اولین روزهایی بود که اومده بودم کربلا... این نوزاد مادرش دیابتی بود و کمی نارس نفس‌هاش خیلی بد بود... با کمی اطمینان برگشتم به همراه‌هام که متخصص اطفال بودند، گفتم بعیده که این نی‌نی با همین اکسیژن تو بینی خوب بشه، احتمالاً مجبور بشیم تداخل‌های پزشکی بیشتری براش بکنیم، مثلاً تزریق سورفاکتانت و... ساعتی بعد باباش اومد و گفت این نوشته‌ام رو بذارین بالای سرش نوشته بود: امانت موسی بن جعفر... اشک تو چشمام حلقه زد... الان که دارم می‌نویسم هم دارم گریه می‌کنم؛ ورق برگشت‼️ فردا صبحش در حالی‌که حالش کاملاً خوب بود، زیر سینه مادر شیر خورد و رفت خونه و تمام محاسبات پزشکی منو بهم ریخت.... تو هم دستتو بذار روی قلبت و بگو «قلب و من فیها بامانت موسی بن جعفر». 📚 خاطره‌ی نقل شده از؛ دکتر صدیقه طهرانچی فوق تخصص نوزادان، رئیس NICU بیمارستان خدیجه کبری در کربلا ___________________ پی نوشت؛ عرب‌ها وقتی کسی یا چیزی براشون خیلی عزیز باشه میگن: بأمانة موسی بن جعفر(ع) یعنی امانت سپردم دست موسی بن جعفر(ع)! منم می‌خوام بگم: أنا و من فی قلبی بأمانة موسی بن جعفر(ع) خودم و همه ی کسایی که توی قلبم هستند می‌سپرم به موسی بن جعفر(ع) می‌سپرم به شما آقاجان... #لطف_باب‌الحوائج #انتشار_فقط_با_ذکر_منبع 🌱 @fatemeyesoltanii