رفقا یه چیز بگم خیلی توجه کنید: اگه یکی اومد تویِ هیئت و حسینیه و مسجد و تکیه که ظاهرش از نظرت اوکی نبود، بیخود میکنی بهش تیکه میندازی و بد رفتار میکنی عزیز! نمیتونی برو بشین نمیخواد کار کنی! امام حسین حسابت کرده بیای خادمِ مجالسش بشی! تو رو چه به دخالت!؟ مویِ رنگ کرده و ناخن لاک زده و بدنِ خالکوبی شده به تو چه!؟ تو خودت اونجا نوکری و غلامی! اونا از تو بالاترن چون مهمانِ ارباب هستن! نوکر کجا به مهمانِ اربابش بی ادبی میکنه!؟ کی میگه روضه رویِ این آدما موثر نیست!؟ یکی از رفقا لاته و اهلِ دین نیست و کارشم به پلیس کشیده! هرشب بعدِ هیئت، زمانی که میرفتیم این تازه می اومد توی هیئت! او می‌موند و کلیددار. ما میگفتیم حتما اومد یه چایی بخوره بره و ما هم عادی میرفتیم... یه شب منم دیر وقت موندم، دیدم این بشر هرشب! هررررشب می‌موند و تمامِ هیئت رو جارو میزد و ظرف‌ها رو می شست و میرفت! نه موقع سخنرانی، نه روضه، نه سینه زنی، نه شام هیچکدومش رو نبود! همه مون میرفتیم این تازه می اومد.. پس اگه حسین، حسابت کرده و شدی خادمش، با اون عشقِ لاتیِ شلوارِ ۹۰ هم مثلِ داداشت برخورد کن و گرم بگیر:)

از روز شهات‌ خانوم‌سه‌ساله درگیر این چند تا بیت شدم از تو ذهنم بیرون نمیره،گفت بابا: "تماشات‌ می‌کنم‌ با‌ اشک؛اگه‌پلکای‌ من‌واشه تو با سر اومدی گفتی،رقیه سختشه پاشه یتیما هِی کتک‌خوردن همه همبازیام مُردن منم حالا و اون دختر،که گوشوارم رو گوشاشه مگه من مُرده بودم که لباتو خیزرون بوسید حالا می‌بوسمت اما اگه با تو لبی باشه" 💔 #خانوم‌خانوما

چه‌ مبارک است این غم.. #بی‌بی‌رقیه‌س

از چندتا رفقامون یه سری‌ها حرفا شنیدم نیازه چندتا چیز رو اینجا بگم خدمتتون دیگه نتونستم تحمل کنم: اگه کسی به شما بگه چرا غذا میخورید، آب می‌نوشید، قبل از هر دلیلِ دیگه‌ای که بگید آب جگرم رو خنک میکنه، غذایِ خوشمزه لذیذه و بهم لذت میده و امثالهم، قبل از هر دلیلِ دیگه‌ای میگید این نیازِ منه! برایِ حیات و زندگیم و صحتم، باید غذا بخورم و آب بنوشم و این نیاز در منه و اگه اجابتش نکنم، من نابود خواهم شد.. حالا این نیازتون رو سنگ هم از آسمون بباره باید رفع و اجابت کنین! اپیدمی و بیماری رایج شد، دیگه غذا نخوردید؟ جنگ شد گفتید آقا جنگ شده ما دیگه غذا نمیخوریم؟ نه! چون عقل سلیم میگه جنگ چه ربطی به این نیازت داره؟ تو تحتِ هر شرایطی باید این نیازت رو رفع کنی.

رفقا ما هنوز به سیدالشهدا و اهل بیت احساسِ نیاز پیدا نکردیم! فقط احساسِ تعلق و علاقه داریم نه نیاز. فلان ماشین و خونه هم دوست دارم ولی نیازی هم بهش ندارم. اگه به اون ماشین احساسِ نیاز در وجودم پیدا کنم، شده تمامِ زندگیم رو بفروشم هم میرم اون ماشین رو میخرم. سیدالشهدا رو دوست داریم ولی نیاز نه! بیماریه؟سیدالشهدا دوستت دارم ولی میگن بیماری رایج شده و زیارتت نمیتونم بیام. سیدالشهدا دوستت دارم ولی مردمِ فلان جا هم به کمک نیاز دارن و پولِ زیارتت رو میخوام بدم اونجا و ان شاء الله سالِ بعد اگه خودم زنده موندم و جایی از دنیا جنگ نشد و بیماریِ جدید رایج نشد و عراق در امنیت بود و زمین کج و کوله نبود، میام زیارتت.. چون فقط دوستت دارم اما احساسِ نیازی بهت ندارم!

اگه از شما و من بپرسن آقا‌ی‌مبهوت زیارت اصن یعنی‌چی؟ در گرمایِ خرماپَزون پا میشی هرسال میری زیارتِ اربعین که چه کنی؟میگم زیارت. میگن خب این زیارت چیه؟ تعریفش کن.. زیارت رو اصن لغوی معنا کنیم. زیارت از زَوَرَ میاد. از زار میاد. اما ریشه یِ این کلمه زَوَرَ هست. ولی میخوایم مترادفِ زَوَرَ رو نام ببریم میشه مَیَلَ، قَصَدَ، عَدَلَ. مَیَلَ یعنی چی؟ یعنی زمانی که به زیارت میری، مَیَلَ! مِیلِ به او داری! میری خونه یِ دایی تون چون میلِ به دیدارِ او داری بهش میگن مَیَلَ. قَصَدَ یعنی چی؟ یعنی تو به قصدِ دیدنِ داییت، همت میکنی، مقدمات رو برایِ حرکت ردیف میکنی مثلا لباس می پوشی و تیپ میزنی، دسته گلی میخری و کارهای این چنینی که برایِ رفتن به مقصد میکنی تا بری به اونجا، میگن قَصَدَ. قصد کردم برم خونه یِ دایی.. عَدَلَ یعنی چی؟ به قولِ حقوق خونده‌ها، عدول کردنه. از غیر عدول میکنم. یعنی وقتی میری خونه یِ داییت، نمیتونی همزمان بری خونه یِ پسرخالت.در آنِ واحد فقط پیشِ اویی. وقتی میری مشهد همزمان که نمیتونی کربلا هم باشی چون تو در ظرفِ زمان و مکان هستی. لفظِ عَدَلَ یعنی اینکه فقط با تو هستم و از دیگران عدول کردم.

اما در جایگاهِ معرفت، عدول یعنی دورِ همه رو خط کشیدم جز شما اهل بیت که اومدم زیارت تون. عدول کردی از دیگران و اغیار. یعنی وقتی میگی برم نجف یا کربلا، میگی من از همه عُدول کردم و هیچکس جز امیرالمومنین رو اصن نمی‌بینم! جز سیدالشهدا همه رو پشتِ گوش انداختم و اومدم.. خدایی کجا اینجوره؟؟؟ یه سری هر‌سال دلیل جدید تولید میکنن که ملت زیارت نرن و بعدش هم به مرور میگن بابا از راهِ دور هم میشه زیارت کرد! بمون خونه و این همه راه واسه یه زیارت نرو! از همین جا یه سلام بده! و به مرور رخنه در یقینِ ما به ولایتِ اهل بیت میکنن.. یکی دو ماه پیش از حج اومدید دیگه.. مگه در دعایِ حج نمیخونید که خدایا من رو از کسانی قرار بده که زُوّارِک! از زوار و زائرینِ تو هستن! یعنی من قَصَدَ بِکَ! یعنی قصدِ تو رو کردم و عدول کردم از غیرِ تو. حالا این زیارت رو حتما باید بریم؟ حتما باید حضور پیدا کنیم؟ بله باید رفت!

هر چند که امام صادق فرمود بری پشتِ بامِ منزلت و سه بار به سیدالشهدا سلام بدی، زیارت برات می نویسن! اما این رو آقاجان به کسی گفت که پرسید آقا من هی دلم زیارت میخواد! آقاجان بهش این نکته رو آموخت. هر چند که امام هادی به یکی از شیعیانش فرمود لب هایِ خودت رو حرکت بده و با ما حرف بزن! ما از شما دور نیستیم! حرف زدنِ با امام زمان رو از دست ندیم به خصوص گفتگویِ شبانه. کاسه و کشکولت رو پر میکنن عجیب! ولی حضوری باید رفت؟؟ بله باید رفت.! چون برایِ شیعه، فرقی بینِ دیدارِ با امامِ معصوم قبل از شهادت و بعد از شهادت نیست چون اولا که امام باقی ست و فانی نیست! در ثانی او شهید هست و شهید زنده ست. فرقی نداره برایِ شیعه امام رو در حیاتش زیارت کنه یا پس از شهادت..

زیارتِ اربعین مهمه آقا! پولش رو بدم فلان‌جا و پاییز میرم حالا! سالِ بعد میرم حالا! نیاز نداری به سیدالشهدا عزیز! نیاز نداری که این حرف رو میزنی.. اگه یه گره در زندگیت افتاده باشه و مشکلِ مثلا اداری داشته باشی و کارت هم به دستِ مثلا یه شهردار حل بشه، از چند وقت قبلش وقت میگیری؟ میگن شهردار مثلا شنبه وقت داره. تو میگی حالا باشه سه شنبه میرم بابا! یا چون نیاز به این دیدار داری و مشکلت در این دیدار حل میشه، از یکی دو ساعت قبل اونجایی که سرِ وقتش دیدار رو انجام بدی! هر کسی هم بهت بگه حاجی شنبه فلان کمک رو لازم دارم میای؟ میگی نه حاجی من خودم شنبه یه مشکلی دارم و به دیدار فلان مسئول هم دارم میرم و اگه دیر کنم نیازم رفع نمیشه! زیارتِ اربعینِ سیدالشهدا رو میخوای بندازی پاییز؟ میخوای سالِ بعد بری؟ تو به او احساسِ نیاز نداری دورت بگردم.. برای دیدنش احساس نیاز نداری.

اینا توی هیئت رفتن مون هم این شکلیه. در هیئت هامون میگیم حالا یه زیارتِ عاشورایی بخون تا مردم برسن! موقعِ روضه ۲۰۰ نفرن و موقعِ زیارت عاشورا دو نفر. خوبامون دیگه وقت‌شون رو طوری تنظیم میکنن که اولِ سخنرانی اونجا باشن نه زیارتِ عاشورا.. زیارت برامون کوچیک جلوه داده شد. به حسین بن علی به قدرِ اون شهردار هم محبت و احساسِ نیاز نداری دورت بگردم! واسه همین میریم کربلا و شکم بارِگی میکنیم! و نمیفهمیم چرا مقدسِ اردبیلی پاش رو در نجف دراز نمیکرد! یا در کربلا ظرفی داشت که فضولاتش رو در اون میریخت و در خارج از کربلا می برد خالی میکرد! یا نمیفهمیم که چرا مرحوم زین العابدینِ گلپایگانی هفت سال در نجف ساکن بود و عینِ این هفت سال رو دراز نکشید! نشسته میخوابید وقتی در نجف بود! چون برایِ اون‌ها علی و حسین بن علی زنده هستن! حتا پس از شهادت! شما اگه جلویِ مولاعلی بشینید و او رو ببینید، پاتون رو دراز میکنید؟ نه! میگید جلویِ مولاعلی که زشته این کار! اما چون در زیارت خودمون رو در پیشگاهِ اون ها که عَینُ اللهِ النّاظِره هستن نمی بینیم، هر کاری دلمون بخواد میکنیم..

کفن پاره کردم! بگویم مَنی نیست! بِبَخشا که حُبَّم کم از دشمنی نیست! +چقدر شعرش قشنگه..

چه فایده..