💞#قصہ_دلبـرے💞 #قسمت_بیـست‌و‌پنجـم اولین حقوقی‌که از سپاه گرفت،۲۵۰هزار‌تومان بود. رفت باهمه‌ی آن کتیبه خرید برای‌هیئت. از پرده‌فروشی، ریش‌ریش‌های پایین پرده را خرید و به‌کتیبه‌ها دوخت و همه را وقف هیئت کرد. پاتوقش پاساژ مهستان بود. روی‌شعر پیدا‌کردن برای امام‌حسین(ع) خیلی‌وقت می‌گذاشت. سفارش این‌بود: ترک محرّمات، رعایت واجبات، و توسل به اهل‌بیت(ع). موقع توسل، شعر و روضه می‌خواند. گاهی واگویه می‌کرد. اگر دونفری بودیم که بلند‌بلند باامام‌حسین(ع) صحبت می‌کرد، اگر کسی هم دور‌و‌برمان نشسته بود، با نجوا توسلش را جلو می‌برد. بیشتر لفظ ارباب را برای امام‌حسین(ع) به‌کار می‌برد. عاشق روضه‌های حاج‌منصور بود، ولی در سبک سینه‌زنی، بیشتر از حاج‌محمود‌کریمی خوشش می‌آمد. نهم فروردین سال نود، در تالار‌نور شهرک شهید‌محلاتی عروسی گرفتیم و ساکن تهران شدیم. خانواده‌ها پول گذاشتند روی‌هم و خانه‌ای‌نقلی در شهرک‌شهید‌محلاتی برایمان دست‌و‌پا کردند. خیلی آن‌جا را دوست‌داشت. چند‌وقتی که آن‌جا ساکن شدیم و جاهای دیگر تهران را دیدم، قبول‌کردم که واقعاً موقعیتش‌بهتر است. هم محله‌ای مذهبی‌بود و هم ساکت و آرام. یک‌دست‌تر بود.‌ اکثر مسجد‌های شهرک را پیاده می‌رفتیم، به‌خصوص مقبره‌الشهدا، کنار آن پنج شهید‌گمنام. پیاده‌روی و کوه‌نوردی را دوست‌داشتم. یک‌بار باهم‌رفتیم تا ارتفاعات شهرک‌شهید محلاتی. موقع برگشتن پام‌پیچ‌خورد، خیلی ناراحت شد. رفتیم عکس گرفتیم، دکتر گفت: تاندون‌پا کمی‌کشیده‌شده، نیازی‌نیست گچ بگیرین! #ادامہ_دارد...💝 https://eitaa.com/joinchat/1757937718C827ac1b3c5