هدایت شده از طَنــــــز مِــــــدیــــــا 🇵🇸
🌀در کنار اقیانوس، از تشنگی در حال مُردنیم!
⛔️ #حوزه علمیه ای که عرصه #هنر، معماری، #سینما، روابط بین الملل و سیاست را بی ربط به خود می داند، حوزه علمیه #سکولار است. مثلاً هنوز در حوزه های علمیه درباره حرام بودن یا نبودن هنر بحث می شود، اما رقبای ما با سرعت نور جلو می روند و در جیب هر کدام از فرزندانمان تلفن همراه گذاشته اند که هم اتاق مطالعه، هم سینما و دوربین فیلمبرداری است و از این طریق پیامهای خود را به آنها القا می کنند.
✅ در حالی که از معارف دینی ما درباره هنر و فقه حکومتی می توان هزاران هزار قاعده استخراج کرد که تاکنون کسی در حوزه علمیه درباره آنها بحث نکرده است و می توان گفت که صفحه ای از #قرآن نیست که در آن قواعد فقهی و اخلاقی نباشد و اگر قرار باشد کاری اساسی در عرصه فرهنگ انجام شود، باید در دانشگاه و حوزه علمیه رخ دهد.
⚜️حسن رحیم پور ازغدی/ گزیده ای از سخنرانی در مراسم پایانی هفته فرهنگی اشراق/اسفند 1393/مشهد مقدس
🔰 کانال استاد رحیم پور ازغدی↙️
eitaa.com/joinchat/3845259506C4080ad937b
🔴 اگر جمهوری اسلامی نباشد🔴
جریان برانداز، مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی، گمان میکنند اگر #جمهوری_اسلامی نباشد، ایران گل و بلبل و بهشت خواهد شد. اما بیاییم سناریوهای مختلف را دقیق بررسی کنیم:
🔰اولین سوال این است که اگر جمهوری اسلامی نباشد، چه کسی باشد؟ سلطنت طلبها؟ مجاهدین خلق ؟ سکولارها؟ لاییک ها؟ اصلاح طلبها؟ غربگراها و ماموران آمریکا؟ قومیتها؟ کدامیک از اینها نماینده کل مردم #ایران میتواند باشد؟! کدامیک میتواند ایران بهتری بسازد؟ هیچکدام. هیچکدام ذیل دیگری قرار نمیگیرد. هیچکدام رهبری دیگری را نمی پذیرد. و از همه مهمتر، هیچکدام کارنامه درخشانی ندارند..
با دقت ببینید:
🔺 اگر جمهوری اسلامی نباشد، اولین سناریو این است که ساختار اسلامی حذف شود و ساختار انتخابات #سکولار شکل بگیرد. در این صورت ترکیب حاکمیت، در بهترین حالت، میان زد و خورد گروهها و حزب ها و ذینفعان هزار فرقه، از سلطنت طلب تا اصلاح طلب، از قومیتها تا مذهبها، تقسیم و پاره پاره میشود. حاکمیتی متکثر که همواره محل رقابت و تنش های سیاسی و بی ثباتی دائمی است. در این صورت آینده ای جز «بی ثباتی دائمی» در انتظارمان نیست. بدتر از پاکستان و عراق و لبنان.
🔺 اگر جمهوری اسلامی نباشد، دومین سناریو این است که دست نشانده ای امریکایی بر سکان حکومت ایران می نشیند که یا بصورت دیکتاتور (مثل مصر و عربستان) یا با روتوشی دموکراتیک (مثل تایوان) ایران را هم به جرگه «گاوهای شیرده» منتقل میکند و آینده ای جز «غارت» در انتظارمان نیست.
🔺 اگر جمهوری اسلامی نباشد، سومین سناریو این است که کشور در شرایط تضعیف حکومت مرکزی قرار میگیرد و با جولان گروههای قومیتی تجزیه طلب فرصت طلب، چه کرد چه ترک چه بلوچ چه سایر اقوام، ایران به کشوری پاره پاره و تجزیه شده تبدیل میشود. (تحقق طرح خاورمیانه برنارد لوئیس) آینده ای بدتر از لیبی و سودان و اتیوپی. در پانصد سال اخیر، هر حکومتی در ایران تغییر کرده، ایران کوچکتر شده (جز در جمهوری اسلامی)
🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، حکومتی می آید که دیگر هیچ قید و بند اعتقادی ندارد و حتی با فشار احکام #اسلام هم نمیتوان مسئولینش را وادار به کار کرد. تبعیض و واردات و عقب ماندگی تولیدی و وابستگی سیاسی به اسم «ارتباط با دنیا و جهان آزاد» افزایش می یابد، دزدی، فساد، ناکارامدی و انحطاط اخلاقی جامعه به اسم «جامعه نرمال» تشدید میشود و این بار دیگر «اسلام» و «عدل علی» هم نیست که مهار مسئولین را بکشد. در اینصورت ایران مجبور میشود یا مستقل و خودکفا باشد که با تنبیه و تحریم روبرو میشود و یا ناچار میشود در خوش بینانه ترین حالت، بصورت محترمانه به اردوگاه غرب سرویس دهد، پایگاه آمریکا و ناتو شود و تدارکاتچی اسرائیل شود، و برده اقتصادی آنها باشد. در این صورت «ایران قوی» نه، بلکه یک «ایران ضعیف با قدرت پوشالی» آینده ماست. بدتر از ترکیه و امارات و جمهوری آذربایجان.
🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران، نه نروژ میشود نه سوئیس نه آلمان و فرانسه. اینجا خاورمیانه است و اتمسفر، قواعد و بافت هویتی، قومی، سیاسی، و اقتصادی خاص خود را دارد.
🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران عزیز ما در مدتی کوتاه به کشوری چندپاره، بی ثبات و دچار هرج و مرج و آنارشی، ضعیف و تدارکاتچی غرب تبدیل میشود. در یک کلام:
🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، نه ایران می ماند نه اسلام. نه قدرت می ماند نه اخلاق. نه تمدن می ماند نه استقلال نه آزادی.
🔰 راه حل چیست؟ چگونه میتوان ایران را به کشوری بهتر تبدیل کرد؟ با کارآمدتر کردن جمهوری اسلامی. با تغییر سیاستگذاری های فرهنگی و اقتصادی. با اصلاح سازوکارهای نظارتی بر عملکرد کارگزاران. با قوی تر کردن ایران در همه عرصه ها. با تامین خواسته های بحق قاطبه مردم به صورت آرام و مثبت و رو به جلو. با امید، با نشاط اجتماعی، با آرامش.
#محمد_عبدالهی