ذکری عجیب برای استجابت دعا https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

🟢 🟢 زندگی من . قبل ازشروع تمام شد.لحظه ای بیش,نبود.من 97 سال عمرکردم فقط ثانیه ای بود رهسپار خانهء سالمندان نشر این مقاله در اینترنت باعث برانگیخته شدن تفکر ِ بیشتر مخاطبین راجع به زندگی شده است. *مقاله توسط یک خانم نویسنده* *بازنشسته نوشته شده* *که احساسش را زمان* *انتقال به خانهء سالمندان به* *نگارش در آورده است:* دارم به خانهء سالمندان میرم ، مجبورم. وقتی زندگی به نقطه ای میرسه که دیگه قادر به حمایت از خودت نیستی ،بچه هات به نگهداری از فرزندان خودشان مشغولند و نمی توانند ازت نگهداری کنند،این تنها راه باقی‌مانده است. ♦️خانه سالمندان شرایط خوبی داره ، اتاقی ساده. همه نوع وسایل سرگرمی داره، غذا خوشمزه است، خدمات هم خوبه. فضا هم بسیار زیباست اما قیمتش ارزان نیست. حقوق بازنشستگی من به سختی می تونه این هزینه رو پوشش بده. البته اگه خونه خودم رو بفروشم به راحتی از پس ِ هزینه اش برمیام. می تونم در بازنشستگی خرجش کنم تازه ارث خوبی هم برا پسرم بذارم. پسرم این را خوب می فهمه: «پولها و اموالت باید به خودت لذت بده. ناراحت ِ ما نباش.» حالا من باید برا رفتن به خونه سالمندان آماده بشم. به هم ریختن خانه به خیلی چیزها برمی گرده : جعبه ها،چمدانها،کابینت و کشوها که پر از لوازم زندگیست ، لباسها و لوازم خواب برای تمام فصول. ♦️از جمع کردن خوشم میامد. کلکسیون تمبر، دهها نوع قوری دارم. کلکسیونهای کوچک زیاد، مثل گردنبندهای از سنگ کهربا و چوب گردو و از این قبیل. عاشق کتابم. کتابخانه‌ام پر از کتابه. انواع شیشه بطری مرغوب خارجی. از هر نوع وسایل آشپزخونه چند ست دارم. دیگ و قابلمه و بشقاب و هر چه که میشه دریک آشپزخانه پر تصور کرد. ده ها آلبوم پر از عکس و... به خانه پر از لوازم نگاه می‌کنم و نگران میشم. خونهء سالمندان تنها یک اتاق با یک کابینت، یک میز، یک تخت، یک کاناپه، یک یخچال یک تلویزیون، یک گاز و ماشین لباسشویی داره. دیگه جایی برای اونهمه وسایلی که یک عمر جمع کرده ام نداره. ☘️یک لحظه فکر میکنم مالی که جمع کرده ام دیگه متعلق به من نیست. در واقع این مال متعلق به دنیاست. ثروتی هم که در آینده خواهد آمد تعلق به کسی ندارد. ⁉️قصر ِ چه کسی شهر ممنوعه است؟ امپراطور فکر می کرد قصر متعلق به خودشه ولی امروز متعلق به مردم و جامعه است. به اینها نگاه می کنید ، با آنها بازی می کنید ، از آنها استفاده می کنید ولی نمی تونید آنها را با خودتون به گور ببرید. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 می خوام همه اموالم رو ببخشم ولی نمی تونم. هضمش برام مشکله. از طرفی بچه ها و نوه هایی که برا کارم و جمع آوری اینهمه چیز ارزش قایل باشند کم هستند. می تونم تصور کنم که آنها با اینهمه چیزی که با سختی جمع کرده ام چطور برخورد می کنند: همهء لباسها و لوازم خواب دور ریخته می شه. عکسهای با ارزش نابود میشه، کتابها فله‌ای فروخته میشه. کلکسیونهام چی؟ اگه دوستشون نداشته باشی از خودت دورشون میکنی. مبلمان هم با قیمتی بسیار کم فروخته میشه. درست مثل پایان عمارت قرمز می مونه: تنها یک تکهء تمیز سفید به جا می مونه. از بین کوه لباسی که جمع کرده بودم چند تکه برداشتم، چند تا وسیلهء آشپزخونه، و چند تا از کتابهای مورد علاقه‌ام، و چند تا قوری چای. کارت شناسایی و شهروندی و بیمه و سند خونه و البته کارت بانکی. تمام. ☝️این همهء متعلقات منه. میرم و با همسایه‌ها خداحافظی می‌کنم.... سه بار سرم را به طرف درب خانه خم میکنم و آن را به دنیا می سپارم. بله در زندگی، شما روی یک تخت می خوابید و در یک اتاق زندگی می کنید بقیه اش برای تماشا و بازیست. بالاخره مردم بعد از یک عمر زندگی می فهمند: ❤️ما واقعا چیز زیادی نیاز نداریم. دور خودتان را برا خوشحال شدن شلوغ نکنید. رقابت برا شهرت و ثروت خنده داره. زندگی بیشتر از یک تختخواب نیست. ⁉️افسوس که هر چه برده ام باختنی ست، برداشته ها تمام بگذاشتنی ست، برداشته ام هر آنچه باید بگذاشت، بگذاشته ام هر آنچه برداشتنی ست... ♦️پس تا می توانید زندگی کنید، شادی کنید، بخندید، ببخشید،. با نوه ها بازی کنید، ورزش کنید، قهوه، چای در کنار عزیزان بخورید، با دوستان به تفریح بروید و با نشاط و سلامت زندگی کنید و به دیگران کمک کنید. *دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ* *ای هیچ بر هیچ مپیچ* *در نهایت با عشق زندگی کنید.* 🌹❤❤💙💙🌹 https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

‏عکس از ن'دشتی

مرغ فروشی هادی شهر اینقدرسریع مرغ خردمیکنه که جهانی شده،ببین 😱😆 https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

فقروگرونی با گویش شهرضایی ،خیلی جالبه ببینید https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

🔔 فرزند پروری 👇👇 💕💕 شما فکر می‌کنین برای داشتن یک بچه شاد و سالم، وقت گذاشتن مهم تره یا توجه کردن متمرکز؟! برای روشن شدن سوال این دو موقعیت رو درنظر بگیرین: حالت اول: بچه‌تون رو بردین اسباب‌بازی فروشی و رهاش کردین که هر چی دلش می‌خواد برداره. بعدشم با هم رفتین رستوران، غذایی که دوست داره رو سفارش دادین و... ولی تو تمام این مدت موبایل‌تون تو دست‌تونه، دارین با دوست‌تون مکالمه می‌کنین، تو فضای مجازی گشت می‌زنین، یا از فرزندتون فیلم و عکس می‌گیرین و با هشتگ یه روز عالی با دلبندم تو ... اونو با بقیه به اشتراک میذارین. جواب سوالای بچه رو هم یا نمی‌دین یا در حالیکه نگاهتون تو موبایله با بله و خیر می‌دین. حالت دوم: از سر کار برگشتین و به شدت هم خسته‌این. کوچولوتون می‌دوه میاد بغل‌تون و همون لحظه انتظار اینو داره که شما باهاش بازی کنین. شما با لبخند بوسش می‌کنین. یه خوش و بشی می‌کنین. بعد می‌گین من تازه رسیدم. یه کوچولو استراحت کنم (یا فلان کار رو انجام بدم و... ) بعد میام با هم کتاب داستانی که دوست داری رو بخونیم، با هم آشپزی کنیم، کاردستی درست کنیم و یا... (البته این به تعویق انداختن بسته به رده سنی بچه متفاوته و بچه‌های کوچک‌تر صبر کمتری دارن). سر قول‌تون هم می‌مونین و اگر سوالی ازتون پرسید تو چشماش نگاه می‌کنین و جوابش رو می‌دین. تو حالت اول شما برای بچه‌تون هم وقت گذاشتین و هم هزینه کردین. ولی تو حالت دوم شما یک توجه متمرکز و هدفمند داشتین. شاید تو حالت اول بچه لذت آنی رو داره، اما حضور شما به معنی واقعی رو تجربه نمی‌کنه. اینکه تو والدگری توصیه میشه که برای بچه وقت بذارین، لزوما به معنی انجام یک سری کار از سر وظیفه نیست تا عذاب وجدان خودتون رو کم کنین و با خودتون فکر کنین که: «خب من این کارا رو کردم پس چرا بچه من باهام همکاری نداره یا اینقدر نق می‌زنه و ... ». توجه دقیق و با کیفیت داشتن و حضور کیفی یعنی از دور یه لبخند معنادار زدن، جواب سوال بچه رو دادن، دنبال کردن افکار و احساساتش، حرف زدن باهاش، جوری که بچه حس کنه الان همه حواس مامان یا بابام به منه، نه به موبایاش، دوستش، کارش و ... . وقت گذاشتن بخشی از توجه کردن و زیر مجموعه اونه. برای یک والد خوب و کافی بودن مهم‌تر از هزینه کردن زیاد به صورت کمی، فقط کافیه یک حضور با کیفیت داشته باشین. شما وقتی به رابطه و تعامل خودتون با فرزندتون نگاه می‌کنین کفه ترازو به کدوم سمت سنگین تره؟ صرف وقت یا صرف توجه؟ . نویسنده: سمیه مهدی‌پور https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

💕💕 حساسیت به پروتئین شیر گاو در کودکان بسیار شایعه بطوریکه برخی پزشکان معتقدن مادران در دوران نوزادی شیرخوار از مصرف لبنیات پرهیز کنند علائمی مثل بیقراری، #رفلاکس، #کولیک ، خس خس کردن سینه، عدم وزن گیری مناسب، راش پوستی، دانه های قرمز روی صورت، گردن و حتی نواحی پوشک شده و اسهال و تورم لبها و زبان ، حالت سرماخوردگی مثل آبریزش از چشمها و بینی قرمز، حتی در موارد حاد وجود خون در مدفوع نوزاد میتونه نشاندهنده حساسیت به پروتئین شیر گاو باشد. در این حالت قطع مصرف کلیه #لبنیات و فرآورده های حاوی این پروتئین برای مادری که #شیردهی دارد و کودک و تعویض شیر خشک توصیه میشود ❌آیا فرزند شما هم این مشکل رو داشته؟ مامانایی که تجربه ای تو این زمینه دارن به مامانای دیگه کمک کنن❤️ https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

💕💕 خانه ناامن، خیابان امن؟ مادر دست دختر دانش‌آموزش را محکم کشید: «بذار برسیم خونه.» دختر گریه می‌کرد ملتمسانه مادر را نگاه می‌کرد. هی می‌گفت ببخشید. مقنعه‌اش روی شانه‌اش افتاده بود. صورت دخترک غرق اشک بود. حتی گفت غلط کردم. مادر بلندتر گفت: بذار برسیم خونه. هم‌مدرسه‌ای‌های دخترک که داشتند از مدرسه برمی‌گشتند خانه، نگاه می‌کردند و رد می‌شدند. کشاکش دختر و مادر ادامه داشت و‌ دور شدند. از ماجرایشان چیزی نفهمیدم. فقط چندثانیه بود و رد شدند. خیلی جا خوردم و به‌فکر فرو رفتم: اگر تلاش اصلی پدرومادرها و فعالان دلسوز کودکان است که برای دخترک «خانه» امن‌تر از خیابان باشد، یعنی الان مادر دارد برایش خیابان را امن‌تر می‌کند؟! خیابان برای دخترک امن‌تر بشود، به همین سادگی؟ خداخدا کند خانه نرسند؟ این یعنی دخترک بی‌پناه از حالا حس کند خیابان امن‌تر از خانه است؟ فردا که این بذر رشد کند، خیابان می‌تواند برایش چقدر امن باشد؟ اگر خانه آغوش امن دخترک نباشد. https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d