آيد آن صبح درخشانى كه من مى ‏خواستم     روشنى بخش دل و جانى كه من مى ‏خواستم‏ از نسيم جانفزاى گلشن آل رسول    بشكفد گلهاى بستانى كه من مى ‏خواستم‏ از بهارستان باغ و گلشن آل على       آمد آن سرو خرامانى كه من مى‏ خواستم‏ سالها در خلوت دل اشك حسرت ريختم        تا بيامد ماه كنعانى كه من مى ‏خواستم‏  ديده يعقوب جان من از آن شد پر فروغ      كآمد آن خورشيد رخشانى كه من مى‏ خواستم‏ در بهاران چون هزاران شكوه‏ها كردم به دل        تا به بار آمد گلستانى كه من مى‏ خواستم‏ سر به زانوى ندامت مى ‏زنم در پاى دوست تا رسد دستم به دامانى كه من مى ‏خواستم‏ چون «امينى» همّت از پير مغان كردم طلب  يافتم آن گوهر جانى كه من مى‏ خواستم‏ #امینی_کاشانی