🔴 ‏در #انتخابات_1400 باید این زمین بازی را به هم ریخت! #بخش_اول 🔹🔸در کشور ما هر بار که انتخابات نزدیک می‌شود، جمعی تکراری از حضرات اصولگرا، در جلسات خصوصی بین خود فتوا می‌دهند که چه کسی بیاید و چه کسی نیاید! هر بار به یک اسم: جمنا، شانا، ائتلاف فلان و... هرکس هم مخالفت کند، تفرقه افکن است! ‏♦️مرور تاریخ: در مرحله دوم انتخابات سال ۸۴ بخشی از این آقایان اصولگرا طرفدار هاشمی بودند و حتی امکانات ستادشان را در اختیار ستاد هاشمی قرار دادند. در انتخابات ۹۲ با ائتلاف مثلث وارد میدان شدند و گفتند اگر از جمع ما یک نفر در صحنه باقی نماند، "به دیانت ما شک کنید." ‏♦️سال ۹۶ جمنا به راه افتاد که اگر آن روز میخواستی نقدش کنی برچسب وحدت شکنی میخوردی اما امروز خودشان هم به آن فرآیند ریشخند می‌زنند! یک ماه قبل از انتخابات ۹۶ اگر میخواستی از آقای رییسی حمایت کنی می گفتند وارد مصادیق نشوید تا وحدت حفظ شود! چون هنوز تکلیفشان با قالیباف روشن نبود! ‏♦️دست آخر آقای رییسی در انتخابات ۹۶ مستقل وارد شد و اصلا معلوم نشد جمنا این وسط سر پیاز بود یا ته پیاز؟ سال ۹۸ انتخابات مجلس رسید و گفتند ما لیست را در اتاق تاریک بین خودمان می‌چینیم، بعد که منتشر کردیم شما فقط باید به کل لیست رای بدهید! ♦️سوال شد که چرا فلان جوان انقلابی در لیست تهران نیست؟ نمی‌شود ما یکی از این اعضای لیست شما را حذف کنیم و به جایش مثلا اسم آن کاندیدای جوان را بنویسیم؟ گفتند نه! "وحدت" را به هم نزنید که خطر اصلاحات در کمین است! ♦️انتخابات برگزار شد و دیدیم مجید انصاری اصلا از همان جوان بیرون لیست هم کمتر رای داشت. روسیاهی ماند به زغال!... ‏♦️آقایان شما حق دارید از هر کسی که خواستید حمایت کنید! اما حق ندارید به مخالفین‌تان که به جای "قبیله گرایی"، "شاخص گرایی" را در پیش گرفته اند انگ وحدت شکنی بزنید! لااقل با این کارنامه انتخاباتی درخشان خود را مرکز عالم نپندارید! شما پدرخوانده رای دهندگان نیستید! ♦️قبیله گرایی یعنی این که شما ائتلافتان را بر مبنای "تقسیم قدرت" شکل دهید و نه بر اساس "گفتمان". همین می‌شود که در سال ۹۲ پای مناظره که می‌رسد، کاندیداهای ائتلاف مثلث به هم دیگر می‌تازند و یکی هم این وسط کلا در زمین روحانی توپ میزند! ♦️یا سال۹۶ که جمنا بدتر از آن، نسبت فکری اعضایش در مسائل کلان سیاسی و اقتصادی هیچ روشن نیست و سرشار از تناقض است. تا انتخابات بعد چند ماه مانده و آقایان بعد از ۴ سال از لاک در آمدند و جلسات را شروع کردند. ♦️هنوز فکر می‌کنند می توانند برای مردم تصمیم بگیرند، در ژاپن اگر بودیم حتما از اعتماد به نفس این جماعت برق تولید می‌کردند! ♦️تکلیف ما با ‎#انتخابات_۱۴۰۰ روشن است! ۸ سال است که ریل گذاری به سمت هضم انقلاب در دستگاه هاضمه غرب انجام شده. باید کسی را انتخاب کرد که بتواند "ریل را برگرداند". وگرنه فرق ندارد که لوکوموتیو در اختیار یک اصلاح طلب برجامی باشد یا یک اصولگرای برجامی. چه سرهنگ چه حقوقدان! والسلام. @mersad598

اخبار سیاسی روز: 🔴 حسن روحانی در فکر اجرای مدل «پوتین - مدودف»!/ آیا موفق می شود؟ 🔹افرادی که به قدرت می رسند به جز معدودی، غالباً دل کَندن از قدرت برایشان بسیار سخت و غم انگیز است. دوری از قدرت را تحمل نمی کنند و معمولاً به دنبال این هستند که خودشان را در آن بالا بالاها حفظ کنند. قدرتی را که به دست آوردند حاضر نیستند به آسانی رها کنند. آنان تلاش می کنند تا بگونه ای حضور خود را در قدرت تحکیم بخشیده و ادامه دهند. 🔸یکی از فلسفه های جمهوریت و صندوق رأی همین چرخش قدرت است که باید قدرت، بین مردم و گروه ها و جریانات و تشکل ها، دست به دست شود و قدرت در یکجا متمرکز نشود. اما آنانیکه در قدرت هستند برای حفظ خود در قدرت حاضرند قوانین را تغییر دهند، قوانین را دور بزنند، یا به هر کاری دست بزنند. 🔹قدرت ریاست جمهوری در ایران بسیار عجیب است. تمرکز بیش از حدِ قدرت اجرایی کشور در قوه مجریه رؤسای جمهور را وسوسه می کند که آن را از دست ندهند. خاصه بعد از سال 68 چون پست نخست وزیری حذف شد و اختیارات رئیس جمهور افزایش یافت همواره با این معضل روبرو بوده ایم که رؤسای جمهور در انتهای دولتشان هوس کرده اند بگونه ای خود را در قدرت تکثیر و حفظ کنند. 🔸هاشمی رفسنجانی با پیگیری عطاءاله مهاجرانی بدنبال تغییر قانون اساسی بود، سیدمحمد خاتمی با لوایح دوقلو و برخی پیگیری ها در مجلس دنبال تَکرار خود بود. وقتی که نتوانست، محکم پشت سر یک کاندیدا –مصطفی معین- ایستاد اما فقط سه میلیون رأی آورد. محمود احمدی نژاد هم سال 92 در اقدامی خلاف قانون، اسفندیار رحیم مشایی رئیس دفتر خودش را به وزارت کشور آورد و دستش را در جلوی دوربین ها بلند کرد! 🔹این الگو در جهانِ سیاست به الگوی «پوتین - مدودف» معروف شده. ولادیمیر پوتین 68 ساله، دومین رئیس‌جمهور کشور روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در پی استعفای یلتسین به‌عنوان رئیس‌جمهوری موقت روسیه برگزیده شد و در انتخابات های سال 2000 و 2004 میلادی، رئیس‌جمهور روسیه شد، چون پس از 8 سال ریاست جمهوری نمی‌توانست وارد گود رقابت‌های سال 2008 شود یکی از نزدیکان خود به نام مدودف را مورد حمایت قرار داد و برای رئیس‌جمهور شدن وی تلاش بسیاری کرد. پوتین پس از پیروزی مدودف پست نخست‌وزیری روسیه را به عهده گرفت. سپس در انتخابات 2012 و بعد هم در 2018 بار دیگر به‌عنوان رئیس‌جمهور روسیه انتخاب گردید. (حالا هم که با تغییر قانون اساسی و رفراندوم 70 درصدی، امکان حضور خود را برای دو دور دیگر تضمین کرده است). اینگونه چرخاندن قدرت در دست دو همراه به عنوان مدل انتخاباتی روسی معروف شد که از منظر تحلیلگران «دور برگردان» مناسبی برای موانع قانونی حضور مجدد قدرت به‌شمار می‌رود. 🔸آن چیزی که امروز بیم آن می رود که در ایران تَکرار شود #دولت_سوم_روحانی است! رئیس جمهور و حامیانش در صدد این هستند که معاون اول یا یکی از وزرای دولت را برای ادامه راه خود در #انتخابات_1400 مورد حمایت سیاسی و رسانه ای قرار دهند تا هرجور شده قدرت را در دست داشته باشند. آیا موفق خواهند شد مدل «پوتین - مدودف» را در ایران اجرا کنند و روحانی مجدد در قدرت بماند؟! 1️⃣ اول؛ به نظر می رسد باتوجه به سقوط محبوبیت دولت روحانی به علت عملکرد فاجعه بار اقتصادی در عرصه های معیشتی، تأمین کالاهای اساسی، افزایش ده برابری قیمت ارز، گرانی های سرسام آور و تورم افسارگسیخته، بیکاری، افزایش جمعیت زیر خط فقر، افزایش اختلاف طبقاتی، افزایش تخلف و فساد اداری، ماجرای بورس، شکست در برجام و سیاست خارجی امکان اجرای مدل روسی در ایران به صفر برسد. محبوبیت پوتین سال به سال در حال افزایش بوده و در اکثر انتخابات ها با کسب بالای 70 درصد آرا، قدرت را به دست گرفته اما محبوبیت حسن روحانی امروز به زیر 10 درصد رسیده است. 2️⃣ دوم؛ ساخت قدرت و ساختار سیاسی در روسیه به علت حاکمیت تک حزبی با ساخت قدرت و ساختار جامعه در ایران، با این همه تکثر جریانات سیاسی متفاوت است. روحانی حتی در دور دوم خود در سال 96 با یک آرای پرقدرت 16 میلیونی مواجه شد که مقابل او ایستادند و قطعاً در این سالها افزایش پیدا کرده است. @mersad598