به نام خدا [ تبلیغ #ولایت در بلاد کفر ] صماد السمندی، خدمت حضرت #امام_صادق علیه السّلام عرض کرد: من به بلاد شرک سفر میکنم و آنجا توقّف میکنم و بعضی از مؤمنین به من میگویند این کار خوب نیست، زیرا اگر مرگ تو در آن محل کفر برسد با کفّار محشور میشوی حضرت فرمود: ای صماد زمانی که به بلاد غیر اسلامی میروی، ولایت ما اهل بیت را ذکر میکنی و مردم را به دین حقّ راهنمائی مینمائی؟ صماد گفت: بلی سرورم آنجا کاملاً آزادی است و مردمش مستعد شنیدن و پذیرفتن حقّ هستند امام علیه السّلام فرمود: آیا اگر در بلاد اسلامی باشی این آزادی را داری و می توانی امر را ظاهرسازی و مردم را به آن دعوت کنی؟ گفت: نه یا مولای، یعنی تقیّه شدید است و کسی را جرأت بردن نام شما اهل بیت نیست امام علیه السّلام فرمود: اگر به کشورهای خارجه بروی و در آنجا بمیری، پس در قیامت، امّت واحده محشور میشوی(یعنی یک نفر به منزلۀ امّت کثیره مانند حضرت ابراهیم که امّت واحده است) و در آن روز نور ایمانت پیش رویت جلوه گری می کند برگرفته از آتار شهید محراب آیت الله دستغیب(ره)

به نام الله بعضى از مقدّسين می‌گويند: خدايا! فرج‏ امام زمان‏ را نزديك كن گاهى هم #دعاى‌ندبه مى‏‌خوانند و براى فرج آقا گريه و زارى نيز می‌‏نمايد آيا تو [ واقعاً ] طالب‏ امام زمان عليه السلام‏ هستى؟ امام‏ بيايد چه كند؟ عدل را برپا نمايد تو الآن با همسر و اولاد و والدينت و مشترى و همسايه و زير دستت به عدل رفتار می‌نمايى تا امام زمان عليه السلام‏ بيايد عدل را گسترش بدهد؟ تو به زبانت‏ امام زمان‏ مى‏ گويى،امّا سرت مى‏ گويد حجّاج بيايد و آن كه من مى‏‌خواهم بيشتر نمايد! تو طالب ظلم هستى! 🔹كسى مى ‌تواند به راستى طالب ظهور #امام_زمان‏ باشد كه خودش طالب عدل و مجرى #عدل باشد #ولایت، ص۲۰۵ #شهید_محراب‌_دستغیب

به نام الله #حدیث[قدسی] شریفی در کتاب #اصول_کافی با چندین عبارت نقل شده است از قول #امام_علیه_السلام [امام باقر] و امام از قول خدا، که #خدای_متعال فرموده؛ [ لَاُعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ فِي الاِسلامِ دانَت بوَلايَةِ كُلِّ اِمامٍ جائِرٍ لَيسَ مِنَ اللهِ وَ اِن كانَتِ الرَّعِيَّةُ في اَعمالِها بَرَّةً تَقِيَّةً وَ لَاَعفُوَنَّ عَن كُلِّ رَعِيَّةٍ فِي الاِسلامِ دانَت بِوَلايَةِ كُلِّ اِمامٍ عادِلٍ مِنَ اللهِ وَ اِن كانَتِ الرَّعِيَّةُ في اَنفُسِها ظالِمَةً مُسِيئَةً ] -این‌حدیث، حدیث‌مهم و عجیبی است- می‌گوید؛ آن مردمی که تحت #ولایت [ #ولیّ‌الله ] زندگی می‌کنند، اهل نجاتند؛ اگرچه در کارهای شخصی و خصوصی، قصورها و تقصیرها و گناه‌هایی هم گاهی داشته باشند آن مردمی که تحت ولایت [ #شیطان ] و طاغوت زندگی می‌کنند، اهل بدبختی و عذابند؛ اگرچه در کارهای شخصی، در اعمال خصوصی، اهل نیکوکاری و کارهای خوب هم باشند #مثل اینکه ماشینی که به قصد نیشابور حرکت کرده است؛ اگر این ماشین به سمت و در مسیر نیشابور باشد، شما حتماً به هدف می‌رسید اگر این ماشین به جای اینکه برود طرف نیشابور، #مثلاً سمت سرخس یا قوچان برود مسلّم است که شما به هدف نمی‌رسید در آن ماشینی که می‌رود به طرف نیشابور، اگر در ماشین، مردم با ادب، با مهربانی، با رفتار خوب، با آداب انسانی باهم معاشرت کردند، چه بهتر، اگر هم با آداب انسانی و انسانیت و نیکی و احسان باهم معاشرت نکردند، بالاخره به نیشابور می‌رسند، به #هدف می‌رسند؛ اگرچه در بین راه، قدری بدی کردند، آن بدی‌ها هم البته سزاهایی خواهد داشت و آثاری و نتایج خاص خود را خواهد داشت که آن نتایج را هم مجبورند متحمل بشوند؛ اما به #هدف‌می‌رسند برخلاف آن، ماشینی که به نقطۀ مقابل نیشابور می‌رود، اگر چنانچه در این ماشین، همۀ افراد با ادب، با نزاکت، با احترام با همدیگر رفتار کنند، با خوشرویی با همدیگر عمل کنند، و می‌بینند این ماشین دارد به جای نیشابور، می‌رود به طرف قوچان، درمقابل این حادثه و این پدیده، هیچ عکس العملی نشان نمی‌دهند؛ اینها خیلی آدم‌های خوبی‌اند، با هم خیلی مهربانند ، اما #آیا به هدف خواهند رسید یا نه؟ پیداست که نه! در مثال اول، راننده، یک رانندۀ امین و راه‌بلد بود، [ #اِمامٍ‌مِنَ‌اللهِ ] بود، آنها را رساند به هدف؛ اگرچه بداخلاق بودند، [ وَ اِن كانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي اَعمالِها ظالِمَةً مُسِيئَةً ] در مثال دوم، راننده، رانندۀ راه‌بلدی و امینی نبود، رانندۀ هواپرستی بود و در سرخس و قوچان کاری داشت، کار خودش را بر خواستۀ مردم مقدم کرده بود، داشت میرفت آنجا؛ - اینها مسلّم به‌هدف نخواهند رسید؛ - اگرچه در داخل ماشین، مردم باهم خیلی هم مهربان، خیلی هم گرم، خیلی هم خوش‌اخلاق باشند، [ وَ اِن كانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي اَعمالِها بَرَّةً تَقِيَّةً ]؛ اما بالاخره [ لَاُعَذِّبَنَّ ] به عذاب خدا دچار خواهند شد، به هدف نخواهند رسید بنابر این در یک جامعه‌ای که با #ولایت‌طاغوت اداره می‌شود، مثل همان ماشینی که با رانندگی آدم غیر امین و غیر بلد دارد رهبری می‌شود، انسانها به هدف نخواهند رسید و نمی‌توانند مسلمان بمانند...!!! طرح‌کلی #اندیشه_اسلامی در قرآن سخنرانی‌های مقام‌معظم‌رهبری؛ #امام_خامنه_ای در سال ۱۳۵۳

به‌نام الله #روز_مباهله را یک روز علمی تلقّی کنید پایگاه اطلاع رسانی بنیاد اسراء: به آدرس esra.ir حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی با تاکید بر گرامیداشت روز مباهله اظهار داشتند: #جریان_مباهله واقعه بسیار مهمی است که ۲۴ ذیحجّه به وقوع پیوسته است و این روز را همه ما چه حوزوی و چه دانشگاهی باید گرامی بداریم چرا که این روز از برجسته‌ترین روزهای سال است. ایشان بیان داشتند: از غریب ترین ایام زندگی ما ایام مباهله است. خیلی از ما عالمانه حرف می‌زنیم و عوامانه فکر می‌کنیم در نتیجه آن ارکان #ولایت را تقریباً از دست می‌دهیم در حالی که آن اجزای غیر رکنی را خیلی محترم می‌شمریم مانند اول ذیحجه که سالروز ازدواج وجود مبارک حضرت امیر با فاطمه زهرا(سلام الله علیهما) است اینها جزء واجبات غیر رکنی است. معظم له ادامه دادند: در نماز یک واجب رکنی داریم یک واجب غیر رکنی، در خصوص امامت و ولایت نیز همین طور است؛ #غدیر جزء واجبات رکنی امامت است، #مباهله جزء واجبات رکنی ولایت است ، با سالروز ازدواج فرق می‌کند. در حالی که نه رسانه‌ها از او نام می‌برند و نه حوزه‌ها خبری هست! آن وقت آن مسائل واجبات غیر رکنی را خیلی دامن می‌زنیم، آنها هم واجب هست اما مثل اجزای نماز است لکن حمد و سوره کجا، رکوع و سجود کجا؟! حمد و سوره واجب غیر رکنی است اما رکوع و سجود واجب رکنی است. ادامه و بیشتر👇 https://esra.ir/fa/web/news/w/279177