‌‌ چگونه تحمل می‌کنی؟! تنهاییِ نگاهم را ، بغضِ گلویم را ، فریادهایِ بی‌صدایم را... چگونه تاب میاوری؟! وجدانت عجب طاقتی دارد‌...!

‌‌‌‌ سبزه‌ام را می‌سپارم دست آقای نجف طالعم دست علی باشد برایم بهتر است اعتقاد هرکسی باشد برایش محترم سیزده را دوست دارم زاد روز حیدر است

‌‌ یه جایی تو شب هست که آدم غرق میشه...

‌‌ چند بغض به یک گلو...؟!

‌ جز دردسر نبودیم ، ما را به ما رها کرد...:)

‌‌‌ عزیزِ در دل مانده... نامه‌ات را هنوز می‌خوانم، گفته بودی بهار می‌آیی!

‌‌‌ خدا داند چه پیش آمد دل دیوانه‌ی ما را...

‌‌ این نیز میگذرد...! برای بقیه نمی‌دانم چطور ، اما برای من... انگار خنجر بر گلویم گذاشته‌اند ؛ اما نمی‌بُرند...

‌‌‌ بیچاره غمت را راهی به جز نجف نیست:)

‌‌‌ نگاهت می‌کنم خاموش و خاموشی زبان دارد...

‌‌‌ و او ؛ جان میدهد به تنِ خسته‌یِ من:)

‌‌‌ جان ببر آنجا که دلم را بردی :)