🔰 موارد تبديل گناه صغيره به كبيره
از آيات و روايات استفاده مى‌شود كه در چند مورد، گناه صغيره، تبديل به كبيره مى‌شود و حكم گناهان كبيره را پيدا مى‌كند از جمله:
1️⃣ ١- اصرار بر صغيره
تكرار گناه صغيره، آن را تبديل به گناه كبيره مى‌كند؛
💠 امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله همراه ياران (در سفرى) در سرزمين بى آب و علفى فرود آمد، به يارانش فرمود: «ائتوابحطب» ، «هيزم بياوريد» كه از آن آتش روشن كنيم تا غذا بپزيم.
ياران عرض كردند: اينجا سرزمين خشكى است و هيچگونه هيزم در آن نيست!.
💢 رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «برويد هر كدام هر مقدار مى‌توانيد جمع كنيد» آنها رفتند و هر يك مختصرى هيزم يا چوب خشكيده‌اى با خود آورد و همه را در پيش روى پيامبر صلى الله عليه و آله روى هم ريختند، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
«هكذا تجتمع الذنوب» «اين‌گونه گناهان، روى هم انباشته مى‌شوند»، سپس فرمود:
«ايّاكم و الُمحقّرات من الذّنوب...»
«از گناهان كوچك بپرهيزيد كه همه آنها جمع و ثبت مى‌گردد.»
2️⃣ ٢- كوچك شمردن گناه
كوچك شمردن گناه، آن را به گناه بزرگ تبديل مى‌كند؛
💠 اميرمؤمنان على عليه السلام مى‌فرمايد:
«أشدّ الذّنوب ما استَهان به صاحبه»
«بدترين گناهان، آن است كه صاحبش آن را كوچك بشمرد.»
3️⃣ ٣- اظهار خوشحالى هنگام گناه
لذت بردن از گناه و شادمانى هنگام انجام گناه، از امورى است كه گناه را بزرگ مى‌كند و موجب كيفر بيشتر مى‌شود.
💠 اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود:
«شر الاشرار من تبهّج بالشر»
«بدترين بدها كسى است كه به انجام بدى خوشحال گردد.»
و نيز فرمود:
«مَن تَلذّذ بمعاصِى الله ذُلّ»
«كسى كه از انجام گناه، لذت ببرد خداوند ذلّت را به جاى آن لذّت به او مى‌رساند.»
4️⃣ ٤- گناه از روى طغيان
يكى ديگر از امورى كه موجب تبديل گناه كوچك به گناه بزرگ مى‌شود، طغيان و سركشى در انجام گناه است؛
«فَأَمّا مَنْ طَغى وَ آثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوى»
«و اما آنها كه طغيان كردند و زندگى دنيا را مقدم شمردند، بى‌گمان جايگاهشان دوزخ است.
5️⃣ ٥- مغرور شدن به مهلت الهى
ديگر از امورى كه گناه كوچك را به گناه بزرگ تبديل مى‌كند، آن است كه گنهكار مهلت خدا و مجازات نكردن سريع او را دليل رضايت خدا بداند و يا خود را محبوب خدا بداند؛
«و يقولون فى انفسهم لولا يعذّبنا اللّه بما نقول حسبهم جهنّم يصلونها فَبِئسَ المَصير»
«گناهكاران در دل مى‌گويند: چرا خدواند مارا به خاطر گناهانمان عذاب نمى‌كند؟ جهنم براى آنها كافى است، وارد آن مى‌شوند و بد جايگاهى است.»
وعده عذاب جهنم براى چنين افرادى، دليل آن است كه گناه افرادى كه مغرور به عدم مجازات سريع خداوند هستند، گناه كبيره است.
6️⃣ ٦- تجاهر به گناه
آشكار نمودن گناه نيز، گناه صغيره را تبديل به گناه كبيره مى‌كند، شايد از اين نظر كه آشكار نمودن گناه حاكى از تجرّى و بى‌باكى بيشتر گنهكار است، و موجب آلوده كردن جامعه، و عادى نمودن گناه مى‌گردد.
اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود:
«ايّاك و المجاهرة بالفُجور فانّه من اشدّ المآثم»
«از آشكار نمودن گناهان بپرهيز، كه آن از سخت‌ترين گناهان است.»
🌼 و حضرت رضا عليه السلام فرمود:
«المستتر بالحسنة يعدل سبعين حسنة و المذيع بالسيّئة مخذول» ٣«پاداش پنهان كننده كردار نيك، معادل هفتار كار نيك است، و آشكار كننده گناه، خوار مى‌باشد.»
7️⃣ ٧- گناه شخصيت‌ها
گناه آنان كه در جامعه، داراى موقعيت خاص هستند، با گناه ديگران يكسان نيست، و چه بسا گناه صغيره آنها، حكم گناه كبيره را داشته باشد، زيرا گناه آنها داراى دو بعد است: بعد فردى و بعد اجتماعى.
گناه شخصيت‌ها و بزرگان از نظر بعد اجتماعى مى‌تواند زمينه‌ى اغوا و انحراف جامعه و موجب سستى دين مردم شود.
بر همين اساس، حساب خداوند با بزرگان و شخصيت ها، غير از حساب او با ديگران است.
📚 #گناه_شناسی، صفحه 27 تا 31
