۳۶  ♦️ وقتی رسول خدا حدیث معروف ( من شهر علم هستم و علی درب آن ) را فرمودند ،ده نفر باهم قرارگذاشتندپ تایکپ سوال را یکجا از علی علیه السلام بپرسند تا ایشان را دربین مردم ضایع کنند. پس طبق قرار نفر اول وارد مجلس شده و پرسید : «یا علی! سؤالی دارم، علم بهتر است یا ثروت؟»، علی(ع) در پاسخ گفت: «علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.» پس دیگری وارد مسجد شد وهمین سوال را مطرح کرد. حضرت فرمودند: «علم بهتر است؛ زیرا علم تو را #حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی.» نفر سوم نیز همان سؤال را تکرار کرد، و امام فرمودند: «علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم #دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!» چهارمین نفر وارد مسجد شد و همان سوال را پرسید. حضرت فرمودند: «علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال #انفاق کنی کم می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.» نوبت پنجمین نفر بود. حضرت‌ در پاسخ به او فرمودند: «علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را #بخیل می‌دانند، ولی از عالم به بزرگی یاد میکنند. و ... امام در پاسخ ششمین نفر فرمودند: «علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را #دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد.» در همین هنگام هفتمین نفر وارد مسجد شده بود و پرسید: «یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟» امام فرمودند: «علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان #کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.»  در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد سؤال دوستانش را پرسید که امام فرمودند: «علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط تا هنگام #مرگ با صاحبش می‌ماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.» . همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌زده شده بودند که، نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید: «یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟»، امام در فرمودند: «علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان را #سنگدل می‌کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود.»  نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را می‌کشیدند. که مردی واردشد و پرسید: «یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟»، با شنیدن صدای امام ،مردم به خود آمدند : «علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان #تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌اند.» فریاد تحسین مردم مجلس را پر کرده بود. سؤال کنندگان، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند. هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند. صدای امام را شنیدند که می‌گفت: «اگر #تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ #متفاوتی می‌دادم.» منبع: کشکول بحرانی، ج۱، ص۲۷. به نقل از امام علی‌بن‌ابی‌طالب، ص۱۴۲. .