#نماز_سکوی_پرواز14 وقتی به رکوع مشرّف میشی،😍 یادت باشه؛✅ در برابر تنها عظمت هستی، خم شدی...❤️❤️ همون عظیم ترینی که باهمه عظمتش،مشتاق حضور تو، سرسجاده عاشقی است.💚💚❤️❤️ رسانه الهی 🕌 @mediumelahi

#نماز_سکوی_پرواز۱۴ رسانه الهی 🕌 @mediumelahi

#رمان_مسیحا #قسمت_سی_وهفتم ﷽ حورا: یکدفعه صدای ناآشنایی شنیدم: بچه ها دارن...  فال شهدا میدن بیایین دنبال جمعیت رفتم. اما چیزی نصیب دستهای بی قرارم نشد. میدانستم کارم خراب تر از آن است که چنین برکتهایی نصیبم شوند. خودم را کشیدم کنار. سر که بلند کردم، ماکتی روی سکوی کوچک مقابلم دیدم. معنی لرزش قلب را آنجا فهمیدم. جلوتر رفتم و خوب نگاهش کردم. ماکت حرم امام حسین(ع) بود. با چشمهایم وارد حرم شدم با نگاهم مقابل ضریح زانو زدم و با قلبم مشبک های خوشبو را بغل گرفتم. از ساختمان بیرون رفتم. اشکهایم به سمت لب هایم صف کشیده بودند. زمزمه کردم: « چیکار کنم؟!» همان موقع نسیم آرامی دور چادرم طواف خورد و از کنار صورتم عبور کرد. صدای هق هق گریه ام بلند شد. روی زمین نشستم و با خودم فکر کردم روی همین خاک چند نفر به زمین افتادند تا من امروز آزادانه روی این زمین قدم بردارم و کسی متعرضم نشود! کسی از روبرویم جلو آمد. خم شد. بی آنکه چیزی بگوید کاغذی را که در طلق زرد رنگی پیچیده شده بود، کنارم گذاشت و رفت. با بهت کاغذ کوچک را از طلق بیرون کشیدم. درونش فقط یک جمله نوشته شده بود: ” سرخی خونم را به سیاهی چادرت امانت سپردم.” دیگر نمیدانستم با دل مجنونم چه کنم. به خودم که آمدم بچه های اتوبوس دورم جمع شده بودند. یکی شان میگفت: «خوشبحالش فال شهدا گیرش اومد به ما نرسید. » حال خراب بود. خانم قدیریان میخواستم مرا درمانگاه ببرد اما اصرار کردم که نمیخواهن. به آب قند راضی شد. دل خیلی شکسته بود از ته دل گریه میکردم. باران گرفت! وقتی به اردوگاه برای استراحت برگشتیم،تلفن خاموشم را از کیفش بیرون آوردم.با اینکه دلم میخواست گوشه ای  تنها بمانم اما میدانستم خانواده ام نگرانم هستند. تلفنم را به برق زدم. بلافاصله پس از روشن کردن موبایلم یک پیام غیرمنتظره روی صفحه گوشی  ظاهر شد: یک شعر از طرف ایلیا بود: از عشق گذشتم به تو مدیون شدم آخر در رنجِ غمِ هجرِ تو مدفون شدم آخر آرام و پر از درد چو یک قاصدک آن روز از چشم تو افتادم و دلخون شدم آخر با خطِ سپیدی بسپردی که بخندم من عهد شکستم زِتو محزون شدم آخر میخواستم از عشق فدایی تو باشم اینجا چه هوایی ست که مجنون شدم آخر؟ مردمک چشمانم مثل دستانم میلرزید. خیلی سعی کردم با ایلیا تماس بگیرم اما گوشی او خاموش بود. سرم را به دیوار تکیه زدم. قطره های اشک در عبور از چشمانم سبقت میگرفتند. دوباره زیر لب زمزمه کردم: به کجا می کِشانی ام ؟ چه شود ختم ِ کار من؟ تا جمع شویم و برسیم کرمانشاه در حال خودم بودم وقتی رسیدیم استراحتگاه  ده نفر از دخترها آمدند نزدیکم  حلقه زدند. یکی شان پرسید:« امشب بحث ریاضی کنیم یا ...؟ » یکی دیگر از دخترها با شوق گفت: «پزشکی، بحث پزشکی» دختر سبزه و خنده رویی که روبه رویم نشسته بود، گفت: «پس من شروع میکنم؛ توی يكي از كنفراسا كه يكي از استادای دانشگاه در مورد اعجاز و بلاغت قرآني سخنرانی میکرد؛ مي گفت که اگه یک کلمه از قرآن جا به جا بشه یا حذف و اضافه بشه، معنی آیه ناقص میشه و مفهومو نمی رسونه. یکدفعه یکی از دانشجوها که تفکرات بی دینی داشت، از جاش  بلند شد و گفت: من حرف شما رو قبول ندارم... به قلم سین کاف غفاری رسانه الهی 🕌 @mediumelahi

🌸🌸🌸🌸🌸 #تلنگرانه دیدین هر وقت میریم عروسی یا جشن تولد،🎈 تا دوربین فیلمبرداری به طرف ما میاد👇 خودمون رو جمع و جور میکنیم؟ چرا؟ چون دوربین روی ما زوم میکنه؛✨ اگه فقط به این فکر کنیم که دوربین خدا همیشه روشنه ✔️ و روی ما، زوم شده، شاید یه جور دیگه زندگی کنیم🙂 شاید اخلاقمون یه جور دیگه بشه!😊 شاید لحن صحبتمون عوض بشه!💔 مطمئن باشیم که دوربین خدا همیشه روشنه و روی تک تک ما زوم شده؛ 📷 و...چه زیباست کلام پروردگار در قرآن کریم😍 🌺«ألَم یَعلَم بأنَّ اللهَ یَری» آیا نمی دانند که خدا می بیند....🌺 سوره علق آیه ۱۴👆 #تدبردرقرآن رسانه الهی 🕌@mediumelahi 🌸🌸🌸🌸🌸

#نماز_سکوی_پرواز ۱۵ رسانه الهی 🕌 @mediumelahi

#نماز_سکوی_پرواز15 سبک شمردن نماز؛❌❌❌ درحقيقت سبک شمردن خودته!👌 کسی می تونه؛ خوراک روحش رو قطع کنه؛ که حقیقت روحش،براش ارزشی نداشته باشه.🚫🚫🚫🚫🚫 رسانه الهی 🕌 @mediumelahi

#رمان_مسیحا #قسمت_سی_وهشتم ﷽ حورا: دختر سبزه و خنده رویی که روبه رویم نشسته بود، گفت: «پس من شروع میکنم؛ توی يكي از كنفراسا كه يكي از استادای دانشگاه در مورد اعجاز و بلاغت قرآني سخنرانی میکرد؛ مي گفت که اگه یک کلمه از قرآن جا به جا بشه یا حذف و اضافه بشه، معنی آیه ناقص میشه و مفهومو نمی رسونه. یکدفعه یکی از دانشجوها که تفکرات بی دینی داشت، از جاش  بلند شد و گفت: من حرف شما رو قبول ندارم، توی قرآن کلماتی به کار رفته، که مناسب اون مکان نیست، مثلا این آیه: (مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ) خداوند دو قلب را در درون مرد قرار نداده است. اون جوون گفت که هیچ آدمی دو قلب نداره، چرا گفته درون مرد دو قلب قرار نداده؟، به جاي لفظ "رجل" صحيح این بود  كه می گفت: مَا جَعَلَ اللَّهُ لِبشر ... سالن کنفراس یکدست ساکت شده بود و همه منتظر جواب استاد بودن. استاد سخنران به فکر فرو رفت و می دونست اگه جواب محکمی برای شبهه مطرح شده  نگه، ممکنه بقیه  دانشجوها   هم  این شبهه براشون حل نشده بمونه !!! بعد از چند لحظه استاد با افتخار جواب داد: بله... واقعا هم همین طوره  ...تنها مرد  به هیچ عنوان امکان نداره دو قلب  در بدنش وجود داشته باشه ....  ولی زن هر وقت حامله باشه در درونش دو قلب وجود داره، قلب مادر و قلب جنینی که  در شکم مادر قرار داره ... اینجا بود که چهره های دانشجوهای مسلمون بشاش و شاداب شد، و بقیه هم یک معجزه دیگه از قرآنو  فهمیدن. هیچ کلمه ی در قرآن گذاشته نشده مگر اینکه یه جور حکمت ربّانی در اون وجود داره، و بدون شک قرآن بدون تغییر و بی تحریف حفظ شده.» برای دقایقی از افکارم بیرون آمده بود و پریِ نگاهم در میان حلقه آنها چرخ میزد. یکی از دخترها گفت: «این تازه یکی از جنبه های اعجاز این آیه ست شأن نزول این آیه از سوره احزاب داستان دیگه ای دارهچند نفر از مشرکا و بت پرستا و کفار به پیامبر( ص) گفتن: نه ما به دین تو کار داشته باشیم نه تو بت‌های ما رو انکار کن.   البته چندتا از منافقا هم که بین صفهای مسلمونا بودن این مطلبو  تایید کردن و پیامبر رو تحت  فشار قرار دادن که  اونو قبول کنه ولی این آیه نازل شد که همه بدونن کسی نمی‌تونه شرک و توحید رو هم زمان تو دلش داشته باشه. هر آدمی یه قلب بیشتر نداره و توش یه حُبّ یا یه بُغض بیشتر جا نمی‌گیره، بنابراین، در این قلب جز عشق یه معبود ‌جا نمیشه.... » همان موقع دهمین نفر که تا اون موقع چیزی نگفته بود، گفت: « اصلا شخصیت آدم سالم، شخصیتواحد و خط فکرى واحدى داره، هرجا باشه تنها و در جمع  در ظاهر و باطن،  در فکر و عمل، همه باید یکى باشه هر طور نفاق توی وجود آدم یه چیز  تحمیلى و بر خلاف  طبیعتشه.همان‌طور که توی این قلب یا حُب یک موجود قرار می‌گیره یا بغض به اون» به خودم که آمدم افراد زیادی دورمان جمع شده بودند. یکی از جمع خانم قدیریان بود که با لبخند گفت: «امام علی(ع) فرمودن:"هیچ بنده‌ای از بندگان خدا؛ در محبت ما به واسطه خیر و خوبى که خدا در او قرار داده کوتاهى ندارد؛ زیرا دوست و دشمن ما با یکدیگر مساوى نیستند و محبت و دشمنى ما(با هم) در قلب یک نفر جاى نمی‌گیرد؛ زیرا براى یک فرد، خدا دو قلب قرار نداده که با یکى دوست بدارد و با دیگرى دشمن؛ دوست ما محبتش خالص است همان‌طور که طلا را آتش پاک و خالص می‌کند، دشمن ما نیز همان‌طور است"» منکه  به جلو خیز برداشته بودم، کمی خودم را عقب کشیدم و پرسیدم: «اینا رو از کجا میدونید؟ یعنی منبع... » همان دختر سبزه رو بلافاصله پاسخ داد: «تفسیر المیزان و تفسیر نمونه... » بلند شدم و دست و صورتم را شستم. در مدت کمی هجوم حجم بزرگی از مفاهیم را به فکر و قلبم درک میکردم.  شعری که ایلیا برایم فرستاده بود، را در خاطرم مرور کردم : میخواستم از عشق فدایی تو باشم اینجا چه هوایی ست که مجنون شدم آخر زمزمه وار با خودم حرف میزدم: پس همیشه...اونم عاشقم بوده! مگر این چیزی نبود که با تمام وجود دلم میخواست؟ پس چرا حالا که فهمیدم بازم آروم نمیشم؟! این چه راهیه که آدما برا عبور ازش باید از روی قلبشون بگذرن؟ دلم هوای تازه میخواست. انگار که ریه هایم تار بسته باشند، چادرم را سرم زد و رفتم بیرون ساختمان و در دورترین نقطه محوطه ایستادم. نفس کشیدم.  می خواستم تا انتهای راهی را که انتخاب کرده بودم، بدودم. آنقدر بدودم تا به ایلیا برسم اما هیچ وقت فکرش را هم نمی کردم چه چیزی در نقطه عطف سرنوشتم انتظارم را می کشد. به قلم سین کاف غفاری رسانه الهی 🕌 @mediumelahi