💠نشانه ها و اسباب اخلاص 🔸در منابع روایی ما، نشانه ها و اسبابی برای به دست آوردن اخلاص ذکر شده است. که به بعضی اشاره می نماییم، تا با شناخت و معیار قرار دادن آنها، متوجه شوید که کار با اخلاص،‌ چگونه است. ١. رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلم فرمود: ... فَأمَّا عَلامةُ المُخلِصِ فَأربعَةٌ: یسلَم قَلبُه وَ تَسلَمُ جَوارِحُهُ وَ بَذَلَ خَیرَه وَ كَفَّ شَرَّه.[١] ... علامت مخلص چهار چیز است: دلش پاك، اعضاء و جوارحش سالم، خیرش مبذول و شرّش مأمون است (یعنى مردم از خیرش بهره‌‏مند و از شرّش در امانند). ٢. امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: ... وَ مَن لَم یختَلِف سِرُّهُ وَ عَلانِیتُه وَ فِعلُه وَ مَقالَتُه فَقَد أدَّى الأمانَةَ و أخلَصَ العِبادَة ...[٢] ... كسى كه نهان و آشكار و كردار و گفتارش یكسان باشد، به راستى امانتش را ادا و عبادتش را خالص كرده است ... ٣. و فرمود: تَمامُ الإخلاصِ تَجَنُّبُ المَعاصِى.[٣] كمال اخلاص اجتناب از گناهان است. ٤. و فرمود: الزُّهدُ سَجیةُ المُخلصینَ.[٤] زهد شیوه مخلصان است. ٥. همچنین فرمود: العِبادةُ الخَالصَةُ أن لا یرجُو الرّجُلُ إلّا ربَّه وَ لا یخافَ إلّا ذنبَه.[٥] عبادت خالص آن است كه انسان به كسى جز خدا امیدى نداشته و جز گناهش از چیزى بیمناك نباشد. ٦. امام باقر علیه السلام فرمود: لَا یكونُ العابدُ عَابداً لِلّه حَقَّ عِبادَتِه حَتَّى ینقطِعَ عَن الخَلقِ كُلِّه إلیهِ فَحینئذٍ یقولُ هَذا خَالصٌّ لِی فَیتقبّلُهُ بِكَرَمِهِ.[٦] هیچ عابدى خدا را آن‏چنان كه شایسته اوست پرستش نمى‏كند مگر آنكه امیدش از تمام خلق بریده شود. در این هنگام خداوند مى‌‏فرماید: این بنده خالص من است. آنگاه او را با لطف و كرمش مى‏پذیرد. ٧. امام صادق علیه السلام فرمود: العَملُ الخالصُ الّذى لا تُرید أن یحمدَك عَلیه أحَدٌ إلّا اللّهَ عزّوجلّ.[٧] عمل خالص آن است كه نخواهى كسى جز خدا تو را براى انجام آن ستایش كند. ٨. از امام صادق علیه السلام نقل شده است: مَا بَلغَ عَبدٌ حَقیقةَ الإخلاصِ حتَّى لا یحبَّ أن یحمدَ عَلَى شَی‏ء مِن عَمَلِ لِلّهِ.[٨] هیچ بنده‏اى به حقیقت اخلاص نمى‏رسد مگر آنكه دوست نداشته باشد كه مردم او را بر كارهایى كه براى خدا انجام داده ستایش كنند. ٩. در حدیث دیگر آمده است: وَ قَال صَلّى اللّهُ عَلیهِ وَ آلِه وَ سلّم: وَ قَد سُئِلَ فِیمَا النَّجاةُ؟ قَال أن لا یعملَ العَبدُ بِطاعةِ اللّهِ یریدُ بِهَا النّاسَ.[٩] از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلم سؤال شد كه نجات انسان در چیست؟ فرمود: نجات در آن است كه عبادت را براى رضاى مردم انجام ندهد. پی‌نوشت‌ها [١] تحف العقول، ص ١٦. [٢] نهج البلاغه، نامه ٢٦. [٣] بحار الانوار، چاپ بیروت، ج ٧٤- ص ٢١٣. [٤] فهرست موضوعى غرر، ص ١٤٩. [٥] همان، ص ٢٢٩. [٦] مستدرك الوسائل، ج ١- ص ١٠. [٧] اصول كافى، ج ٢- ص ١٦، حدیث ٤. [٨] عدة الداعى، چاپ بیروت، ص ٢١٧، مشكاة الانوار، ص ١١. [٩] عدة الداعى، ص ٢٢٨.

🌹در حدیث قدسی آمده است که خدواند فرمود: ای بندگانم! شش چیز از شما و در برابر آن شش چیز از من می باشد؛ اگر به وظایف خود عمل کردید، خیر دنیا و آخرت نصیب شما خواهد شد: 1⃣ آمرزش و عفو از من و توبه از شما؛ 2⃣بهشت برین از من و طاعت و عبادت از شما؛ 3⃣ روزی زیاد از من و شکر و سپاس از شما؛ 4⃣ قضا از من و رضا از شما؛ 5⃣ بلا از من و صبر از شما؛ 6⃣ اجابت از من و دعا از شما 📚مواعظ العددیّه، ص۲۹۲ 🇮🇷 صلوات...🇵🇸 التماس دعا...

💠رسيدن به هدف 🔸داشتن هدف؛ پرهيز از چند هدفي و بلندپروازي؛ تمرکز روي هدف؛ و پيمودن مسير صحيح رسيدن به هدف، از رموز موفقيت است. 🔹رسيدن به موفقيت، بدون هدف، ممکن نيست لذا انسان بايد براي خود، هدفي داشته باشد، از طرفي همان هدف مشخص را هم دنبال کند و به دنبال اهداف متفاوت و متعدد نباشد. 🌸اميرالمومنين عليهالسلام ميفرمايند: «مَنْ أَوْمَأَ إِلَي مُتَفَاوِتٍ‏ خَذَلَتْهُ‏ الْحِيَل. 1 هر که در صدد به دست آوردن چيزهاي متفاوت برآيد و به اصطلاح بخواهد به يک دست چند هندوانه بردارد تدبير و چاره‏ جويي هايش به ناکامي انجامد.» 🌸در روايت ديگري ميفرمايند: «مَنِ‏ اشْتَغَلَ‏ بِغَيْرِ الْمُهِمِ‏ قَدْ ضَيَّعَ الْأَهَم. 2 کسي که به امور غير مهم بپردازد، مسائل مهم تر را ضايع ميسازد. ‏» 🔸توصيه ديگر اين است که همه تلاش و همه تمرکز فرد روي هدفش که مهم تر از چيزهاي ديگر است و برايش اولويت دارد باشد؛ 🌸اميرالمومنين عليهالسلام در حديثي ميفرمايند: «إِنَّ رَأْيَکَ لَا يَتَّسِعُ‏ لِکُلِ‏ شَيْ‏ءٍ فَفَرِّغْهُ‏ لِلْمُهِم‏.3 فکر تو وسعتي که همه امور را فرا بگيرد ندارد، پس آن را براي امور مهم فارغ بگذار.» 🔸نکته ديگر اين که براي رسيدن به هدف، مسير صحيح را طي کند و قرار نيست از هر راهي که شده ولو غير صحيح به هدفش برسد؛ 🌸امام علي عليهالسلام در اين زمينه نيز ميفرمايند: «مَا ظَفِرَ مَنْ‏ ظَفِرَ الْإِثْمُ‏ بِهِ وَ الْغَالِبُ بِالشَّرِّ مَغْلُوب. 4 کسي که گناه به وسيله او پيروز شود، پيروز نيست و کسي که با بدي غلبه کند، شکست خورده است. ‏» پی نوشت: 1. سيد الرضي، نهج البلاغه، هجرت، ص 547، کلمات قصار 411. 2. ليثي واسطي، عيون الحکم و المواعظ، دارالحديث، ص 460، شماره 8352. 3. همان، ص 156، شماره 3385. 4. سيد الرضي، نهج البلاغه، همان، ص 533، کلمات قصار 333. منبرهای کوتاه 🔻 https://eitaa.com/joinchat/1482096640C5117b771d9 https://eitaa.com/menbar_kotah

💠تربيت ديني فرزند در تربيت ديني افراد لازم است خود والدين در عمل به دستورات شرع كوشا و جدي باشند و براي دستورات اسلامي اهميت ويژهاي قائل شوند. وبعد نسبت به رعایت راهکارهایی که گفته می شود :اهتمام بورزند : 1️⃣توجه به اين نكته بسيار مهم است كه تربيت، امري تدريجي و دير بازده است. يعني چنين نيست كه با گفتن يك جمله يا خواندن يك كتاب بتوان شخصي را مذهبي يا متخلق به اخلاق ديني بار آورد. در واقع بايد دانست كه سعه صدر از شرايط اساسي براي مديريت هر جمع و جرياني است. 2️⃣استفاده از روشهاي متنوع و مختلف تربيتي (با توجه به سن افراد) همچون تشويق، تلقين، الگوسازي، تنبيه، ايجاد احساس رقابت، داستان گويي و... براي انتقال آموزههاي ديني مؤثر خواهد بود. 3️⃣در آموزش مسائل ديني بايد سعي كرد نقش نزديك كننده و انگيزاننده داشت، نه تحميلگر و تزريق كننده؛ لذا به كارگيري زبان تحميل و اجبار خصوصاً در فرزندان چه بسا اثري معكوس داشته باشد. 4️⃣دوستان، اطرافيان و كساني كه فرزندان و خانواده با آنها مراوده و رفت وآمد دارد در جهتگيري نسبت به مسائل ديني و تمايل و رغبت افراد، مؤثر خواهند بود. 5️⃣حضور و شركت فعال در مجالس و محافل مذهبي و برگزاري اين جلسات در خانواده به طور طبيعي، افراد خانواده را مرتبط با مسائل ديني و مذهبي خواهد كرد. ضمناً سفرهاي زيارتي مکرر در اين موضوع نقش زيادي خواهد داشت. 6️⃣همانگونه كه امام سجاد عليهالسلام به درگاه خداوند عرض ميكند «وَ أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ وَ تَأْدِيبِهِم» (1)‏؛ خداوندا مرا در تربيت و تأديب فرزندانم ياري فرما؛ بسيار ضروري و لازم است كه ما نيز خاضعانه و خاشعانه از خداوند منان بخواهيم كه ما را در انجام اين وظيفه خطير و مهم ياري رساند. ⭕️پی نوشت: 1.علي بن الحسين عليهمالسلام ، الصحيفه السجاديه، نشرالهادي، ص120. منبرهای کوتاه 🔻 https://eitaa.com/joinchat/1482096640C5117b771d9 https://eitaa.com/menbar_kotah

💠عاقل ترین مردم 🌸رسول خدا صلی الله علیه و آله : اَلا وَ اِنَّ اَعْقَلَ النّاسِ عَبْدٌ عَرَفَ رَبَّهُ فَاَطاعَهُ وَ عَرَفَ عَدُوَّهُ فَعَصاهُ وَعَرَفَ دارَ اِقامَتِهِ فَاَصْلَحَها وَ عَرَفَ سُرْعَةَ رَحیلِهِ فَتَزَوَّدَ لَها؛ 🔸بدانید که عاقل ترین مردم کسی است که 1️⃣پروردگارش را بشناسد و از او پیروی کند، 2️⃣دشمنان خدا را بشناسد و از آنان نافرمانی کند، 3️⃣جایگاه ابدی خود را بشناسد و آن را آبادکند 4️⃣ بداند به زودی به آنجا سفر خواهد کرد و برای آن، توشه بردارد. 📚اعلام الدین، ص 337، ح 15

💠بدبینی و بدگمانی و روش های درمان آن در روایات معصومین( قسمت اول ) 🌸قال الله تبارک و تعالی : «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ای اهل ایمان، از بسیاری از گمان ها دوری کنید که برخی گمان ها معصیت است. 🔸سوره ی حجرات آیه ی 12 🔹در منابع اسلامی بدبینی و بدگمانی که از آن به سوء ظن تعبیر شده یک حالت درونی است که موجب عدم اعتماد شخص به دیگران و اطرافیانش می شود، از این رو نسبت به حوادث، وقایع، افراد و کارهای آنان با دید منفی نگریسته و آنها را به صورت نادرست تفسیر می کند. بدبینی "سوء ظن" یکی از گناهانی است که در مقابل آن خوش بینی (حسن ظن) می باشد که از صفات خوب است. 🔸پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم : «إنَّ حُسنَ الظَّنِّ مِنَ العِبادَةِ.» حسن ظن و خوش‌بینی انسان خود یكی از مصادیق عبادت است. 🔸پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: اِیّاکُمْ وَ الظَّنُّ فَاِنَ الْظَنَّ اَکْذَبُ الْکِذْبِ، از گمان بد بپرهیزید که گمان بد، بدترین نوع دروغ است. 🔸پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم: «اِنَّ اللّه َ تعالی حَرَّمَ مِنَ المُسْلِمِ دَمُه و مالُه و اَنْ یُظَّنَ به ظَنَّ السّوءِ.» خداوند خون و مال و بدگمان شدن به مسلمان را حرام کرده است. 💠روش های درمان سوء ظن و بدبینی در روایات معصومین 1️⃣ اعتنا نکردن به گمان بد یکی از راه های مؤثر و مهم نجات از بیماری سوءظن بی اعتنایی به بدگمانی است. همانگونه که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اذا ظَنَنتُم فَلا تَحقَّقوا[۱] هنگامی که گمان بد بردید به آن ترتیب اثر ندهید. 2️⃣ حمل بر صحت امام صادق علیه السلام فرمود: ضَع امرَ اخیک عَلی احسَنِه[2] امر برادرت را حمل بر احسن کن و بهترین توجیه را برای آن پیدا کن. محمد بن فضیل می گوید: به امام موسی بن جعفر علیه السلام عرض کردم: قربانت گردم! مطالبی درباره یکی از برادران ایمانیم (از دیگران) می شنوم که از آن ناراحت می شوم و هنگامی که حقیقت امر را ازخود او می پرسم، انکار می کند درحالی که من به افرادی که آن اخبار را نقل کرده اند (کاملًا) اطمینان و اعتماد دارم. راوی می گوید: حضرت به من فرمود: ای محمد! به گوش و چشم خود در مورد (بدگوئی) برادر (ایمانیت) اعتماد نداشته باش، و اگر پنجاه نفر در پیش تو (در مورد مطلبی) شهادت بدهند و سوگند یاد کنند، ولی برادر ایمانی تو، به گونه ای دیگر سخن بگوید (و گفته آنان را تکذیب کند) از او بپذیر و از آنان قبول مکن و چیزی را که اسباب ناراحتی و سرشکستگی او می شود ابراز مکن و انتشار مده.[3] 3️⃣تکریم و احترام شخص مورد سوءظن یکی از راه های عملی که علمای اخلاق برای مبارزه با امراض نفسانی مطرح نموده اند این است که انسان در جهت عکس مقتضیات و آثار این امراض رفتار کند. مثلًا برای درمان بیماری سوءظن به هنگام روی آوردن یک خاطره سوء، نسبت به برادر مؤمن احترام و تکریم کند و برایش دعا نماید. [4] 4️⃣ آموزش پیشگیری یکی از آموزه های اخلاقی و تربیتی اسلام، این است که هر فرد مسلمانی بکوشد از هر گونه رفتار و کرداری که امکان بدگمانی و ضربه پذیری برای او یا اجتماع فراهم می آورد، پیشگیری کند. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اتَّقوا مَواضِعَ التُّهم[5] از اموری که باعث بدگمانی دیگران به شما می شود بپرهیزید : 5️⃣تقویت ایمان و باورهای دینی باید ایمان و باورهای مذهبی را تقویت نمود. قرآن در داستان افک، مؤمنان را خطاب قرار داده و می فرماید: لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَیراً وَ قالُوا هذا إِفْک مُبِینٌ[6] چرا هنگامی که آن تهمت را شنیدید، مردان و زنان مؤمن نسبت به خودشان گمان نیک نبردند و نگفتند: این تهمتی آشکار است؟ بنابراین ایمان عامل جلوگیری از بدگمانی است. 6️⃣ توجه به دیده ها، نه شنیده ها انسان باید به آنچه یقین دارد تکیه کند نه براحتمالات. امام علی علیه السلام فرمود: لیسَ بینَ الحقِّ و الباطِل الّا اربع اصابِع[7] میان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نیست. باطل آن است که بگویی شنیدم و حق آن است که بگویی دیدم. و بدین گونه می توان جلوی بسیاری از زمینه های بدگمانی را گرفت. تو دانی که دیدن به ازآگهی است میان شنیدن همیشه تهی است [8] ادامه 👇

💠بدبینی و بدگمانی و روش های درمان آن در روایات معصومین( قسمت دوم ) 7️⃣ استعاذه باید در برابر وسوسه بدبینی به خداوند پناه برد و آیه ها و دعاهای استعاذه را خواند. همچون دعای زیر: أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیاطِینِ وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ یحْضُرُونِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ به خدای شنوای دانا پناه می برم از وسوسه های پنهانی شیاطین و باز به خدا پناه می برم از اینکه بر من حاضر شوند که خدا البته شنوا و دانا است. 8️⃣دوستی با افراد خودساخته برای مبارزه با رذایل اخلاقی از جمله سوء ظن، انسان نیاز دارد به داشتن دوستی، خودساخته و مشاور امین که با مشورت، خود را از سوء ظن و قضاوت های بی جا حفظ کند. امام صادق علیه السلام فرمود: هَلَک مَنْ لَیسَ لَهُ حَکیمٌ یرْشِدُه[9] هلاک شد کسی که حکیمی ندارد که راهنمائیش کند. 9️⃣برخورد صادقانه سعی کنید با افراد با صداقت برخورد کنید یعنی اگر احساس بدی نسبت به آنها پیدا کردید، خیلی ساده به آنها بگویید تا اگر آنها دلیل موجهی دارند برای شما بگویند ودیگر نیازی به بدگمانی نباشد. همچنین اجازه بدهید دیگران نیز احساسشان را به شما بگویند، حتی گاهی از آنها بخواهید در مواقعی که علل رفتارهای شما مشخص نیست از شما پرس و جو کنند و بی جهت به شما گمان بد نبرند، شما نیز این طور باشید. 🔟رویارویی با واقعیت روبرو کردن فرد با واقعیت، یکی از راهکارهای مقابله با سوء ظن است. برای نمونه اگر کسی با تکیه بر دلایل سست، می گوید: فلانی در امتحان قبول نشده است، باید کارنامه قبولی وی را به او نشان داد، اگر چندین بار چنین برخوردی با این گونه افراد صورت گیرد، کم کم در شیوه اندیشدن خود تجدید نظر می کنند و هر سخنی را به آسانی نمی پذیرند. 1️⃣1️⃣دلیل خواستن 2️⃣1️⃣از بین بردن ریشه ها و زمینه ها سوءظن عارضه ای است که ممکن است تحت تأثیر عوامل متعددی بروز کند، برای رفع آن باید با زمینه ها و عوامل مقابله نمود. 3️⃣1️⃣رعایت احکام و مسائل شرعی همچون رعایت حریم و شئونات در گفتگو، پوشش، نگاه، ابراز علاقه و. . . با نامحرمان. 4️⃣1️⃣توجه به آفت ها و پیامدهای سوءظن نیز می تواند عامل رهایی از بدگمانی باشد. امام علی علیه السلام می فرماید: الفِکرُ فِی العَواقِب ینجِی مِنَ المَعاطِب[10] تفکر در عواقب امور، انسان را از مهالک و سختی ها نجات می دهد. 5️⃣1️⃣درک حساسیت های طرف مقابل، مثلًا اگر همسر به تعریف کردن نامحرم حسّاس است نباید در حضور او از نامحرم تعریف کرد و یا اگر شوهر حسّاس است نباید زن با نامحرمان به گفتگو بنشیند. 6️⃣1️⃣برنامه ریزی و پر کردن فرصت ها، زمینه ای برای افکار شیطانی و بدگمانی باقی نمی گذارد. بر فرد بدگمان لازم است افکار خود را با گفتن ذکر و خواندن دعا و اشتغالات دیگر از گمان های بد منحرف سازد. 7️⃣1️⃣خواندن معوذتین (سوره ناس و فلق) 8️⃣1️⃣همنشینی با کسانی که سوءظن ندارند. 9️⃣1️⃣دوری گزیدن از موجبات و زمینه های سوء ظن همچون اجتناب از گروه گرایی، پیش داوری، دوستان ناسالم، بدبین و…. ⭕️پی نوشت ها: 1-کنز العمال، ج ۳، ص ۴۹۷، ح ۷۵۸۵ 2-بحار الانوار ج ۷۵، صفحه ۱۶۹ 3-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص ۲۴۷) 4-معراج السعاده، ص ۱۶۴. 5-مصباح الشریعه، ص ۲۵۲. 6-نور/ ۱۲. 7- نهج‏البلاغه، قصار ۱۴۱. 8-لغتنامه دهخدا، ج ۱، ص ۱۵۲. 9- بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۱۵۹. 10- غررالحکم، ج ۱، ص ۳۸۰.. منبرهای کوتاه 🔻 https://eitaa.com/joinchat/1482096640C5117b771d9 https://eitaa.com/menbar_kotah

قرآن و سنت هاي الهي سنت هاي خداوند که گفته مي شود تغييري در آن ها نيست، کدامند و ويژگي هاي آن ها در قرآن چيست؟ طبق آيات قرآن کريم، برخي ويژگي هاي سنت هاي الهي چنين است: تغيير، تبديل و دگرگوني در آن ها نيست.(1) سنت و فرمان الهي، روى حساب و برنامه دقيقى است.(2) اين سنت هاي الهي، در گذشته و براي اقوام گذشته نيز بوده است.(3) ـ چند نکته توضيحي در باره جاري شدن سنت الهي: 1. خداوند متعال، در نهاد همه انسان ها و در فطرت و سرشت آن ها، زمينه ‌ها و امكانات هدايت را قرار داده است؛ يعني همه انسان ها، هم مي‌توانند در مسير هدايت قرار بگيرند و هم اين كه خود را در مسير گمراهي و انحراف بيندازند. 2. هر كس دچار انحراف و خطا شود، و سپس توبه و بازگشت به خدا داشته و آن را جبران نمايد، او به هدايت باز مي ‌گردد و رحمت الهي شامل حال او مي ‌شود. 3. اگر كسي خطا و انحرافاتش زياد شد و درصدد توبه و جبران آن ها هم برنيامد، اگر از يک حدي گذشت، ديگر قابليت هدايت شدن را در خود از بين برده و ديگر هدايت نمي شود. 4. کسي که به اين مرحله برسد يعني در اثر پافشاري بر گناه و نافرماني، زمينه هدايت را در خود از بي ببرد، سنت الهي در مورد او به اجرا در مي ‌آيد. 5. البته اين سنت الهي با توجه به علم خداوندي است؛ يعني‌ خداوند مي‌ داند اگر كسي از اين حد عبور كند، همه روزنه‌ هاي هدايت را به روي خود بسته است و ديگر قابليت هدايت را ندارد؛ يعني اگر هزار سال هم عمر به او داده شود، باز هم او بر خطاهاي خود مي ‌افزايد و از هدايت دورتر مي ‌شود. ـ نمونه هايي از سنت الهي 1. سنت استيصال(4) 2. سنت انتقام از مجرمين(5) 3. ياري و نصرت مؤمنين(6) 4. اجل مسمي، سنتي قطعي(7) 5. مرگ، سنتي قطعي(8) 6. سنت الهي در هدايت نيکوکاران تلاشگر(9) 7. سنت در تنگنا قرار دادن مجرمين، به اميد بازگشت(10) 8. سنت اظلال، مختص اهل باطل(مشروط)(11) 9. سنت تدافع حق و باطل(12) 10. سنت آزمايش و ابتلا(13) 11. سنت‏ ترف و مترفين(14) 12. سنت استدراج(15) 13. و... ـ معرفي کتاب جهت مطالعه: «سنت هاي الهي»، عبدالكريم زيدان، ترجمه مصطفي ذوالفقار طلب، تهران: نشر نويسنده. «قرآن و اسرار آفرينش»، جعفر سبحاني، قم: بوستان كتاب. «سنت هاي تاريخ در قرآن»، سيد محمد باقر صدر، ترجمه موسوي اصفهاني، تهران: تفاهم. پی نوشت: 1. اسراء: 17/ 77؛ احزاب: 33/ 62؛ فتح: 48/ 23؛ غافر: 40/ 43. 2. احزاب: 33/ 38. 3. احزاب: 33/ 62؛ فتح: 48/ 23؛ غافر: 40/ 85. 4. طه: 20/ 128. 5. سجده: 32/ 22. 6. روم: 30/ 47. 7. نحل: 16/ 61. 8. عنکبوت: 29/ 57. 9. ابراهيم: 14/ 69. 10. روم: 30/ 41. 11. روم: 30/ 9. 12. شوري: 42/ 24. 13. بقره: 2/ 155. 14. اسراء: 17/ 16. 15. اعراف: 7/ 182.

ولخرجي اسلام همگان را بهاعتدال توصيه نموده و خداوند ما را امت ميانهرو قرار داده است(1). ولخرجي همان تبذير و به معناي بيهوده خرج کردن است. قرآن ولخرجها را شبيه شياطين خوانده است؛ «إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا. (2) ولخرجها شبيه شياطيناند و شيطان در برابر خداي خويش کفرپيشه است.» اين کار مورد نهي اهل بيت (عليهمالسلام) نيز قرار گرفته است. درباره ولخرجي از اميرالمومنين (عليهالسلام) چنين نقلشده است: «بخشنده باش اما ولخرج مباش؛ و صرفهجو باش ليكن خسيس مباش.»(3) در حديثي ديگر اين امام بزرگوار ولخرجي را آغازگر فقر و نداري مي داند.(4) در روايتي ديگر نيز افتخار به ولخرجي موجب تهيدستي و فلاکت دانسته شده است.(5) بنابراين ازنظر معارف اسلامي و احاديث معصومان (عليهمالسلام) ولخرجي ممنوع و نکوهش شده است. پی نوشت: 1. سوره بقره، آيه 143. 2. سوره اسراء، آيه 27. 3. سيد رضى، نهج البلاغة، هجرت، ص 474. 4. ليثي، عيون الحكم و المواعظ، دارالحديث، ص 41، ح 934. 5. همان، ص 464، ح 8452.

🟢#حضرت_امام_هادی علیه السلام فرمودند: الدُّنْيا سُوقٌ رَبِحَ فيها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ. ♦️دنيا همانند بازارى است كه 🔸عدّه اى در آن براى آخرت سود مى برند 🔹و عدّه اى ديگر ضرر و خسارت متحمّل مى شوند. 📚تحف العقول، ص ٦٥ ************** ▪️امشب که زمین و آسمان می گرید از بهر غریب سامرا می گرید ▪️جا دارد اگر که شیعه خون گریه کند چون مهدی صاحب الزمان می گرید ************ ✅دانستنی ها ✅داستان ها ☑️اشعار مدح و مرثیه ☑️روضه ها ☑️نوحه ها 👈بمناسبت سوم #ماه_رجب سالروز شهادت مظلومانه حضرت امام هادی علیه السلام همین الان در 🔻 https://eitaa.com/joinchat/3406626836C8d7f688c0d #شهادت_امام_هادی

💠تارک الصلاه در روايات ▪️حکم کسي که نماز نمي خواند، چيست؟ نماز ستون و اساس دين است. امام باقر (عليه السلام) به نقل از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) مي فرمايد: « بين مسلمان و كافر فاصله‏اى نيست، مگر اين كه مسلمان نماز واجب را عمدا ترك كند يا آن را بى ‏اهميت بداند و نخواند».(1) حرمت ترک نماز، از انجام بسياري از اعمال حرام سنگين تر است. چون انسان در ارتکاب بعضي از اعمال حرام، قصد بي حرمتي به خداي متعال و دين را ندارد، بلکه جنبه حيواني انسان بر او غلبه کرده و چه بسا بعد از مبتلا شدن به فعل حرام، به شدت از خداي متعال مي ترسد و توبه مي کند. در حالي که رها کردن نماز، موثر از غلبه شهوات بر انسان نيست. بلکه ناشي از ضعف ايمان و بي توجهي به دستور الهي است. از حضرت صادق (عليه السلام) سؤال شد كه چرا فردي که مرتکب زنا مي شود كافر نيست، ولى كسى كه نماز نمى ‏گذارد كافر مى ‏باشد؟ امام (عليه السلام) فرمود: چون زناكار براى‏ شهوت اين كار را مى‏ كند ولى آن كس كه نماز را ترك مى‏ كند براى اين است كه به آن اهميت نمى ‏دهد. زناكار براى لذت دنبال زنى را مى ‏گيرد و از او كامجوئى مى ‏كند، ولى آن كس كه نماز را ترك كرده و آن را انجام نمى ‏دهد قصدش لذت نيست، بلكه فقط نظرش بى‏ اهميت شمردن آن مى ‏باشد و هر گاه كسى نظرش استخفاف باشد كافر مى ‏گردد. (2) البته اين کفر تا زماني که همراه با انکار نماز نباشد، سبب جاري شدن احکام کافر، مثل عدم طهارت، عدم پاک بودن ذبايح او و حرمت ازدواج با او و ... نمي شود. و تنها در جايي که انکار نماز به شکل انکار ضروري دين باشد، اين احکام براي شخص لازم است. اما به هر حال ترک نماز، مساله اي کوچکي نيست و شخص در صورتي که نسبت به نماز سهل انگاري کند، مشمول نفرين الهي مي شود.(3) ⭕️پی نوشت: 1. ابن بابويه، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، دارالشريف الرضي، ص231. 2. مجلسي، بحارالانوار، دار الاحيا التراث العربي، ج‏66، ص: 66. 3. سوره ماعون، آيه 4و5.