‍ فرق فکر با تفکر ! در علوم باطنی "فکر کردن" یک چیز است و "تفکر" چیز دیگریست. این دو با هم فرق دارند. قرآن دعوت به تفکر می کند و نه به فکر. دقت کن! در فکر، تو توسط مجموعه ای از تصاویر افسارگسیخته بلعیده می شوی. هیچ اختیاری نداری و همواره از کلمه یا تصویری به کلمه و تصویر دیگری پرتاب می شوی. مثلاً؛ فردا چه می شود؟! داشته باشم چه می شود؟! نداشته باشم چه می شود؟! اگر بُزَم هزار تا بز بشود چه می شود؟! برسم چه می شود؟! نرسم چه می شود؟! فقیر بشوم چکار کنم؟! ثروتمند بشوم چکار کنم؟! اگر زمین دهان باز کند و فرو روم و یا شهاب سنگی بر سرم فرود آید چه کنم؟!... و اینها و جز اینها دریای عمیقی است که اکثر مردمان در آن غرق اند و متاسفانه اسمش را تفکر گذاشته اند! حال آنکه این یک بیماری است. بیماری ای که آدمی را از انرژی حیاتی خالی می کند. تفکر چیز دیگریست. در تفکر موضوع مشخص است و تو آگاه بر تفکر خویشی. مثلا می خواهی قرار دادی ببندی، یا می خواهی یک مسئله هندسی را حل کنی، یا میخواهی نقشه ی ساخت یک خانه را بکشی، یا قرار است چیزی را تعمیر کنی، یا راه گم کرده ای و میخواهی مسیر درست را بیابی،... و امثالهم. در تفکر، تو بر فکر خویش آگاهی. مسئله را می دانی. سؤال مشخص است و تو بدنبال بهترین جوابی. و وقتی جواب را یافتی، فکر تعطیل می شود. دیگر تو اسیر فکر نیستی. در تفکر، فکر یک وسیله در دستان توست. اما در فکر افسارگسیخته و بی مورد، این تویی که بازیچه ی دستش شده ای. این تویی که اسیرش گشته ای. فکر و خیال ها ریشه در هپروت و موهومات دارند. حال آنکه تفکر، در باره ی امر واقع است. مضافاً اینکه تفکر یک علم اکتسابی است. کار هر کسی نیست. کار کسی است که مقدماتش را به خوبی کسب کرده است. و تفکر خود مراحلی دارد. از ابتدایی ترین تا متعالی ترین آن. "تفکر" همچنان که در کتاب "هفت عمق آگاهی" بیان شد، اولین ناحیه ی یا وجه دانایی روح است. نواحی یا وجوه دیگری نیز در روح وجود دارد که فراتر از تفکر عمل می کنند و بسیاری از سالکان از آن وجوه دیگر کسب آگاهی می نمایند. و یادت باشد آن تفکری که قرآن می گوید دعوت به تفکر متعالی است نه این فکر و خیال های بیخود و افسارگسیخته ما! افکار و اوهامی که به جایی وضوح و روشنی بیشتر، همواره تاریکی فزونتر آورده اند! #مسعود_ریاعی https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

ميپرسم چرا همواره می خواهی بعدا زندگی کنی؟! می گوید: سخت کار میکنم تا بعدا زندگی کنم بچه ها را بزرگ می کنم تا بعدا زندگی کنم، خود را از مواهب الهی محروم می کنم، تا بعدا زندگی کنم... چنین کسی هیچگاه زندگی نخواهد کرد! زندگی همین لحظاتیست که یکی پس از دیگری از دست می رود. برای زندگی هیچ بعدا و بعدی وجود ندارد. یا همين الان زندگی می کنی، یا هیچگاه زندگی نخواهی کرد. حواله کردن زندگی به آینده، به معنای از دست دادن آن است. صریح و واضح. پ.ن:وقتي پول جمع ميكنيم براي روز " مبادا" شك نكن كه داری برای يه اتفاق بد پس انداز ميكني ( مبادا :تصادف ؛ بيماری ؛ سيل و ..) انرژی و ذهنت رو بذار برای روزای " خوش" نه " روز مبادا " پولی ام اگه کنار میذاری بگو دارم برای روزای خوشی کنار میذارم ❤️ #مسعود_ریاعی 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

ميپرسم چرا همواره می خواهی بعدا زندگی کنی؟! می گوید: سخت کار میکنم تا بعدا زندگی کنم بچه ها را بزرگ می کنم تا بعدا زندگی کنم، خود را از مواهب الهی محروم می کنم، تا بعدا زندگی کنم... چنین کسی هیچگاه زندگی نخواهد کرد! زندگی همین لحظاتیست که یکی پس از دیگری از دست می رود. برای زندگی هیچ بعدا و بعدی وجود ندارد. یا همين الان زندگی می کنی، یا هیچگاه زندگی نخواهی کرد. حواله کردن زندگی به آینده، به معنای از دست دادن آن است. صریح و واضح. پ.ن:وقتي پول جمع ميكنيم براي روز " مبادا" شك نكن كه داری برای يه اتفاق بد پس انداز ميكني ( مبادا :تصادف ؛ بيماری ؛ سيل و ..) انرژی و ذهنت رو بذار برای روزای " خوش" نه " روز مبادا " پولی ام اگه کنار میذاری بگو دارم برای روزای خوشی کنار میذارم ❤️ #مسعود_ریاعی 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d