- بابا؟ + بله؟ - شما بابایِ من نيستيد، بابایِ من یک رَدایِ سبز دارد، هميشه برایِ ما غذا می‌آورد، کوله روی پشتش دارد؛ بابای من كه نبود، بابا صدايش می‌زدم... + اسمش چه بود؟ - نمی‌دانم، پرسيدم، نگفت. + چه كارش داری؟ - می‌خواهم خبرِ خوش به او بدهم؛ خبر كشته شدنِ «علی».. + از اين خبر خوشحال می‌شود؟ - اری مطمئنم، او از خوشحالیِ من خوشحال می‌شد. + مرگِ علی را جلویِ او آرزو می‌کردی؟ - آری هميشه غذا كه می‌آورد؛ جلويش علی را نفرين می‌کردم، او هم دست‌هایش را بالا می‌بُرد و می‌گفت: «خدایا مرگِ علی را برسان..»💔 #وحشت‌دنیای‌بدون‌علی.. @mazhabyun1y