#یک_نکته_یک_توحید
🌈امام صادق (ع) میفرمایند: چه بسیار باشد بنده گنهکاری که گناهی را که مورد غضب خداوند است همچنان تکرار میکند و نه پشیمان میشود و نه توبه میکند. خداوند به این بنده میفرماید:
✨📖✨ ٳعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ (40 - فصلت)
⚡️(امروز) به اختيار خود هرچه مىخواهيد بكنيد.
💎سوگند به عزت و جلالم بعد از این هرگز تو را نخواهم بخشید. آن گناهانی که در حدیث امام صادق (ع) مستور است شامل گناهانی است که در حدیث نبوی (ص) شامل سه گناه است که در دنیا عقوبت این گناهان قطعی است:
🔹1) ناسپاسی خدا (ناله در زندگی و ناشکری و ندیدنِ نعمات الهی)
🔸2) عاق والدینشدن
🔹3) ظلم به انسان دیگری، در کلام امام صادق (ع) سه گناه بزرگ است که زمینه و مزرعه تمام گناهان است و تمام گناهان از این سه گناه صادر میشوند: تکبر، حسد، طمع!!! حضرت این سه گناه را، معادل کفر به خداوند میدانند.
🌈مراقب باشیم یک تکبر بر سائل نیازمند برای بربادرفتنِ ثروتمان در یک شب کافی است. حسادت بر کسی که خداوند از فضلش بر او چیزی بخشیده است برای نابودی اعمال صالحمان کفایت است. یک طمع در مالِ دنیا برای از بینرفتنِ تمام ثروتمان کافی است. (بورس)، یک صدای بلند بر مادر پیر بیوهمان، یک ناسپاسی از نعمت خدا و گفتن کفر یک ظلم بر کارگری که جز خداوند یاری ندارد، یک بیاحترامی به کودکی یتیم برای نابودی ما در دنیا و آخرت کافی است. فراموش نکنیم همان "شَدیدُالعِقاب" صفت خداوندی است که "أرحَمالرَّاحِمین" هم هست و گمان نکنیم خداوند برای ما أرحَمالرَّاحِمین و برای بندگان دیگرش شَدیدُالعِقاب است، و بترسیم که اگر اراده بر مجازات ما کند بر اساس کلام وحی، نه کسی میتواند از او سؤال کند و نه کسی میتواند ما را از لای انگشتان دست غضبش رهاییمان بخشد.
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d
#یک_نکته_یک_توحید
🌈همه انسانها با دو نیاز مهم بر روی زمین متولد میشوند. نیازهای فیزیولوژیک (مادی) و نیازهای ایدئولوژیک (معنوی). پاسخ نیازهای مادی با جسم هماهنگ است و اگر نیاز جسم متناسب با کشش و واقعیتاش برطرف نشود، جسم واکنش نشان میدهد و این واکنش برای همه قابل فهم است. مثال: اگر یک لیوان چای را به یک فرد کافر یا مسلمان دهیم جسمشان آن را میپذیرد و اگر در همین چای اندکی نفت وارد کنیم جسم هر دو آن را پس میزند.
🌈اما نیازهای معنوی چنین نیستند. به یک انسان با آیین هندو غذایی روحانی میدهند و میگویند: (معاذالله) شیطان هم یک نوع خداست که "خدای بد" نام دارد، روح او آن را به عنوان یک غذا قبول میکند. اگر به او گفته شود در معبد رفته و آتش را به عنوان نجاتدهنده خویش عبادت کند روحاش میپذیرد ولی روح یک انسان مسلمان، هرگز چنین باورهایی را به عنوان غذای معنوی خود نمیپذیرد، به همین دلیل هم در کلام وحی در مورد غذای جسم سخنی گفته نشده و تمام احکام و آیات حقتعالی برای غذایِ روح است.
🌈در جهان هستی برخی پیشوایان مذهبی از همین ظلمت در مورد پیروان خود استفاده میکنند و برای مطامعِ دنیوی خود هر غذایی برای رسیدن به خدا به آنها میدهند. برای اینکه روح انسان هر غذایی را نپذیرد و مانند سلمان فارسی سالها به دنبال حقیقت خداوند بگردد، باید روح را متعالی نمود و این تعالی فقط با دورنگهداشتن روح از معصیت، گناه، کسبِ نور و استغاثه برای دریافت هدایت الهی ممکن است.
https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d