ولی من بسیار به این معتقدم که؛
حرفهایی که میزنیم دست دارند،
دست های بلندی که گاهی
گلویی را میفشارند و راهِ نفس میبندند...!
حرفهایی که میزنیم پا دارند،
پاهایی که گاهی قدم بر دلی میگذارند و برای همیشه جایشان باقی میماند...!
نه اینکه حرف تو باشد!
نه اینکه حرفِ من است!
حسین گفتنِ ما از عنایتِ حسن است:)