شعر حافظ را بر میانگیزد و با خطی
ظریف، بر پرچم خیمه مینویسد:🙂🖤
«دانی که چرا خانهٔ حق گشته سیه پوش؟
یعنی که خدای تو عزادار حسین است»
هر سال که در حال گذر عمر سپری میشود و
اولین ماه سال هجری قمری از راه میرسد؛
او که شیدا و واله حسین است خیمه را بنا
میکند و سوگواری را آغاز.
هیچگاه از علاقهاش به حسین کاسته
نمیشود و هر ساله به سوگ او مینشیند.
لباس سیه و سربند یا فاطمهاش، به همراه
تازیانه مروارید اشکهای دردآگینی که از
چشمان به رنگ شبش سقوط میکند، تداعی
کننده قلب فرسوده و روح ناآرامش است.
کلمات عاجز از حس و حال دلنشینی که
در ایام محرم، به رگهای تنش تجویز میشود.
سلول به سلول جان بیجانش، جانی دوباره
میگیرد و در پایان میگوید: «حتی اشک هم
برای حسین، بر دل و جان مینشیند.»
#میم محدثه...
@matnoo