✡ از تبعید بابلی تا تخریب معبد (۴) 1⃣ دو سال پس از انتقال یهویاکین و مادرش به بابل، نخو درگذشت و فرعونی جدید به‌نام #پسمتیخوس_دوم به قدرت رسید و سیاستی تهاجمی را علیه اتحاد #ایران و #بابل کلدانی آغاز کرد. 2⃣ چهار سال پس از صعود فرعون جنگ‌طلب جدید، شاهان کوچک شرق مدیترانه (دولت فنیقی صور، فلسطینی‌ها و نایب‌السلطنه یهود) بار دیگر به دست‌نشاندگان و متحدین مصر بدل شدند. 3⃣ در ۵٨٩ق.م پسمتیخوس نیز درگذشت و فرعونی جدید به‌نام #آپریس به قدرت رسید. آپریس سیاست تهاجمی علیه اتحاد ایران و بابل را ادامه داد. 4⃣ سرانجام، در ۵٨٧ق.م بار دیگر #بخت‌النصر به‌سوی سرزمین‌های غربی به حرکت درآمد و در کوران جنگ با ارتش مصر در تابستان ۵٨۶ق.م #اورشلیم را به تصرف درآورد؛ شهری که در آن زمان، به‌تعبیر «کتاب عزرا»، #کانون_فتنه در منطقه به‌شمار می‌رفت. 5⃣ بخت‌النصر #معبد_سلیمان را تخریب کرد، گروهی از اشراف شورشی یهود را به قتل رسانید، صدقیا را کور کرد و به بابل برد و حکمرانی از #بنی‌اسرائیل را در رأس اتباع #دولت_یهود گمارد. 6⃣ #سقوط_اورشلیم تنها یک تهاجم خارجی نبود؛ پیامدِ محتومِ یک دوران طولانی بحران اجتماعی در درون سرزمین یهود نیز بود که در موج جدیدی از «جنبش پیامبری» نمود یافت. از این‌رو در «عهد عتیق» گاه «سقوط اورشلیم» به خداوند نسبت داده می‌شود و بخت‌النصر ابزار اجرای کیفر الهی است. ✍ استاد عبدالله شهبازی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter