چرا باید تشکیلاتی باشیم؟ 🔸تشکیلاتی بودن یک ابزار است برای رسیدن به #هدف و حال این ابزار برای پیشبرد سیر تکاملی هدف ، نیازمند یک عامل یا عوامل انسانی است عامل یا عوامل انسانی همان ما هستیم که در یک مجموعه چند نفره در (مسجد) یا چند صد نفره (بسیج ) یا سایر مجموعه های فرهنگی و انقلابی ، برای میل و رسیدن به اهداف دور هم جمع شده تا فعالیت تشکیلاتی را با محوریت یک رهبر یا راهبر انجام دهیم. 🔸 در پله اول می بایست این عامل انسانی خود به درجه ای از خودسازی فردی رسیده باشد تا بتواند از ابزار تشکیلات برای رسیدن به اهداف استفاده کند. این #خودسازی را در نگاهی دیگر می توان خودشناسی نیز تعبیر کرد ، اینکه من بدانم خود وجودی ام در محیط پیرامونم به دنبال چه چیزی ست. لیکن این مرحله را می توان مرحله اول دغدغه مند ساختن تعریف کرد . برای مثال یک شخص مسلمان فکر میکند که در محیط زندگی خود با چه مواردی از رذایل اخلاقی روبرو ست ، همین تفکر و یافتن مشکلات و ناهنجاری ها نشان دهنده دغدغه‌ این شخص برای اصلاح جامعه است. و حال این شخص یا اشخاص دارای #دغدغه ، به صورت #جمع ، می بایست از ابزار تشکیلات استفاده کننده تا فعالیت هایشان دارای نتایج مثبت و اثری دائم برای جامعه باشد 🔸 عامل انسانی که در مرحله اول دغدغه مندی ست ، قبل از شروع کار بایستی خود را بسازد زیرا قدم اول در سازندگی ، ساختن خود است اگر انسان خود را نساخته باشد در ساختن دیگران موفق نمی شود ، ما باید و باید در مرحله اول به انچه که می گوییم رسیده باشیم ، مانند پیامبران اللهی که اول خود را ساخته بودند و بعد شروع به سازندگی دیگران می کردند. اگر پیامبر می گوید امین باشید اول خودش امین است و یا اگر می گوید صادق باشید اول خودش صادق است ، البته رهبران فعالیت های تشکیلاتی بایستی بیشتر به این نکته توجه کنند. حال اگر ما به مساله خودسازی توجه نداشته باشیم کارمان فایده لازم را نخواهد داشت چه بسا انرژی و وقت چندین ساله یک مجموعه برای رسیدن به یک هدف ارزشمند صرف شود ولی قدمی به سمت هدف تعریف شده برداشته نشود. این مطلب نه اینکه مختص به مسائل مذهبی باشد ، نه ، در هر کار گروهی و تشکیلاتی عامل انسانی بایستی این مرحله را طی کند یعنی باید خود را برای کار آماده کند ، یعنی عوامل موثر در رسیدن به هدف را در خود ایجاد کند. #تشکیلات ➖➖➖ 🔴عضویت درکانال پلاک👇 🆔 @basij100

تشکیلات وسیله هدایت شرط هدایت مومنان خداوند متعال در قرآن کریم دو شرط برای هدایت مومنان را ضروری می داند: «فعالیت جهادی و اخلاص در عمل» و می فرماید: «وَالَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنينَ» اگر این وعده الهی را در فعالیت های تشکیلاتی و فرهنگی فراموش کنیم، هیچ گاه این فعالیت به نتیجه نمی رسد و از مهمترین ثمره آن که«خودسازی» است نیز محروم می شویم چراکه شهید بهشتی می فرمایند: «تشکل باید سازنده ما، آسان کننده ی خودسازی ما و کمکی برای سیر الی الله برای شرکت کنندگان در این تشکل باشد». گاهی آغاز یک فعالیت فرهنگی برای خدا و با انگیزه های الهی است اما در ادامه مسیر به دلائل متعدد انگیزه ها متحول و قلب ها غافل می شوند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این رابطه می فرمایند: «شما حرکت را علی باب الله و متوکلا علی الله و قاصد لوجه الکریم ادامه دهید؛ تا ان شاء الله خدای متعال از شما قبول کند؛ که اگر قبول کرد، از همه ی این ها عظمتش بیشتر است؛ غصه و درد آنجاست که تلاشی بکنی، امّا خدا آن را قبول نکند؛ به خاطر اینکه اخلاص ما در آن کم است. مخلصاً، موقناً و متوکلاً علی الله راه بیافتید، خدای متعال ان شاء الله کمک خواهد کرد. هم کمک مادی و هم کمک غیر مادی». یکی از نویسندگان عرب می نویسد: نباید نام سازمان ها، گروه ها و جمعیت ها بین ما و وفاداری خدا حائل شوند. هرگاه شیفتگی و علاقه بسیار، مارا به دفاع از نامها و عناوین و ساختارها کشاند؛به یاد بیاوریم که اینها تنها وسیله اند و هدف،دستیابی به رضایت و خشنودی خداوند یکتا است. اگر هاله ای از قداست به گرد سازمان های خویش بکشیم، بیش از وظیفه و هدف از سازمان ها را برای آنها تحمیل کرده ایم. قرآن کریم نیز می خوانیم: « مَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآَبَاؤُكُمْ » و نتیجه ی پایبندی به وسیله و غفلت از هدف چیزی جز گمراهی نیست. حجت الاسلام میلاد عچرش از فعالان فرهنگی خوزستان منبع: خبرگزاری حوزه #تشکیلات #مربی #مربی_محور 🔵عضویت در واحد معصومیه👇 @masoomeih20