*⃣کسی ک در ظاهر و ریا خودش رو شبیه به افراد عادل بکنه و با ریا کاری ادای افراد عادل رو دربیاره و هدفش تسخیر قلب مردم باشه یا اهداف دیگه دنیوی باشه ،مسلما عادل نیست این مطلب در مورد تمام صفات فاضله صدق میکنه✅ ⬅️مثلا #سخاوت عبارت است از بخشیدن و عطا کردن مال خود به مستحقین بدون قصدو غرضی... 🔆اگر هدف از این بخشش تحصیل مال بیشتر یا رسیدن به جاه یا مقامی باشه یا حتی اگر مال خودش رو به افراد غیر مستحق ببخشه ،سخاوت نیست بلکه اسراف در انفاق محسوب میشه ♻️وکسی ک مُسرف باشه جاهل هست به این مرتبه از رتبه ی مال ،یعنی قدرت مدیریت صحیح مال و اموالش رو نداره 💢نمیدونه ک توسط این مال میتونه به کمال برسه ،هم خانوادش رو حفظ کنه و هم در جهت ترویج احکام شریعت و نشر فضائل و حکمت خرج کنه ... در این رابطه در صحیفه سلیمانیه نوشته شده: (علم وحکمت با مال و ثروت ،حکم کسی رو داره ک بیدار باشه و با فقر وتهی دستی در خواب است) ⭕️گاهی سبب و منشأ اسراف بخاطر جهل و ندونستن طرق و شيوه كسب مال حلال هست.. 🔻معمولا کسانیکه بدون زحمت به مال و میراثی رسیدند اینگونه هستن و اسراف میکنن 🔻این افراد نمیدونن بدست آوردن مال حلال خیلی سخته و معمولا اون دسته از افراد ک دنبال کسب معیشت و کار حلال هستند خیلی کمه 🔅 افرادی ک در فکر حلال و حرام نیستن و ترسی از عذاب مال حرام ندارن از هر جا ک برسه مال کسب میکنن و هرجا هم ک دلشون بخاد خرجش میکنن و کاری ندارند اونجایی ک دارن خرج میکنن مورد رضای خدا هست یانه؟ همونجور ک کاری ندارند ک کسب مال از چه راهی باشه مورد رضای خدا هست یانه؟ پس هم راه بدست آوردن مال و هم اینکه کجا خرج بشه مهمه و اگر طبق شریعت باشه اون شخص رو میشه بهش گفت سخاوتمند کلام آخر در این باب🔻 بعضی از حکما گفته اند: تحصیل مال مثل این است ک سنگ را به قله کوه بالا بری وخرج آن مثل این است ک از آنجا رها کنی. پایان #باب_دوم