اونجایی که محمود درویش میگه:
هربار نگاهت میکنم
جمله ایی اشنا به ذهنم خطور میکند
"در این سرزمین، چیزی هست که ارزش زندگی کردن دارد"
وقتی معلم اقتصاد میگه:
[تو خیلی باهوشی و توانایی و از بچه های تیزهوشان خیلی هوشت بیشتره ولی به درستی ازش استفاده نمیکنی]
حسم:
#معلمِ_من
شـاید من:)
تازه یه جمله خوندم که از نظرم جای خیلی تامل داره نوشته بود:
[واکنون من از زندگی ات میروم
و امیدوارم آرامشی را که در عشق من نیافتی اش
در نبودم پیدا اش کنی..]