#اغتشاش
#اغتشاشات
#نقش_صداوسیماوسینما
یکی از موضوعاتی که درخصوص آشوبهای اخیر و رخدادهای تلخ روزهای گذشته زیاد مطرح میشود، حضور اندک برخی نوجوانان و جوانان در تجمعات و همراهی بعضاً از روی هیجان یا ناشی از نداشتن اطلاعات کافی از پشتپرده اغتشاشات است. هرچند نمیتوان این موضوع را بهطور کامل منکر شد یا نادیده گرفت اما نباید از بزرگنمایی و ضریب دادن هدفمند رسانهای این اتفاق توسط دستگاههای تبلیغاتی معاند برای نشان دادن فریبکارانه یک چهره ناسازگار یا مخالف هنجارها از نوجوانان و جوانانمان غافل شد.
واقعیت آن است که با وجود برخی گلایهها و اعتراضات در سطح جامعه، نه گروههای چندده یا چندصد نفره حاضر در صحنههای اغتشاش و اعتراضات خشن نماینده همه 85 میلیون نفر مردم کشور بودند و نه اندک نوجوانان و جوانان فریب خورده حاضر در این ماجرا (که آنها نیز فرزندان این کشورند) معرف و نماینده همه همسن و سالان خود هستند، هرچند افتادن همین تعداد اندک از افراد کمسن و سال در دام فریب طراحیشده دشمن در اتفاقات اخیر هشداردهنده و نیازمند واکاوی بیشتر از سوی مسئولان، رسانهها و کارشناسان حوزههای مختلف است.
از آنجا که هدف از نگارش این سطور بررسی آشوبها و اغتشاشات اخیر یا آسیبشناسی آن نیست، صرفاً به بهانه همین نگرانی ایجادشده درخصوص چرایی حضور اندک برخی نوجوانان و جوانان موسوم به «دهه هشتادیها» در ماجراهای اخیر، نگاهی میاندازیم به چند حوزه مهم که در شکلدهی ذهن و شخصیت و تربیت نسل جوان و نوجوان کشور نقش و مسئولیتهای قابل توجهی دارند اما ظاهراً آنطور که باید؛ از سالهای گذشته تاکنون در عمل به وظیفه خود نمره قبولی یا رضایتبخشی نمیگیرند از جمله صداوسیما، آموزش و پرورش، برخی خانوادهها و مسئولان و فعالان عرصههای فرهنگی و اجتماعی کشور. البته در همین ابتدا باید بر این باور قلبی تاکید کنیم که اکثریت و بخش عمده همین دهه هشتادیها و دهه نودیها بهعنوان سرمایههای ارزشمند و آیندهسازان کشور را فرزندانی پاکسرشت، متین و دارای فطرتهای پاک تشکیل میدهند و حضور انبوه آنها در مراسمات معنوی همچون اربعین و تشییع شهدا، حماسه سرود «سلام فرمانده» و تجمعات انقلابی مختلف موید این ادعاست، اما با همه اینها تعالی همهجانبه و رشد بالنده آنها وظیفه خطیری است و نباید از آن غفلت کرد.
👇👇👇👇👇