#امام_رضا_علیه_السلام_ولادت #استاد_غلامرضا_سازگار رسد ندای تفاخر ز خاک بر افلاک چنان که ماه ز حسرت کند گریبان چاک ستارگان همه امشب برید سجده به خاک به احترام عزیز دل شه لولاک جهان تمام بهشت است، از جحیم چه باک شد از صحیفه ی اعمال نام دوزخ پاک یم شرف ز صدف دُرِّ ناب آورده که نجمه در دل شب آفتاب آورده سپهر مجد و کرامت! قمر مبارک باد کلیم طور ولایت! شجر مبارک باد شب امید! نسیم سحر مبارک باد بهشت آل محمّد! ثمر مبارک باد عروس فاطمه نور بصر مبارک باد امام موسی کاظم پسر مبارک باد میان سینه و دست تو یک جهان جان است ببوس صورت او را که کلّ قرآن است الا که آینه ی کبریاست این مولود برید سجده که روی خداست این مولود تمام آینه ی مصطفاست این مولود حقیقت علی مرتضاست این مولود امام سلسله ی انبیاست این مولود گل بهشت محمّد، رضاست این مولود به نجمه و به گل سرخ دامنش صلوات به سیّد رسل و پاره ی تنش صلوات رضا که شامل ما لطف بی نهایت اوست رضا که ارض و سما بنده ی هدایت اوست رضا که عین رضای خدا رضایت اوست رضا که کشور ما در کف حمایت اوست رضا که تالی وحی خدا روایت اوست رضا که کلّ ولایت همان ولایت اوست رضا که از کرمش شیعه آبرومند است رضا که زائر او زائر خداوند است بگو که سنگ حوادث از آسمان بارد بگو که سیل بلا رو به این دیار آرد بگو به فتنه گری خصم، لحظه بشمارد به حقِّ حق که به جز خویش را نیازارد شکست خورده ی بیدادگر چه پندارد بگو که کشور ما ثامن الحجج دارد بگو که پادشه کشور قضا اینجاست بگو که مملکت حضرت رضا اینجاست مزار بضعه ی پاک پیمبر است اینجا فروغ دیده ی زهرای اطهر است اینجا بهشت قرب خداوند اکبر است اینجا چه ازدحام عجیبی است محشر است اینجا قسم به کعبه که از کعبه بهتر است اینجا حریم زاده ی موسی ابن جعفر است اینجا اگر چه خاک خراسان دیار غربت اوست شفای چشم وطن از غبار تربت اوست کبوتر تو به مرغ بهشت ناز کند به چار صحن تو هفت آسمان نماز کند بهشت با حرمت روز و شب نیاز کند به شوق زائرت آغوش خویش باز کند کرم به دامن تو دست خود دراز کند مرا گدایی کوی تو سرفراز کند تو که پناه به کویت دهی دو عالم را قبول کن به غلامی خویش «میثم» را #تلفیق دو شعر از استاد سازگار