‌‌‌‌ من جانم را به تو می‌سپارم؛ چرا که جانم بیشتر از آنکه پیش من باشد به سویِ تو سفر می‌کند...!

‌‌‌ آقایِ امام حسین... این روزا حرف ِدل همه‌مون " خذ عمري وارزقني كربلا ست " (:❤️‍🩹

‌‌‌ برای همه ی ما همه ی روز ها ممکن است فراموش شوند؛ به جز همان یک روز که نشانی آن را به هیچ کس نگفته ایم...

‌‌ زل می‌زنم به عکس حرم آه می‌کشم نزدیک اربعین شده من را نمی‌بری؟!

‌‌‌‌ آقای امام حسین... در آغوشم بگیر که این زخم‌ها عمیق‌اند، و قلبِ من خسته...:)

‌‌‌ راستش... من دیگه حریف فکر و خیال‌های آخر شبی نمیشم

‌‌‌‌ خانوم سه ساله... با ذره تربتی ز غبار های چادرت، ازگوشه‌ی خرابه مرا کربلا بده:)💔

‌ شبت بخیر تویی که هیچکس خبــر از اندوهِ دلت ندارد🌚✨️.

‌‌‌ دستی کشید عمه به این پلک‌ها و گفت؛ حالا شدی شبیهِ همان مادری که نیست💔

‌‌‌ بازخوب است یکی بغلش میگیرد؛ اما رقیه... باز خوب است عکس پدر را دستش داده‌اند؛ اما رقیه... باز خوب است گه گاهی کسی قطره‌های اشکش را پاک میکند؛ اما رقیه... باز خوب است میان آن همهمه و شلوغی هستند کسانی که حواسشان پی چادر و روسری‌اش باشد؛ امارقیه... باز خوب است که همه هوای دلِ غمینش را دارند؛ اما رقیه.... باز خوب است به مزار پدر میرسد تا بنای ناز و گله بگذار؛ اما رقیه... باز خوب است؛ اگرچه هیچکدام برایش بابا نمیشود:)💔

‌‌‌‌‌ ‏یه وقتاییم هست که با خودت میگی؛ نشد دیگه چی کار باید میکردم؟! ولی ته دلت یکی با غم داد میزنه ؛ باید میشد، باید میشد، باید میشد...:)