امام رئوف
چه زیبا شد زمین وقت حضورَش
مهیّا شد زمین وقت ظهورَش
مدینه شد بهشت از عطر و بویَش
منوّر شد خراسان از قدومَش
امروز سالروز تولد آقایی هست که تمام عالم، علی الخصوص ایرانی ها ارادت خاصی به ایشان دارند.
11 ذیقعده ی سال 148ق و شهر مدینه از قدوم پاک ایشان به خود می بالند.
پدر بزرگوارشان امام موسی کاظم امام هفتم شیعیان و مادرشان نجمه خاتون، بانویی با فضیلت که از نظر استعداد، هوشیاری و دین از بهترین بانوان بودند.
نام امام هشتم علی، کنیه ابوالحسن و لقب ایشان رضاست.
امام رضا (ع) معاصر با سه خلیفه بودند؛ در عصر هارون به امامت و در عصر مامون، توسط خود ملعونش در مشهد به شهادت رسیدند.
مهمترین سیره رفتاری امام رضا رأفت و مهربانی است.
ایشان کانون مهر و عطوفت به همه مردم، بلکه به همه موجودات بودند. در زیارتنامه میخوانیم (السلام علی الامام الرئوف/سلام بر امام و پیشوای با رأفت و مهربان)
در تاریخ زندگانیشان نمونه های بسیار زیاد و جالب از مهر و محبت ایشان توجه هرکسی را به خود جلب می کند.
از جمله توجه و محبت بسیار به خدمتکارانشان، همنشینی و همسفره شدن با آنها، اهمیت به نیازهای آنها حتی در لحظات پایانی زندگی، ضمانت آهو، کمک به پرنده، محبت صد چندان در پاسخ محبت مرد پیرایشگر، اجابت درخواست یکی از محبان بدون اینکه به زبان آورد و خیلی محبت های دیگر.
نمونه‌ای بارز از مهر و عطوفت حضرت نسبت به مردی بود که برای دیدار امام رضا مسیر طولانی را طی کرد، وقتی به مقصد رسید تصمیم استحمام گرفت تا با سر و روی تمیز به دیدار امام برود. از شخصی کمک می گیرد که تن او را بشوید غافل از اینکه آن شخص امام رضا بودند.
امام رضا با روی گشاده، تن آن مرد را شستند. آن مرد وقتی متوجه شد خجالت زده خود را کنار کشید اما امام دلداری دادند و همچنان مشغول کارشان شدند و فرمودند: شما برای دیدن من پیاده تا اینجا آمدی من اینجا منتظرت بودم.
حضرت همواره سفارش به مهربانی می کردند و فرمودند : سوگند به آن كس كه جانم در دست اوست، كسى جز اهل ترحم به بهشت نمی رود.
ابن عباس در مورد مهربانی ایشان می گوید: هرگز ندیدم که امام رضا با سخن خود کسی را برنجاند و سخن کسی را قطع کند تا اینکه سخنش را تمام کند و هرگز حاجت کسی را که توان ادای آن را داشت رد نمی کرد.
حضرت آنقدر روی محبت به مردم تاکید داشتند که وقتی متوجه خساست عده ای از کارکنان فرزندشان امام جواد (ع) می شوند سریعا نامه ای به ایشان می نویسند : « فرزندم به من خبر داده اند وقتی قصد بیرون رفتن از منزل را می کنی غلامانت تو را از درب اندرونی می برند تا اگر کسی حاجتی دارد برآورده نکنی. به همان حقی که به گردنت دارم قسمت می دهم آشکارا و علنی از درب بزرگ منزل رفت و آمد کن و با خود درهم و دینار بردار اگر کسی از تو درخواستی داشت ببخش و بهره مند ساز و خوشحال کن».
محبت های ایشان از بعد شهادتشان نیز همچنان ادامه دارد یک نمونه از آن غلام بلخی است که با ارباب خود به زیارت حضرت رفت و سر سجده از امام رضا آزادی، همسر و زندگی خواست. سر از سجده که برداشت، اربابش او را احضار کرد و گفت : تو آزادی، فلان کنیزم همسر تو و فلان زمینم وقف تو و همسر و فرزندانت...
خداوند بزرگ امامان را خلق نمود تا بشریت آنها را سرلوحه قرار دهند و سبک زندگی را از آنها بیاموزند. چقدر دنیا زیباتر می شد اگر از آنها بیاموزیم.
مهربانی را بیاموزیم، مهربان باشیم!
سیده فاطمه یوسفی؛
حوزه علمیه حضرت نرجس ساری
#امام_رئوف
#روزنامه_تیرنگ
#مدرسه_علمیه_خواهران_حضرت_نرجس_س_ساری
sapp.ir/howzehnarjes_sari @mazandaran_hozeh
#سیره_تربیتی_نبی_اکرم_ص
#خورشید_هدایت
فعالیت خودجوش دانش آموختگان در کار رسانه ای (#روزنامه_تیرنگ)
#مدرسه_علمیه_خواهران_حضرت_نرجس_س_ساری
@mazandaran_hozeh