بیایید اهل تحسّس باشیم نه تجسّس! #کلاس_پند وقتی حضرت یوسف علیه السلام بنیامین را به گرو گرفت، داغ حضرت یعقوب خیلی سنگین تر شد؛ چون دلخوشی او به بنیامین بود که پیش اوست. حضرت یوسف هم حیله ای زد و او را نگه داشت. اینجا دیگر اوج حزن و غم و اندوه برای حضرت یعقوب علیه السلام بود. با این که از شدت فراق یوسف آن قدر گریه کرد که نابینا شد و علاوه بر آن بنیامین را هم از دست داده بود، ولی در شدت ناامیدی، امیدوار بود. اینجا فرمود: «پسرانم! بروید و از یوسف و برادرش جست و جو کنید؛ و از رحمت خدا مأیوس نشوید که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأیوس می شوند!» فرمود: بروید از حضرت یوسف تحسّس کنید.( یا بنی اذهبوا فتحسسوا من یوسف و اخیه) جملۀ تحسّس از مادۀ حس و احساس است. جملۀ زیبایی است. فرق آن با تجسّس یک نقطه بیشتر نیست. ان شاءالله همۀ ما اهل تحسّس باشیم نه اهل تجسّس. اهل احساس و حس و عاطفه باشیم. اهل جست و جوی بیجا نباشیم. تجسّس معمولاً در امور بد است. تجسّس در عیوب و نقص های دیگران است. بعضی مدام دنبال جاهای بد، یا آدم های بد، یا عیب جویی از دیگران هستند. در قرآن هم از تجسّس نهی شده است. اما تحسّس دقیقاً نقطۀ مقابل آن است. یعنی دنبال چیزهای خوب گشتن، دنبال ولیّ خدا، برنامه های خوب، جلسات خوب، رفقای خوب، کتاب خوب و دنبال هر برنامۀ زیبا و قشنگی بودن. پس بیایید از همین امروز تحسّس کنیم. 📌@fatehan12