28.33M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
فیلم کامل پیام نوروزی رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۲
✨ امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند :
ما مِن يَومِ نَيروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِيهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أيّامِنا و أيّامِ شِيعَتِنا
هيچ نوروزي نيست مگر آنكه ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل محمّد صلي الله عليه وآله] هستيم؛ چرا كه نوروز از روزهاي ما و شيعيان ماست.
📚 مستدرك الوسائل ج ۶ ص ۳۵۲
#کلام_معصوم
#امام_زمان
@Masjedolaghsa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ما سال کهنه ایم ، تو تحویلمان بگیر
نو می شویم ، لحظه ی دیدار با شما:))
#عزیزم_حسین
#اللهم_الرزقنا_شفاعة_الحسین_یوم_الورود
https://eitaa.com/masjedolaghsa
میدانمچِہخونهاریختِہشد
ڪہمنبِمانم،حِجابوعفتبمانند...
چہوَصیتهانوشتہشد
ڪہبہمنبِگویندمارَفتیماماتو
حَواسَتبہیادگارِمادَرتباشد:)
نگذار؎حُرمتشرابریزند"
پسباافتخارمۍپوشَمشوبااِفتخار
مےگویمیادگارزَهرارابرسردارم:)
https://eitaa.com/masjedolaghsa
طَرَفداشـتغِیبـَتمیڪَرد،،
بِھشگُفـت:شـونِههـٰاتودیدۍ؟!
گِفـت:مـَگِهچیشُدِه؟
گُفت:یـِهڪولِهباراَزگُنـٰاهانِاونبَنـدِهخـُدا
روشـونِههاۍتوعـِه . .🚶♂
بـِهخـودِمـونبیـٰایم..
https://eitaa.com/masjedolaghsa
ماه رمضان درمسجدالاقصی
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ [183بقره]
اى افرادى كه ايمان آوردهايد! روزه بر شما مقرّروواجب شده؛ همانگونه كه بر كسانى كه قبل از شما بودند مقرّر شد؛ تا پرهيزگار شويدوتقواپیشه کنید.
ای افرادی که ایمان آوردهاید
(بقره/ ۱۸۳)
الصّادق (علیه السلام)- هِیَ لِلْمُؤْمِنِینَ خَاصَّهًًْ.
امام صادق (علیه السلام) این آیه در خصوص مؤمنین است.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۴۶
بحارالأنوار، ج۵، ص۳۱۸/ العیاشی، ج۱، ص۷۸/ نورالثقلین/ البرهان
(بقره/ ۱۸۳)
الصّادق (علیه السلام)- هَذِهِ کُلُّهَا تَجْمَعُ الضُّلَّالَ وَ الْمُنَافِقِینَ وَ کُلَّ مَنْ أَقَرَّ بِالدَّعْوَهًِْ الظَّاهِرَهًِْ.
امام صادق (علیه السلام) این احکام [از جمله حکم نمازوروزه وسایرواجبات ] شامل همه حتّی گمراهان و منافقان و هرکسی میشود که حتّی به ظاهر به پذیرش دعوت اسلام اقرار کرده باشد.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۴۸
بحارالأنوار، ج۵، ص۳۱۸/ العیاشی، ج۱، ص۷۸/ نورالثقلین/ البرهان
روزه بر شما مقرّروواجب شده؛ همانگونه که بر کسانی که قبل از شما بودند مقرّر شد
(بقره/ ۱۸۳)
قال الحسن (علیه السلام)- جَاءَ نَفَرٌ مِنَ الْیَهُودِ إِلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَسَأَلَهُ أَعْلَمُهُمْ عَنْ مَسَائِلَ فَکَانَ فِیمَا سَأَلَهُ أَنَّهُ قَالَ لَهُ لِأَیِّ شَیْءٍ فَرَضَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ الصَّوْمَ عَلَی أُمَّتِکَ بِالنَّهَارِ ثَلَاثِینَ یَوْماً وَ فَرَضَ اللَّهُ عَلَی الْأُمَمِ أَکْثَرَ مِنْ ذَلِکَ؟ فَقَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله): إِنَّ آدَمَ (علیه السلام) لَمَّا أَکَلَ مِنَ الشَّجَرَهًِْ بَقِیَ فِی بَطْنِهِ ثَلَاثِینَ یَوْماً فَفَرَضَ اللَّهُ عَلَی ذُرِّیَّتِهِ ثَلَاثِینَ یَوْماً الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ وَ الَّذِی یَأْکُلُونَهُ بِاللَّیْلِ تَفَضُّلٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ عَلَیْهِمْ وَ کَذَلِکَ کَانَ عَلَی آدَمَ (علیه السلام) فَفَرَضَ اللَّهُ ذَلِکَ عَلَی أُمَّتِی ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ. أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ قَالَ الْیَهُودِیُّ: صَدَقْتَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله)! فَمَا جَزَاءُ مَنْ صَامَهَا؟ فَقَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله): مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یَصُومُ شَهْرَ رَمَضَانَ احْتِسَاباً إِلَّا أَوْجَبَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَهُ سَبْعَ خِصَالٍ أَوَّلُهَا یَذُوبُ الْحَرَامُ فِی جَسَدِهِ وَ الثَّانِیَهًُْ یَقْرُبُ مِنْ رَحْمَهًِْ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ الثَّالِثَهًُْ یَکُونُ قَدْ کَفَّرَ خَطِیئَهًَْ آدَمَ أَبِیهِ (علیه السلام) وَ الرَّابِعَهًُْ یُهَوِّنُ اللَّهُ عَلَیْهِ سَکَرَاتِ الْمَوْتِ وَ الْخَامِسَهًُْ أَمَانٌ مِنَ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ وَ السَّادِسَهًُْ یُعْطِیهِ اللَّهُ بَرَاءَهًًْ مِنَ النَّارِ وَ السَّابِعَهًُْ یُطْعِمُهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْ طَیِّبَاتِ الْجَنَّهًِْ. قَالَ: صَدَقْتَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله).
امام حسن (علیه السلام) فردی یهودی که در بین آنان، داناترین فرد به مسائل مختلف بود، نزد رسولخدا (آمد و سؤالات متفاوتی پرسید. از آن جمله پرسید: «ای محمّد (! به من بگو که چرا خداوند روزه را بر امّت تو، به مدّت سی روز واجب ساخته است؛ در حالی که بر امّتهای دیگر بیشتر از آن را واجب کرده بود»؟ پیامبر (فرمود: «هنگامی که آدم (علیه السلام) از آن درخت خورد، به مدّت سی روز در شکم او باقی ماند. پس خداوند بر نسل او، سی روز گرسنگی و تشنگی را واجب کرد و اینکه اجازه داده در شب چیزی بخورند [و روزه را افطار کنند]، رحمتی از جانب خداوند عزّوجلّ بر آنان میباشد؛ چنانکه نسبت به آدم (علیه السلام) نیز اینگونه بود. [و ایشان نیز سی روز، روزه میگرفت] اینگونه بود که خداوند عزّوجلّ، سیروز روزه را بر امّت من واجب نمود». سپس پیامبر (این آیه را تلاوت نمود: کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ أَیامًا مَّعْدُودَاتٍ آن مرد یهودی گفت: «راست گفتی ای محمّد (! [حال بگو] پاداش کسی که روزه بگیرد چیست»؟ پیامبر (فرمود: «هر مؤمنی که ماه رمضان را روزه بگیرد و آن را به خدا تقدیم کند، خداوند هفت خصلت را در او قرار میدهد: اوّل اینکه [گوشت روییده بر اثر مال] حرام را از جسمش میزداید. دوّم اینکه او به رحمت الهی تقرّب مییابد. سوّم اینکه کفّاره ترک اولی واشتباه پدرش آدم (علیه السلام) را بجاآورده است. چهارم اینکه خداوند، شدّت و سختیهای مرگ را بر او آسان میسازد. پنجم اینکه از گرسنگی و تشنگی روز قیامت، در امان میماند.
ششم اینکه [وارد بهشت میشود و] از واردشدن به آتش جهنّم مصون میماند و هفتم اینکه خداوند او را از میوههای بهشتی بهرهمند میسازد». آن یهودی گفت: «راست گفتی ای محمّد (ص)»!
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۴۸
من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۷۳/ بحارالأنوار، ج۹۳، ص۳۶۸ و الاختصاص، ص۳۷ و إقبال الأعمال، ص۴؛ فیهما: «فما جزاء من ... قال صدقت یا محمد» محذوفٌ/ نورالثقلین/ البرهان
(بقره/ ۱۸۳)
قال الرّضا (علیه السلام)- فِی عِلَلِ الْفَضْلِبْنِشَاذَانَ عَنِ الرِّضَا (علیه السلام) فَإِنْ قَالَ: فَلِمَ أُمِرُوا بِالصَّوْمِ؟ قِیلَ: لِکَیْ یَعْرِفُوا أَلَمَ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ فَیَسْتَدِلُّوا عَلَی فَقْرِ الْآخِرَهًِْ وَ لِیَکُونَ الصَّائِمُ خَاشِعاً ذَلِیلًا مُسْتَکِیناً مَأْجُوراً مُحْتَسِباً عَارِفاً صَابِراً لِمَا أَصَابَهُ مِنَ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ فَیَسْتَوْجِبَ الثَّوَابَ مَعَ مَا فِیهِ مِنَ الِانْکِسَارِ عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ لِیَکُونَ ذَلِکَ وَاعِظاً لَهُمْ فِی الْعَاجِلِ وَ رَائِضاً لَهُمْ عَلَی أَدَاءِ مَا کَلَّفَهُمْ وَ دَلِیلًا فِی الْآجِلِ وَ لِیَعْرِفُوا شِدَّهًَْ مَبْلَغِ ذَلِکَ عَلَی أَهْلِ الْفَقْرِ وَ الْمَسْکَنَهًِْ فِی الدُّنْیَا فَیُؤَدُّوا إِلَیْهِمْ مَا افْتَرَضَ اللَّهُ تَعَالَی لَهُمْ فِی أَمْوَالِهِم.
امام رضا (علیه السلام) عیون الاخبارالرضا: در علتهایی که فضلابنشاذان از امام رضا (علیه السلام)پرسیده، آمده است: و اگر بپرسد چرا روزه واجب شده است؟ پاسخ آن است که [تا] درد وسختی وزحمت گرسنگی و تشنگی را بدانند و از این طریق، به فقر و کمتوشهگی آخرت وفقردرقیمت پی ببرند و نیز برای اینکه روزهدار بر اثر ناراحتای که از گرسنگی و تشنگی برایش پیش آمده، فروتنی و کوچکی نموده و نیازمندی نشان دهد تا اجر برده و ثواب کار خویش را به خدا بسپرد و [سختی درد گرسنگی و تشنگی را] بشناسد و بر آن پایداری و مقاومت کند و از این جهات، مستحقّ اجر و ثواب گردد؛ [اینها به همراه] فوائد دیگری است از قبیل: جلوگیری از طغیان شهوات، کنترل هواها و اینکه [روزه] در این دنیا موجب عبرت و موعظهای برای ایشان باشد و نیز آنان را به انجام تکالیف الهی خود، ترغیب و تشویق کند و ایشان را به [شدّت امر و مشقّت] عالم دیگر راهنمایی کند و نیز بدانند که به فقرا از گرسنگی و بینوایی در این دنیا چه میگذرد و آنچه را که خداوند در اموالشان برای مساکین و تهیدستان واجب نموده ادا نمایندوتقواپیشه کنند.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۴۸
بحارالأنوار، ج۶، ص۷۹/ نورالثقلین
(بقره/ ۱۸۳)
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ حَفْصِبْنِغِیَاثٍ النَّخَعِیِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) یَقُول: إِنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ لَمْ یَفْرِضِ اللَّهُ صِیَامَهُ عَلَی أَحَدٍ مِنَ الْأُمَمِ قَبْلَنَا. فَقُلْتُ لَهُ: فَقَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ. قَالَ: إِنَّمَا فَرَضَ اللَّهُ صِیَامَ شَهْرِ رَمَضَانَ عَلَی الْأَنْبِیَاءِ دُونَ الْأُمَمِ فَفَضَّلَ بِهِ هَذِهِ الْأُمَّهًَْ وَ جَعَلَ صِیَامَهُ فَرْضاً عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلَی أُمَّتِهِ.
امام صادق (علیه السلام) حفصبنغیاث نخعی گوید: شنیدم امام صادق (علیه السلام) میفرمود: خداوند روزهی ماه رمضان را بر هیچ یک از امّتهای پیش از ما واجب نکرده است. راوی میگوید: «به حضرت عرض کردم: پس آیهی یا أَیها الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ به چه معنا است»؟ حضرت فرمود: «خداوند عزّوجلّ، روزهی ماه رمضان را تنها بر انبیاء و نه بر امّتهای آنان واجب کرده و خداوند، این امّت را به روزهگرفتن در آن ماه برتری داد و روزهی آن را هم بر رسولخدا (و هم بر امّت او واجب نموده است».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۸۴۸
من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۹۹/ وسایل الشیعه، ج۱۰، ص۲۴۰/ فضایل الأشهرالثلاثهًْ، ص۱۲۴/ نورالثقلین/ البرهان
(بقره/ ۱۸۳)
الصّادق (علیه السلام)- أَوَّلُ مَا فَرَضَ اللَّهُ الصَّوْمُ لَمْ یَفْرِضْهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ إِلَّا عَلَی الْأَنْبِیَاءِ وَ لَمْ یَفْرِضْهُ عَلَی الْأُمَمِ فَلَمَّا بَعَثَ اللَّهُ نَبِیَّهُ (صلی الله علیه و آله) خَصَّهُ بِفَضْلِ {شَهْرِ} رَمَضَانَ هُوَ وَ أُمَّتَهُ وَ کَانَ الصَّوْمُ قَبْلَ أَنْ یَنْزِلَ شَهْرُ رَمَضَانَ یَصُومُ النَّاسُ أَیَّاماً.