنند و صالحان انتقام همه‌ ظلم‌ها و جنایت‌هایی که در حق مظلومان و ستم‌دیدگان عالم شده بود را از آن ظالمان گرفته و طعم ذلت و نکبت را به آنان خواهند چشاند. ⁉️ سوالی که در باب رجعت مطرح شده، این است که این حادثه مهم در چه زمانی رخ خواهد داد؟ و بازه زمانی آن کی می‌باشد؟ حقیقت آن است که همان‌گونه که زمان ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) و روز پایانی عالم و برپایی قیامت، معلوم نیست، زمان وقوع رجعت نیز یکی از اسرار الهی است و زمان آن بر همگان پوشیده است و جز خداوند متعال کسی از آن آگاهی ندارد. 👈 اما از روایات اهل بیت(علیهم‌السلام) و کلام علمای سلف می‌توان برای رجعت دو ظرف زمانی تعریف کرد: 1️⃣ عصر ظهور 🔺 برخی از روایات‌ حکایت از آن دارد که آغاز رجعت با ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) هم‌زمان می‌باشد و هم‌چنین برخی از متکلمین و علمای سلف نیز همین نظر را پذیرفته‌اند مانند شیخ مفید، سیّد مرتضی، شیخ طوسی و... . 2️⃣ بعد از ظهور و حکومت امام زمان(عجل‌اللَّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف) 🔻روایات بسیار دیگری وجود دارد که زمان رجعت را پس از حکومت امام زمان(عجل‌اللَّه‌تعالی‌فرجه‌الشریف) و در آستانه شهادت ایشان معرفی می‌کنند که با رجعت حضرت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) آغاز شده و حضرت پس از غسل و دفن حضرت حکومت می‌کنند. _________________ 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #امامت 📎 #رجعت

⭕️ مناظره زیبای هشام بن حکم با عالم سنی جهت اثبات امامت 🔰 روزی «هشام بن حکم» از یاران خاص امام صادق(علیه‌السلام) خدمت حضرت رسید، حضرت از او درباره مناظره‌اش با «عمر بن عبید» عالم بزرگ اهل سنت در آن زمان، سوال کرد، هشام در پاسخ گفت: داستان «عمرو بن عبيد» و سخنرانی او در مسجد بصره را بارها شنیده بودم، براى ملاقات و مناظره با او حركت کردم. روز جمعه بود که به مسجد بصره رسیدم، ديدم بسیاری از مردم به دور او حلقه زده‌اند و «عمرو بن عبيد» در میان آنان مشغول سخن گفتن است. ✅ جلو رفته و گفتم: اى مرد دانش‌مند، اجازه مى‏‌دهى سوالى بپرسم؟ گفت: آری؛ گفتم آيا چشم دارى؟ گفت: اى فرزند اين چه سوالى است؟ تو که مى‏‌بينى من چشم دارم، گفتم: سوال من این‌گونه است، گفت: سوال كن، اگر چه سوال تو احمقانه است؛ گفتم: با چشمت چه مى‏‌كنى؟ گفت با آن رنگ‌ها و اشخاص را مى‏‌بينم. 🔶 گفتم: آيا بينى دارى؟ گفت: بلى، گفتم: با بينى‏‌ات چه مى‏‌كنى؟ گفت: بوها را استشمام می‌كنم. گفتم آيا دهان دارى؟ گفت: بلى، گفتم: با دهانت چه مى‏‌كنى؟ گفت: طعم و مزه غذاها را مى‏‌چشم. گفتم: آيا گوش دارى؟ گفت: بلى، با آن صداها را مى‏‌شنوم. گفتم: آيا قوه ادراك و مغز مفكر دارى؟ گفت: بلى، گفتم: با آن چه مى‏‌كنى؟ گفت: با آن، هر چه را كه از راه حواس درک کنم، صحیح را از نادرست آن تشخیص مى‏‌دهم. ❇️ گفتم: آيا اين حواس و اعضا بى‏‌نياز از مغز و عقل نيستند؟ گفت: نه؛ گفتم: چگونه؟ گفت: اى فرزند، اين جوارح و حواس چون چيزى را ببينند يا بو كنند يا بچشند يا بشنوند و شك کنند که آیا واقعیت دارد یا خیر، این‌جاست به عقل و قوه مفکره نیاز پیدا می‌کنند و عقل است كه صحيح را تشخيص مى‏‌دهد و بر آن تكيه مى‏‌كند و مشكوك را باطل نموده طرد مى‏‌کند. 🔺 به او گفتم: بنابراين خداوند، قلب و مغز را براى رفع اشتباه حواس آفريده است؟ گفت: آرى؛ گفتم: اى «ابا مروان»(کنیه عمرو بود) خداوند تبارك و تعالى جوارح و حواس انسان را مهمل نگذاشته است و براى آنان امامى قرار داده، چگونه ممکن است اين خلق را در حيرت و ضلالت باقى گذارده، تمامى افراد انسان را در شك و اختلاف نگاه‌ داشته و براى آنان امامى كه رافع شبهه و شك آنان باشد و آنان را از حيرت و سرگردانى خارج كند، معيّن نکرده باشد؟ ✳️ در این هنگام عمر بن عبيد گفت: تو هشام بن حكم هستى؟ گفتم: نه، گفت: آيا از هم‌نشينان او هستى؟ گفتم: نه‏، گفت: پس از كجا آمده‌‏اى و اهل كجا هستى؟ گفتم: من اهل كوفه هستم؛ گفت: پس يقينا «هشام» هستى، سپس برخاست و من‌را در آغوش خود گرفت و بر جاى خود نشانيد. 💠 در این هنگام هشام گفت: امام صادق(عليه‌السلام) از بيان اين مناظره من بسيار خشنود شده و خنديدند و گفتند: «اى هشام، چه كسى به تو یاد داده اين‌طور مناظره کنى؟» عرض كردم: اين‌طريق را از وجود مبارك شما ياد گرفته ام. _____________ 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #امامت

⭕️ سوال ⁉️ ایام فاطمیه از چه تاریخی شروع و در چه تاریخی تمام می‌شود؟ 🔰 درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) روایات مختلفی وجود دارد و از چهل روز تا شش ماه بعد از رحلت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بیان شده است؛ اما میان علمای شیعه، دو احتمال معتبر است: هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) یا نود و پنج روز بعد از رحلت ایشان؛ بنابراین با توجه به رحلت پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در بیست و هشتم صفر، بنا به روایت هفتاد و پنج روز، در مورخه سیزدهم تا پانزدهم جمادی الأوّل، شهادت حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) اتفاق افتاده است و این ایام را فاطمیّه اوّل می‌‌خوانند؛ اما بنا به روایت نود و پنج روز، شهادت حضرت(سلام‌الله‌علیها) در سوم تا پنجم جمادی الثانی اتفاق افتاده و این ایام را فاطمیّه دوم می‌‌خوانند. 👈 بنابراین؛ ایام فاطمیه جمعا 6 روز است، 3 روز در ماه جمادی الاول و 3 روز در ماه جمادی الثانی؛ فاطمیه اول از 13 تا 15 جمادی الاول و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی می‌باشد. ❇️ شاید علت اینکه سه روز در هر ماه بعنوان ایام شهادت آن حضرت(سلام‌الله‌علیها) معرفی شده به این دلیل باشد که این احتمال وجود دارد ماه‌های قمری از رحلت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) تا شهادت حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) 29 روزه بوده باشند، حال آن‌که در صورت کامل بودن ماه‌های قبل، روز شهادت 13جمادی الاول و یا سوم جمادی الثانی خواهد بود؛ چرا که طبق تقویم، حداکثر سه ماه قمری 29 روزه و حداکثر 4 ماه قمری 30 روزه می توانند پشت سر هم قرار گیرند. 🔶 اما در عرف، به دهه دوم جمادی الاول، از دهم تا بیستم جمادی الاول که بنا بر قول 75 روز، شهادت آن بانوی بزرگوار در آن واقع شده دهه فاطمیه اول و به دهه اول جمادی الثانی از اول تا دهم جمادی الثانی، که طبق قول 95 روز، شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در آن واقع شده است، دهه فاطمیّه دوم گفته می‌شود. 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #امامت 📎 #شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا 📎 #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها 📎 #فاطمیه 📎 #ایام_فاطمیه

⭕️ سوال ⁉️ چرا اول شخصیت جهان خلقت و افضل انبیا و اشرف مخلوفات، پیامبر عظیم الشأن اسلام(صلى‌الله عليه‌وآله) تشییع جنازه نشد و در خانه خودش به خاک سپرده شد؟ 🔰 در پاسخ باید گفت: اگر به اتفاقات زمان رحلت، نگاه کنیم، خواهیم دید كه چشم طمع و جاه‌طلبی و حس ریاست و خلیفه شدن، چنان چشم مسلمین را کور کرده بود که دیگر به فکر احترام جنازه پیامبرشان نبودند. تاریخ گواه است بزرگان مدینه به محض رحلت حضرت، بعد از نماز صبح به جای این‌که همه جمع شوند و با احترام و با شکوه و جلال، جسد بزرگ‌ترین انسان تاریخ بشریت را تشییع کنند، در سقیفه بنی ساعده جمع شدند. 🔶 جریان سقیفه این‌چنین گزارش شده است: 👈 «ابن ابى الحديد معتزلی» از بزرگان اهل سنت می‌گوید: «براء بن عازب» مى‏‌گويد: «چون رسول خدا(صلى‌الله عليه‌وآله) رحلت كرد، من ترسيدم كه مبادا قريش براى خارج كردن امر خلافت از بنى‌هاشم، اجتماع كنند، لذا مرتب نزد بنى‌هاشم كه در حجره پيامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای دفن بدن مبارکش جمع شده بودند رفت و آمد مى‏‌كردم، و از وجوه و بزرگان قريش نیز جويا مى‏‌شدم، و اگر يكى از آن‌ها را نمى‏‌يافتم، سوال مى‏‌کردم و پيوسته در اين احوال‌پرسى بودم كه ناگهان ابوبكر و عمر را نيافتم. شخصى گفت: آن‌ها در سقيفه‌ی بنى‌ساعده هستند و شخص ديگرى گفت: مردم با ابوبكر بيعت كردند. 🔶 پس از مدت کوتاهی با ابوبکر مواجه شدم، عمر و ابو عبيده و جماعتى از اصحاب نیز با او بودند. و همه آنان دامن لباس‏‌هاى صنعانى را بر كمر بسته بودند، و هر كس كه عبور مى‏‌كرد را محكم مى‏‌زدند و به طرف جلو مى‏‌آوردند و دست او را بر دست ابوبکر مى‏‌كشيدند براى بيعت، چه می‌خواست، و چه نمی‌خواست. ✳️ من از ديدن اين منظره، بى‏‌تاب شدم، و از آن‌جا به سرعت به سوی بنى‌هاشم آمدم، ديدم كه درِ خانه‌ی رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) كه در آن بنی‌هاشم مشغول تجهيز آن حضرت بودند بسته است. من در را محكم زدم و گفتم: مردم با «ابوبكر بن ابى قحافه» بيعت كردند. 🔺 سپس «عباس بن عبد المطلب» عموی پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) گفت: «فَعَلُوهَا وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ ...: سوگند به پروردگار كعبه كه كردند درباره خلافت، آن‌چه را مى‏‌خواستند؛ ای بنی‌هاشم برای همیشه خاك‌نشين شديد.» 💠 حال با این توصیفات، جواب سول بالا به وضوح معلوم می‌گردد، ریاست‌طلبی و قدرت‌طلبی برخی از اصحاب پیامبر پاسخ سوال بالاست؛ آن‌ها حتی یک روز، صبر نکردند تا جسد پیامبرشان با احترام و شکوه و جلال، کفن شود و تشییع کنند و به خاک بسپارند، سپس به فکر جانشینی او باشند. _________ 📎 #اعتقادات 📎 #راهنما_شناسی 📎 #شهادت_پیامبر_اکرم 📎 #پیامبر_اکرم 📎 #امام_زمان 📡حداقل برای☝️نفر ارسال کنید