eitaa logo
کانال‌رسمی‌مسجدامام‌حسین‌علیه‌السلام‌شهرجدیدپرند
828 دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
1.2هزار ویدیو
56 فایل
﷽ کانال‌رسمی‌مسجدامام‌حسین‌علیه‌السلام استان‌تهران، شهرجدید‌پرند، فاز۲، میدان‌ایمان اطلاع‌رسانی مراسمات گزارش‌های تصویری اعلان‌های ملی، مذهبی و مناسبتی کمک‌های مردمی 6037997976803461 مسجدامام‌حسین‌علیه‌السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرحیم مصالح اجتماعی، محبت حدیث (5) امام سجاد علیه السلام : اَلقَولُ الحَسَنُ يُثرِى المالَ و َيُنمِى الرِّزقَ و َيُنسِئُ فِى الأَجَلِ وَ يُحَبِّبُ إلَى الاهلِ وَ يُدخِلُ الجَنَّةَ؛ گفتار نيك، ثروت را زياد و روزى را فراوان مى ‏كند، مرگ را به تأخير مى‏ اندازد، (انسان را) محبوب خانواده مى ‏كند و به بهشت وارد مى‏ نمايد. امالی(صدوق) ص2 - خصال ص317، ح100
پیام‌های آیه 29 سوره ص - قرآن، مبارك است. (تلاوت، تدّبر، تاريخ، استدلال، داستان، الگوهاى، معارف، اخبار غيبى، تشبيهات، اوامر و نواهى آن، همه و همه پر از راز و رمز است). «كتاب... مبارك» - گرچه قرآن، مبارك است، امّا براى تدبّر است، نه فقط تبرّك جستن به ظاهر آن. (براى حفظ منزل، مسافر و عروس از خطرات) «كتاب... مبارك ليدبّروا» - تدّبر در قرآن مقدّمه تذكّر است وگرنه چه بسا انسان اسرار و لطايف علمى قرآن را درك كند ولى مايه غرورش شود. «يدّبّروا - يتذكّر» - تدّبر بايد در همه آيات قرآن باشد نه تنها در آيات الاحكام. «ليدّبروا آياته» - شرط تدبّر و بهره گيرى و پندپذيرى، عقل و خرد است. «ليدّبروا... و ليتذكّر اولواالالباب» - كسانى كه از قرآن متذكّر نمى شوند، بى خردند. «ليتذكّر اولواالالباب» - قرآن، مطابق عقل و خرد است، لذا اهل خرد با تدبّر در آن به احكام و رموزش پى مى برند. «ليتذكّر اولوا الالباب» (در قرآن، امرى مخالف عقل يافت نمى شود) - معارف قرآن پايان ناپذير است. اين كه به همه دستور تدبّر مى دهد نشان آن است كه هر كس تدبّر كند به تازه اى مى رسد و اگر علما و دانشمندان گذشته همه اسرار قرآن را فهميده باشند، تدّبر ما لغو است. «ليدبّروا آياته» بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. ترجمه و تفسیر آیات 29 سوره ص أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ (29) ترجمه : (اين) كتاب مباركى است كه به سوى تو فرو فرستاديم تا در آيات آن تدبّر كنند و خردمندان پند گيرند. نکته ها: «مبارك» به چيزى گفته مى شود كه فايده و خير آن، رشد و فزونىِ زياد و ثابت داشته باشد. قرآن از منبع مبارك است. «تبارك الّذى» در شب مبارك نازل شده است. «فى ليلة مباركه» در مكان مبارك نازل شده «ببكة مباركا» و خودش نيز مبارك است. «كتاب... مبارك» سيماى قرآن در اين آيه ترسيم شده است: الف) متن آن نوشته شده است. «كتاب» ب) از سرچشمه وحى و علم بى نهايت الهى است. «انزلناه» ج) گيرنده آن شخص معصوم است. «اليك» د) محتوايش پر بركت است. «مبارك» ه) هدف از نزول، تدبّر در آن است. «ليدّبروا» و) علم و آگاهى به نكات و معارف آن، مقدّمه حركت معنوى و قرب به خداست. «ليتذكّر» ز) كسانى اين توفيق را خواهند داشت كه خردمند باشند. «اولواالالباب» اهمّيت قرآن و تدّبر در آن * كسى كه در آيات قرآن تدبّر نكند سزاوار تحقير الهى است. «أفلا يتدبّرون القرآن ام على قلوب اقفالها»(25) * عالم ربانى كسى است كه سروكارش با تحصيل و تدريس قرآن باشد. «... كونوا ربانيين بما كنتم تعلمون الكتاب و بما كنتم تدرسون»(26) * كتاب آسمانى را بايد با جدّيت گرفت. «خذ الكتاب بقوّة»(27) * كسانى كه قرآن را مهجور كردند، در قيامت مورد شكايت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله قرار مى گيرند. «و قال الرسول يا ربّ ان قومى اتخذوا هذا القرآن مهجورا»(28) * امام سجّاد عليه السلام فرمود: اگر قرآن داشته باشم و تنها باشم احساس غربت نمى كنم. «لو مات من بين المشرق و المغرب لما استوحشت بعد ان يكون القرآن معى»(29) * حضرت على عليه السلام فرمود: قرآن دريايى است كه هيچ كس به قعر آن نمى رسد. «بحراً لا يدرك قعره»(30) * امام خمينى قدس سره به شدّت تأسّف مى خورد كه چرا تمام عمر خود را صرف تدّبر در قرآن نكرده است،(31) همان گونه كه مرحوم ملاّصدرا در تفسير سوره واقعه اين تأسّف را دارد. 25) محمّد، 24 . 26) آل عمران، 79 . 27) مريم، 12. 28) فرقان، 30. 29) كافى، ج 2، ص 602. 30) نهج البلاغه، خطبه 198. 31) صحيفه نور، ج 20، ص 20. بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرحیم مصالح اجتماعی، محبت حدیث (6) امام على علیه السلام : مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِالنّاسِ حازَ مِنهُمُ المَحَبَّةَ؛ هر كس به مردم خوش گمان باشد، محبّت آنان را بدست مى ‏آورد. تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص253 ، ح5331
‼️ لمس اسماء الهی 🔷س ۵۷۲۰: مسّ اسم هایی از قبیل عبدالله و حبیب الله بدون وضو چه حکمی دارد؟ ✅ ج: مسّ لفظ جلاله بدون وضو جایز نیست، اگرچه جزیی از یک اسم مرکب باشد. 🆔 @resale_ahkam
‼️ لمس اسماء الهی 🔷س ۵۷۱۹: نوشتن اسم جلاله «الله» به صورت «ا...» مرسوم شده است؛ کسانی که بدون وضو این کلمه را مسّ می کنند، چه حکمی دارند؟ ✅ ج: همزه و نقاط، حکم لفظ جلاله را ندارد، و مسّ آن بدون وضو، جایز است. 🆔 @resale_ahkam
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم. ترجمه و تفسیر آیات 30 تا 33 سوره ص أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ (30) إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ (31) فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّي تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ (32) رُدُّوهَا عَلَيَّ فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ (33) ترجمه : و ما به داود سليمان را بخشيديم، او بنده خوبى بود، زيرا كه بسيار به درگاه ما روى مى آورد. آن گاه كه عصرگاهان اسبان چابك تندرو بر سليمان عرضه شد (و او مشغول سان ديدن بود). پس سليمان گفت: من اين اسبان را به خاطر پروردگارم (و براى جهاد با كفّار) دوست دارم. (سان ديدن ادامه داشت) تا آنكه اسبان از ديدگان اوپنهان شدند. (پس دستور داد) اسبان را نزد من بازگردانيد (تا بار ديگر آنها را ببينم) پس شروع كرد (به نوازش كردن اسبان و) تا ساق ها و گردن هاى اسبان را دست مى كشيد. نکته ها: «صافنات» جمع «صافنة» به اسبى گفته مى شود كه هنگام ايستادن يكى از دست هاى خود را كمى بلند مى كند و نوك سم را به زمين مى گذارد كه اين امر، نشانه چابكى اوست. «جياد» يا جمع «جواد» به معناى اسب تندرو است يا جمع «جَيّد» يعنى نفيس و ارزشمند. كلمه «خير» در مورد اموال دنيا نيز به كار مى رود كه در اينجا مراد از آن، اسبان هستند. تركيبِ «حُبّ الخير» به معناى دوست داشتن چيزى است كه به انسان خير مى رساند. چنانكه در جاى ديگر مى فرمايد: «و انه لحب الخير لشديد»(32) يك توضيح و بررسى در مورد اين آيات، دو تفسير كاملاً متفاوت بيان شده است كه مطابق آنچه ما گفتيم: روزى حضرت سليمان به هنگام عصر از اسبان تيزرو كه براى جهاد آماده كرده بود سان مى ديد، نظير سان ديدنى كه در آيه 17 سوره نمل مى خوانيم: «و حشر لسليمان جنوده من الجنّ و الانس» علاقه سليمان به اسبان، جهت اهداف رزمى و براى خدا بود و لذا فرمود: سرچشمه علاقه من ياد خداست. «احببت حب الخير عن ذكر ربّى» نگاه سليمان هم چنان ادامه داشت تا اسب ها از ديدگان سليمان پنهان شدند. او دستور داد بار ديگر اسبان را برگردانيد و رژه را تكرار كنيد. در سان دوم، سليمان دستى بر گردن و ساق اسبان كشيد و بدين وسيله از مربيان نيز قدردانى كرد. اين تفسير، هم با ظاهر آيه سازگار است و هم فخر رازى و سيد مرتضى آن را نقل كرده اند و از بيان مرحوم علامه مجلسى در بحار (ج 14، ص 104) نيز استفاده مى شود. بر اساس اين تفسير مراد از جمله «توارت بالحجاب» دور شدن اسبان از محل سان و ديدگان حضرت سليمان و مراد از جمله «ردّوها علىّ» تقاضاى تكرار سان است. امّا در بعضى تفاسير مى خوانيم: سليمان آن چنان در تماشاى اسبان غرق شد كه خورشيد غروب كرد و نماز عصرش از دست رفت. لذا ناراحت شد و دستور داد خورشيد برگردد و مشغول وضو شد و سر و گردن و پاهايش را مسح كرد. در اين معنا اشكالاتى است، از جمله: 1. نامى از خورشيد در آيه نيست تا مراد از «توارت بالحجاب» غروب آن و مراد از «ردّوها علىّ» بازگشت آن باشد. 2. پيامبرى كه خداوند او را در آيه قبل با جمله «نعم العبد» و «اوّاب» ستايش مى كند، چگونه در آيه بعد فردى غافل از نماز معرّفى مى نمايد!؟ 3. دستور برگشتن خورشيد با لحنى آمرانه «ردّوها علىّ» چه توجيهى دارد؟ اگر نمازى كه ترك شده واجب بوده كه با شأن پيامبر سازگار نيست و اگر نماز نافله و مستحبى بوده، برگشت خورشيد براى نماز نافله چه توجيهى دارد؟ اين تفسير در برخى روايات نيز آمده است، امّا روايات ياد شده سند صحيحى ندارند و با اصول عقلى كه مى گويد: بايد انبيا معصوم باشند سازگار نيست، لذا بهتر است فهم اين روايات را به اهلش واگذاريم.(33) 32) عاديات، 8 . 33) تفسير نمونه. بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
پیام‌های آیات 30 تا 33 سوره ص - فرزند، هديه اى الهى است. «وهبنا» - محور ستايش خداوند از انسان، بندگى اوست. «نعم العبد انّه اوّاب» - شرايط تلخ و شيرين در اولياى خدا اثرى ندارد. (جمله «نعم العبد» هم براى حضرت داود و سليمان آمده است كه تمام امكانات برايشان فراهم بود و هم براى حضرت ايوب كه تمام حوادث تلخ بر سر راهش قرار گرفته بود.) - توجّه و رجوع به خداوند بايد دايمى باشد. «اوّاب» - سان ديدن از امكانات و نيروهاى رزمى، كارى پسنديده است. «عرض عليه...» - رهبر بايد شخصاً از نيروها سان ببيند و آگاهى از كميّت و كيفيّت نيروها و امكانات، شرط رهبرى است. «عرض عليه» - بالاترين مقام از حيوانات بازديد مى كند و اين، هم پيام مديريّتى دارد و هم پيام تواضع. «عرض عليه بالصافنات الجياد» - مراسم رژه و سان ديدن، لازمه نيروهاى رزمنده است. «عرض عليه...» چنانكه در جاى ديگر فرمود: لشگريان سليمان در برابر او رژه رفتند. «جنوده من الجنّ والانس»(34) - محبت و علاقه به اموال و امكانات اگر هدفدار و متعادل باشد مانعى ندارد. «احببت حبّ الخير عن ذكر ربّى» حضرت سليمان در اين آيه مى فرمايد: علاقه من به اسبان از سر عشق به خداست. (زيرا هر چه لشكر توحيد مجهزتر باشد، سبب عزّت بيشترى است). - اسبان رزمى، مورد علاقه پيامبران الهى بوده است. «احببت حبّ الخير» چنانكه قرآن نيز به نفس اسبان قسم ياد كرده است. «و العاديات ضبحاً» - گاهى لازم است بازديد تكرار شود. «ردّوها علىّ» - حيوانات مسح و دست كشيدن انسان ها را احساس مى كنند. «فطفق مسحاً» - ترحّم بر حيوانات و نوازش آنها كار انبياست. «فطفق مسحا بالسّوق والاعناق» - سان ديدن بايد با ملاطفت همراه باشد. «عرض عليه - فطفق مسحاً»34) نمل، 17. بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هدایت شده از سراج۲
بسیج خواهران پایگاه محدثه برگزار میکند. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 سومین‌دوره‌مسابقات قرآنی‌ویژه ایام‌دهه‌فجر 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 در بخش های؛ ۱_ایده های خلاقانه در حوزه مسائل قرآنی ۲_مشارکت خانوادگی در حوزه قرآنی ۳_مشارکت فردی در رشته های (حفظ،ترتیل،قرائت) جهت ثبت نام و کسب اطلاعات‌بیشتر به‌آیدی@Entezar95 مراجعه فرمایید. مهلت ثبت نام ۱۴۰۰/۱۱/۰۵
هدایت شده از مسجدی ها
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🚨حرف زمین مانده حاج قاسم... پ.ن: مسجد سنگر است. سنگر فرمانده میخواهد و فرمانده آموزشی مطابق جنگ روز... @masajed313
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرحیم مصالح اجتماعی، محبت حدیث (8) امام صادق علیه السلام : اَللّهُمَّ اِنّى أَسأَلُكَ الزَّينَ و َالزّينَةَ وَ المَحَبَّةَ وَ أَعوذُ بِكَ مِنَ الشَّينِ و َالشَّنَآنِ و َالمَقتِ؛ خدايا از تو خوبى، آراستگى و محبّت را خواستارم و از بدى و دشمنى و كينه، به تو پناه مى‏برم. كافى(ط-الاسلامیه) ج6 ، ص 519 و ص520 ، ح6
‼️ برخورد با متنجس ‌ 🔷 اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطۀ برخورد با خون، متنجس شود؛ مانند اینکه دست یا لباس نمازگزار که خیس است به خون خشک شده‌ای، برخورد کند و متنجس شود ولی عین خون منتقل نشود، اگرچه مقداری که نجس شده، کمتر از یک بند انگشت باشد، نمی‌توان با آن نماز خواند. 📕 منبع: رساله نماز و روزه، مسأله ۷۱ 🆔 @resale_ahkam