دیروز با جمعی از دوستان، پیرامون مسائل سیاسی کشور گفتگو می‌کردیم صحبت بر سر چالش های اصلی پیش روی نظام و راههای رهایی از آن بود بالاتفاق همگی دو عنصر را مانع اصلی می‌دانستند: تجدد و تحجر به عبارت دیگر برخی آینده را در رفتن به سمت غرب می‌بینند و برخی دیگر همچنان در گذشته مانده اند و طرحی برای آینده ندارند نه متجددین و نه متحجرین هیچ کدام نمی‌خواهند زحمت تلاش و تفکر برای گره‌گشایی، به خود بدهند متجددین که معتقدند غرب به جای ما، هم فکر کرده، هم علم تولید کرده، هم تکنولوژی ساخته، ما فقط باید با تعامل و سازش، از او بگیریم و استفاده کنیم متحجرین هم که اصلا نیازهای روز جامعه و شرایط زمان و مکان را اصلا درک نمی‌کنند که بخواهند کاری بکنند هر دو جریان، از دو سوی پشت بام، افتاده‌اند و مانند لبه‌های یک قیچی عمل می‌کنند تنها جریانی که حرفی برای گفتن دارد و به دنبال رسیدن به نسخه‌های بومی است، جریان انقلاب اسلامی است که شاخصه اصلی آن، #عقلانیت است عقلانیت حکم می‌کند، پیش از آنکه مشکلی در جامعه بوجود بیاید، آن را شناسایی و برای حل آن، چاره‌ای اندیشید عقلانیت است که به صبر و شکیبایی و تعامل و گفتگو، حکم می‌کند عقلانیت به دنبال جذب حداکثری و دفع حداقلی است عقلانیت، مانع از این می‌شود که عده‌ای جامعه را سطحی و احساساتی بار بیاورند انقلاب اسلامی، از جمود و مقدس‌مآبی به همان میزان ضربه خورده که از غربزدگی و غربگرایی ضربه خورده هر دو خود را در پشت نقاب تزویر پنهان کرده‌اند و انقلاب اسلامی در تلاش است تا این نقاب را از چهره آنها بردارد https://eitaa.com/eslamesyasi