#انتخابات #انتخابات۱۴۰۳ #انتخابات_ریاست_جمهوری #انتخابات_چهاردهم_ریاست_جمهوری ✳️ #مشارکت ✅ نتایج انتخابات۱۴۰۳؛ آفساید نظرسنجی‌ها و مساله آرای نامزدها ✍ #عبدالله_عبداللهی 🔹انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری تا اینجا با پیشتازی آقایان مسعود پزشکیان و سعید جلیلی در دور اوّل، ولی به دلیل عدم کسب ۵۰درصد بعلاوه یک از آرای ماخوذه به دور دوم رفته تا 15 تیرماه، روز تعیین‌تکلیف نهایی این ماراتن حدوداً ۵۰ روزه باشد. 🔹تحلیل جامع‌تر انتخابات قاعدتاً باید به پس از ۱۵ تیر موکول شود، امّا تا همینجا و برای یک تحلیل مختصر از آنچه رخ داده می‌توان اینطور نوشت: 1⃣ نظرسنجی‌ها مهمترین بازنده انتخابات تا اینجا بوده‌اند؛ به نحوی که هم نامزدها و هم ناظران سیاسی و هم هواداران و هم شاید برخی‌ سیاست‌گذاران کلان در کشور را به خطر انداختند. 🔹اینکه یک حزب یا گروه سیاسی در درون خودش به نحوی عمل کند که برخی به او انگ نظرسازی‌ هم بزنند، اگرچه غیراخلاقی است، اما ضررش صرفاً به همان حزب یا گروه سیاسی می‌رسد، امّا اینکه موسسات معتبر نظرسنجی که سالهای سال در کشور محل رجوع و واجد اعتبار و یک معیار مهم در برخی تصمیم‌گیری‌ها بوده‌اند، به این نحو بازنده شوند، خسارتش متعلق به کل کشور است. 🔹درباره دور اول انتخابات، تقریباً همه‌ی موسسات سابقاً معتبر مانند ایسپا، صداوسیما، متا و ... درصد مشارکت را با فاصله‌ی غیرقابل قبول برای یک افکارسنجی معتبر پیش‌بینی‌ کردند. صداوسیما که حداقل تا چند سال پیش، یعنی دست‌کم تا انتخابات قبلی ریاست‌جمهوری، واجد یک نظرسنجی بسیار معتبر بود و معمولاً به صورت بسیار نزدیک به واقعیت، روندها را پیش‌بینی می‌کرد، این بار درصد مشارکت را با خطای ۱۱-۱۲ درصد پیش بینی‌ کرده است! این موسسه در آخرین نظرسنجی خود مدعی بود که مشارکت حدود ۵۱ خواهد بود! آنچه رخ داد، با این پیش‌بینی صداوسیما ۱۱ درصد اختلاف داشت. چنین اختلافی، کارکرد نظرسنجی را به طور کلی مختل می‌کند. 🔹برآورد ایسپا (متعلق به جهاد دانشگاهی) هم از مشارکت، همین میزان ۵۱ درصد بود و مستندات این مدعا هنوز در کانال تلگرامی ایسپا وجود دارد. 🔹مرکز افکارسنجی «متا»، وابسته به مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع) هم می‌گفت که پیش‌بینی‌اش از مشارکت ۵۲.۴ درصد است! یعنی فاصله‌ی بیش از ۱۲ درصدی با آنچه روی زمین اتفاق افتاد! 🔹افرادی مانند آقای عباس عبدی که سالهاست کار نظرسنجی و افکار سنجی می‌کند، به پیش‌بینی‌های موسساتی مانند «پرسش» اعتنا و آن را منتشر می‌کردند که اینها مشارکت را ۵۸ درصد پیش‌بینی کردند! حاشیه خطایی که دیگر در واقع حاشیه خطا محسوب نمی‌شود؛ بلکه ورود به آفساید نظرسنجی‌هاست. 🔹اگرچه بسیاری از این نظرسنجی‌ها ترتیب محبوبیت نامزدها، یعنی اول پزشکیان، بعد جلیلی و بعد قالیباف را درست مخابره می‌کردند، اما باز همگی در سنجش رای نامزدها واختلاف میان آنها غلط عمل کردند. مثلاً در نتایج نهایی، آقای پزشکیان بالای ۴۰ درصد رای آورد و آرای آقای جلیلی حدوداً سه برابر آقای قالیباف بود. اما هیچکدام از نظرسنجی‌ها چنین تفاوتی را نشان نمی‌داد. مثلاً ایسپا آرای آقای پزشکیان را نهایتاً ۳۳ درصد، آقای جلیلی را ۲۸.۸ درصد پیش بینی کرده بود؛ یعنی هر دو با فاصله‌ی ۱۰ درصد از آنچه واقعاً اتفاق افتاد! 🔹در نظرسنجی متا هم رای نامزدها، با آنچه واقعاً رخ داد، همین اختلاف هشت تا ۱۲ درصد را برای نامزدهای مختلف دارا بود! 🔹موسسه موسوم به دانشگاه تهران هم اگرچه نظرسنجی‌های خود را چندان عمومی نکرد، ولی وضعیت بهتری از بقیه نداشت. 2⃣ درباره عامل این شکست مهم نظرسنجی‌ها چند فاکتور را می‌شود در نظر گرفت؛ یکی خطای روشی بویژه در نحوه‌ی اخذ نمونه‌های آماری است که قاعدتاً متخصصان این رشته بهتر می‌توانند آن را تجزیه و تحلیل کنند؛ امّا یک عامل مهمتر دیگر بازی با نظرسنجی‌ها، آنهم نظرسنجی‌های سابقاً معتبر به عنوان یکی از کارت‌های بازی ستادها بود. اینکه چه وقت این نظرسنجی‌ها منتشر شود، چه وقت نشود، روش نمونه‌گیری چطور باشد، چه ساعاتی و در اختیار چه کسانی قرار بگیرد، ظاهراً در برخی از آنها به عوامل سیاسی و نظر ستادها هم زیادی گره خورده بود! 3⃣ پیش‌بینی غلط از مشارکت، موجب شد که حتی بخش‌هایی از جامعه که بیش از رای نامزدها، مساله مشارکت برایشان موضوعیت تام و تمام دارد، چندان در این زمینه احساس نیاز نکنند؛ به همین دلیل تلاش خیلی زیادی، مثل انتخابات مجلس گذشته و حتی ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ برای جلب مشارکت بیشتر صورت نگرفت و شد آنچه شد. 💢 ادامه مطلب 👇👇👇👇👇

#سوریه #تحولات_سوریه ✅ هشت نکته کوتاه درباره تحولات سوریه ✳️ «مقاومت»؛ پروژه یا پروسه؟ ✍ #عبدالله_عبداللهی: 1⃣ تفسیر وقایع سوریه، مهمترین ضرورت امروز در حوزه تبیین است؛ اگر چه «واقعیت‌ها» مهمند، اما امروزه «تفاسیر» هم به همان اندازه اهمیت دارند. دشمن می‌خواهد از سوریه این تفسیر را بسازد که «پروژه مقاومت شکست خورده است». 🔹دشمن تصور می‌کند «مقاومت» یک پروژه سیاسی است و با پروژه امنیتی-تروریستی-نظامی می‌تواند از بین برود. امّا واقعیت این است که «مقاومت» نه یک پروژه، بلکه «پروسه» محتوم است و نه یک امر صرفاً سیاسی، بلکه واقعیتی «طبیعی» و «اجتماعی» است. 🔹از آنجا که مقاومت یک پروسه اجتماعی وطبیعی است، حتماً راه خود را پیش خواهد گرفت و جلو خواهد رفت. 2⃣ اسرائیل درباره وقایع سوریه مارش پیروزی می‌زند؛ او تصور می‌کند که این تحول در سوریه، مآلاً به نفع اوست. شاید در کوتاه مدت اسرائیل از این بلبشو نفع مقطعی ببرد، امّا اضطراب واقعی آنها در مقطع فعلی هم نشان می‌دهد که سوریه برای هر که امن باشد، برای صهیونیست‌ها بعید است امنیت دائمی در پی داشته باشد. 3⃣ توهم «منفعت مشترک با اسرائیل» یک ناواقعیت است. برخی کشورهای همسایه سوریه ممکن است تصور کنند که می‌توانند پروژه‌ای سیاسی-امنیتی پیش ببرند که در آن هم اسرائیل نفعی ببرد و هم آن گروه‌ها یا کشورها! این یک ناواقعیت و توهم است. منفعت مشترک با اسرائیل در میان مدت و بلند مدت برای هیچ کشوری قابل حصول نیست؛ امّا عقل حکم می‌کند که کسی «هزینه مشترک» با صهیونیست‌ها برای خود نخرد. 4⃣ آنارشی و تروریسم چاقویی است که دسته خود را می‌برد؛ این تصور که از گروه‌های بدسابقه می‌توان ابزاری ساخت که به نفع یک دولت کار کند هم توهم است. تروریسم چاقویی است که دست صاحبانش را می‌برد و این را در گذشته هم شاهد بودیم. مهمترین کشورِ عبرت در این زمینه خود آمریکاست؛ القاعده را تاسیس کرد و بلای جان خودش هم شد. 5⃣ «تجزیه» سوریه خسارت برای همه است. برخی منابع می‌گویند که طرحی میان برخی دولت‌ها با صهیونیست‌ها و آمریکا وجود دارد که از طریق «تجزیه»، منفعت «همگانی» ببرند. اینکه صهیونیست‌ها و آمریکائی‌ها به دنبال تجزیه منطقه و کشورهای آن باشند طبیعی است؛ چون نفع آنها نابودی منطقه است. اما اگر برخی کشورهای منطقه تصور می‌کنند تجزیه سوریه، منفعتی برای آنهاست لاجرم باید ملتفت باشند که تجزیه خسارت و تهدید برای همه است و همسایگان سوریه در این زمینه بیش از سایران ممکن است هزینه بدهند. 6⃣ آنارشی، استبداد و تروریسم نسخه اصلی لیبرالها برای سایر کشورهاست؛ این وقایع سوریه یک عبرت مهم برای همه باید باشد که میراث و نسخه اصلی لیبرالها و غربی‌ها برای همه کشورها، فقط آنارشی، استبداد و یا تروریسم است. برخی دچار این توهمند که غرب، دموکراسی و لیبرالیسم می‌آورد؛ امّا حتی یک نقطه از دنیا نیست که غربی‌ها با مداخله خود دموکراسی به ارمغان آورده باشند. 🔹در همین منطقه غرب آسیا، در غزه انتخابات برگزار و حماس پیروز شد، آمریکا و اسرائیل به مقابله با آن برخاستند؛ در ایران انقلاب مردمی شد، آمریکا تا امروز همه نوع دشمنی کرده است. 🔹اما هرجای دیگر مداخله کرد، سرنوشتی که خود می‌خواست رقم بزند، تروریسم و آنارشی یا کودتا و استبداد بود. در همین ترکیه، می‌خواستند از طریق فتح‌الله گولن کودتا کنند؛ در سایر جاها هم که وضعیت مشخص است. 7⃣ آنچه در سوریه گذشت مطلوب ایران و مقاومت نبود. در این تردیدی نباید کرد. امّا مقاومت فقط یک مسیر و یک طرح ندارد؛ به اصطلاح غربی‌ها اگر Plan A به مانعی خورد، Plan B به صورت طبیعی جایگزین آن می‌شود؛ اما پروسه پشتیانی ایران از مقاومت قطعاً پایانی ندارد. 8⃣ تصور می‌شود که با وقایع این روزهای سوریه، پشتیبانی مقاومت از لبنان قطع خواهد شد. اگر پشتیبانی مقاومت از یمن که در محاصره کامل است، تا الان قطع شده، پشتیبانی از لبنان هم در آینده قطع خواهد شد! 🔹مقاومت در بخشی از ملت سوریه کاملا‌ً ریشه دار و درونی است و یک کالای صادراتی نیست؛ این گروه‌ها هسته‌های مقاومت در سوریه علیه اسرائیل را همچنان ادامه خواهند داد. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 #محمدرضاقربانی #کانال_مطالب_تحلیلی در  #ایتا 👇 🆔 https://eitaa.com/matalebehtahlili #کانال_مطالب_تحلیلی در #تلگرام 👇 🆔 https://t.me/matalebehtahlili

#روابط_خارجی #سیاست_خارجی #رمانتیسم_سیاسی ✳️ بیانات رهبر انقلاب درباره مذاکره با آمریکا؛ رئالیسم و رمانتیسم ✍ #عبدالله_عبداللهی: 🔹واقعیت این است که مسئله‌ی نزاع‌ها درباره مذاکره با آمریکا در کشور، بیش از آنکه برگرفته از یک اختلافات تکنیکی و فنی باشد، برخاسته از یک کشمکش میان رئالیسم و رمانتیسم است؛ البته می‌توان به این دو دسته، دسته سومی با عنوان رادیکال‌ها را هم افزود که الان محل بحث ما نیست. 🔹رمانتیست‌ها به لحاظ پدیداری چند ویژگی مشخص دارند؛ 1⃣ رمانتیست‌ها عقل را پای احساس قربانی می‌کنند؛ وقتی طرف آمریکائی نام مذاکره را بر لب می‌راند، صرف نظر از اینکه اصلاً چه محتوایی بر آن بار کرده و چه مقصودی از این لفظ در ذهن دارد، آب از لب و لوچه رمانیست‌ها آویزان می‌شود. این گروه کاری به این ندارد که منظور از مذاکره، آیا واقعاً به رسمیت شناختن حق ایران است یا خیر، بلکه به قول ارسطو در فیلم پایتخت، فقط عشششق می‌کند که آمریکائی‌ها حاضر به گفتگو با آنها شده‌اند؛ اینکه در گفتگو چه می‌خواهند، موضوعیتی ندارد؛ به قول سعدی: مزن ای عدو به تیرم، که به این قدر نمیرم؛   خبرش بگو که جانم بدهم به مژدگانی! 2⃣ رمانتیست‌ها «خود تحقیرند»؛ تخمینی که رمانتیست‌ها از داشته‌ها و قدرت و شرافت و شخصیت خود در مقابل دیگری-و مشخصاً اینجا در مقابل آمریکا- دارند، کاملاً حقیرانه است؛ رمانتیست‌ها بر همین اساس معتقدند که وقتی ما هیچیم، اصلاً سخن گفتن از شرایط مذاکره و موضوع مذاکره و موضع ما و دیگری در مذاکره، به خودی خود منتفی است؛ همینکه طرف مقابل ما را برای صحبت به رسمیت می‌شناسد، خود بزرگترین مدال افتخار است؛ لذا چرا اساساً درباره محتوای آن صحبت کنیم؟ 3⃣ رمانتیست‌ها، برخلاف عقل سلیم که می‌گوید "برای موفقیت در مناسبات خارجی، اتحاد در داخل یک شرط اساسی است" دعوا و نزاع در داخل را شرط پیش‌برد پروژه مذاکره در خارج می‌دانند! 🔹رمانتیست‌ها معمولاً با دوقطبی‌هایی که درباره مذاکره می‌سازند، دوست دارند کار خود را پیش ببرند؛ مثلاً اینکه گفته می‌شود آنها که به عدم مذاکره با این آمریکا در شرایط فعلی اعتقادی ندارند، پس طرفدار جنگ هستند، یکی از این دوقطبی ها و نزاع‌های بی‌جهت در داخل است؛ یا اینکه هرکس به مذاکره با وضعیت فعلی منتقد بود، کاسب تحریم خوانده شود، یکی دیگر از تکنیک‌ها برای جنگ در داخل به منظور پیشبرد رمانتیست‌ها در خارج است. 4⃣ رمانتیست‌ها در برآورد قدرت خود و دیگری، از یک سو دچار خود تحقیری‌اند و از سوی دیگر، طرف مقابل را از چشم هالیوود می‌بینند. تصور می‌کنند آمریکا با یک بمب می‌تواند همه چیز در ایران را از کار بیندازد و از بین ببرد؛ یعنی همان ادعایی که خود آمریکایی‌ها صدها بار آن را تکذیب کرده‌اند! و حتی در یک مانور تمرینی (مانور چالش هزاره ۲۰۰۲) از ایران شکست خورده‌اند. و از طرف دیگر هم معتقدند که ایرانی صرفاً در پخت آبگوشت بزباش تخصص دارد و مدیران هم باید از خارج وارد شوند. چنین دیدگاهی، قاعدتاً نمی‌تواند از مواجهه عقلانی با مسئله مذاکره تصوری داشته باشد! 5⃣ رمانتیست‌ها همه‌ی تجربیاتشان شکست در عمل و تشدید ادّعا در سخن است. مثلاً در هیچ مذاکره‌ای تا  کنون پیروز نشده‌اند؛ از مذاکرات با تروئیکای اروپایی در سال‌های ۸۲ تا ۸۴ گرفته تا مذاکرات برجام. بنا به اذعان خودشان در هر دو مذاکره نه تنها عایدی نصیب ایران نشد و احقاق حقی صورت نگرفت، بلکه رسماً «تحقیر» شدیم، امّا این تجربه، به تجدیدنظر منجر نمی‌شود، بلکه مثل آن راننده ناشی ماشین که وقتی می‌بیند مانعی در پیش است به جای ترمز، گاز را بیشتر فشار می‌دهد، اینها هم معتقدند که به جای اصلاح مسیر، بهتر است شتاب را زیاد کنیم! 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 #محمدرضاقربانی کانال مطالب تحلیلی محمدرضا قربانی #تلگرام 👇 🆔 https://t.me/matalebehtahlili کانال مطالب تحلیلی محمدرضا قربانی   #ایتا 👇 🆔 https://eitaa.com/matalebehtahlili