✳️ #آسیب_شناسی_مناسک_حسینی ● #دکتر_محمد_منصورنژاد. " دین پژوه " در باب محرم و امام حسین، در دو جلد کتابی که پیشتر منتشر کردم (فرهنگ عاشورا و نیز رد پای عقل در کربلا)،از بعد آسیب شناسی آیینی به قدر کفایت سخن کردم و از این رو قصد تکرار مکررات نیست و در اینجا تنها به دو نکته آن هم اجمالا اشاره می کنم که در نوشته های پیشین بر آنها  کمتر تمرکز داشتم. در اینکه آیین های عاشورایی، کارکردهای مثبت فراوانی دارند، تردیدی نیست. اما از هر چیز خوب، باید مراقبت ویژه داشت تا آسیب نبیند، چون در معرض تهدید (از سوی دوست نادان و یا دشمن دانا) است. و اما دو مشکل: 1⃣ مشکل اول آن است که نباید به گونه ای در محرم مشغول امور مختلف شد، که یا خدا در محافل ذکر و عزاداری، کلا فراموش شود و یا در حاشیه افتد. مهمترین غایت انبیای آسمانی دعوت مردم به توحید است، نه امور دیگر. از این رو در قرآن می خوانیم: کل من علیها فان، بلااستثنا آنچه روی زمین است، فانی می شوند و تنها عظمت و جلال خداوند باقی می ماند. در محتوای آیه ۱۰۶ سوره یوسف، خیلی باید اندیشید که اکثر مومنان، مشرک اند (و ما یومن اکثرهم بالله الا و هم مشرکون). چرا چون در مقابل خداوند امور و اشخاص دیگر را برجسته می سازند، حال آنکه شرک، از گناهان کبیره است. استدلال مشرکان مکه در توجه زیاد به بت هایشان این نبود که بت ها خدایند. بلکه استدلال می کردند: این بت ها پیش خدا شفاعت از ما می کنند. (هولاء شفعئانا عندالله: یونس ۱۸). درس توحید را از امام حسین، به ویژه در دعای عرفه، باید آموخت که آن مناجات، تماما بیان عظمت خداوند و خضوع و خشوع ان حضرت در مقابل خداست. آخرین کلمات آن حضرت حین شهادت نیز مناجات با خدا بود. (شب عاشورا را از دشمن فرصت خواست، تا عبادت خدا کند و....) آیا در مناسک حسینی  ما این مشی و سیره دیده می شود؟ چقدر توحید محور سخن واعظان و مداحان است؟ 2⃣ مشکل دیگر آن است که مناسک و آیین ها می توانند کارکرد سوزنده یا سازنده داشته باشند. اگر مضمون شعایر حسینی در ایام محرم با شعارهای اصلی خود امام حسین سازگار نباشد، معلوم می گردد، به کجراهه افتاده ایم. از مهمترین شعارهای امام حسین، ذلت گریزی (هیهات من الذله) و عزت گزینی است (موت فی عز خیر من حیوه فی ذل). در روز عاشورا پیام ماندگار اباعبدالله در دشوارترین لحظات نبرد،  آن بود که آزاد و آزاده باشید (فکونو احرارا فی دنیکم)، سیره مشهور امام حسین در صبح عاشورا ، گفتگو حتی با دشمنان در میدان نبرد بود و... اما اگر عاشورا به اشک و آه و سوز و گداز از طریق جعل ایام (روزهایی که مبنایی ندارند) و محافظه کاری و سکوت در مقابل ستم، یا توجیه وضع نامطلوب، تعبد در برابر اصحاب قدرت و... ختم گردد، باید دانست که قطعا از غایات حسینی دور افتاده ایم و در این شرایط، نیاز جدی به آسیب شناسی و بازگشت به مسیر درست داریم.زیرا از مناسک سوزنده، خداوندان زر و زور و تزویر، برای استحمار مردم بهره می جویند و نتیجه آن تحمیق، تحجر و تعصب بی جاست که جای منطق، اخلاق، انسانیت و ادب را می گیرد و نتیجه آن می شود که روزانه شاهدیم. ۲۰ تیرماه ۱۴۰۳ 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 #محمدرضاقربانی #کانال_مطالب_تحلیلی در #ایتا 👇 🆔 eitaa.com/mrgh110 #کانال_مطالب_تحلیلی در #تلگرام 👇 🆔 https://t.me/mrgh110 ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️