یادداشت چند نکته راجع به برجام برجام یا توافق هسته ای بین ایران و ۵+۱ که در سال ۹۴ امضا شد بنا و ساختمان کجی است که تا ثریا هم که برود کج می رود و ذکر چند نکته راجع به آن ضروریست: بنای توافق موسوم به برجام در دولت غربزده و نفوذزده روحانی گذاشته شد که مسئولان ارشد آن اصرار عجیبی روی باج دادن به طرف غربی داشتند؛ چرا میگوییم باج چون طرف غربی که خودشان اولین و آخرین استفاده کنندگان از سلاح اتمی هستند به ما می‌گویند که ایرانی ها صلاحیت اخلاقی استفاده از فن آوری هسته ای را ندارند!!!! بنابراین نفس تن دادن به چنین مذاکره ای مصداق باج دادن است. البته یک نظر هم وجود دارد بین کارشناسان که میگویند نظام با مطلق مذاکره مخالف نیست و با ایستادن روی اصول ، مذاکره بر سر مسائل جزئی و فرعی مانعی ندارد. ولی مسأله کشدار برجام از همان ابتدا خسارت محض بود و هست. از ابتدای انقلاب اسلامی آزادگان جهان جمهوری اسلامی را بزرگترین امید و پناه مستضعفین انگاشته اند. طرف غربی با امپراطوری رسانه ای حین مذاکرات برجام اینگونه القا میکرد که ایران از آرمانهایش کوتاه آمده و کدخدای جهان یعنی آمریکا را به رسمیت شناخته چه خسارتی بالاتر از این که وزارت خارجه ما با مذاکرات طولانی مدت با شیاطین انسی غربی این پیام را به جهان مخابره میکند که امپریالیسم غرب را به رسمیت شناخته ایم. از ابعاد بین المللی قضیه که بگذریم بلایی که برجام بر سر پیشرفت دانش هسته ای آورد جبران ناپذیر است. چه بسا دانشمندانی که با خیانت داخلی ها از سازمان انرژی اتمی اخراج شدند. چه بسا دانشجویان مرتبط با دانش هسته ای که تغییر رشته دادند و علاوه بر اینها تخریب سایتهای هسته ای مثل قلب راکتور اراک و سانتریفیوژهای نطنز و فردو خود داستان مفصلی است. این وسط اما تکلیف وزارت خارجه دولت رییسی مشخص نیست. آیا شعار تعامل و گسترش همکاری با کشورهای همسایه را میدهند اما بیشترین وقت را صرف مذاکره با شیاطین انسی غربی میکنند؟ آیا شعار و فقط شعار انقلابی میدهند اما در عمل با مذاکرات طولانی امپریالیسم غرب را به رسمیت میشناسند؟ امیرعبداللهیان در عمل ثابت کرده در قضیه برجام عملکرد کاملا غیرانقلابی داشته است و اخباری که از توافق جدید از گوشه و کنار می‌رسد متاسفانه موید همین موضوع و بسیار نگران کننده است. #خسارت_محض_برجام حسن باکند