🔴 علی اکبری خنثی و بی بخار است 🛑📢#کانال_میثاق_کانال_انقلابیون_ #تااجرائی_کردن_معیارهای_انقلاب_اسلامی_مبارزه_با_ضد_ارزشها_ادامه_دارد_ 👈 #پیش_به_سوی_تحقق_آرمانهای_انقلاب_اسلامی ‼️ #مصلحت_اندیشی_قتلگاه_انقلاب_است_‼️ https://eitaa.com/mesagh @mesagh ‌ ــــــــــــــــــــــ

🔴یک سوال ساده از ابطحی رییس دفتر اسبق سید محمد خاتمی 🛑📢#کانال_میثاق_کانال_انقلابیون_ #تااجرائی_کردن_معیارهای_انقلاب_اسلامی_مبارزه_با_ضد_ارزشها_ادامه_دارد_ 👈 #پیش_به_سوی_تحقق_آرمانهای_انقلاب_اسلامی ‼️ #مصلحت_اندیشی_قتلگاه_انقلاب_است_‼️ https://eitaa.com/mesagh @mesagh ‌ ــــــــــــــــــــــ

┈┅ ❁❁ ┅┈ 💥 سفر به هند 3⃣ 👈 خاطرات عجیب از سوگواری هندوها برای سیدالشهداء (ع) ✔️ به روایت استاد #علی_ابوالحسنی_منذر🔻 ○ روضه جالب زن هندو برای امام حسین(ع) 🔶 در لکهنو، یکی از شیعیان محترم ساکن در محلۀ شیعه نشین «کشمیری محلّه» ، موسوم به سید ابوقمر زیدی، نقل می کرد: یک زن از طبقۀ به اصطلاح «نجسها» و «مطرودین» هند، هر ساله مبلغی از در آمد (بسیار اندک) خویش را کنار می گذاشت و پس انداز می کرد و روز عاشورا که فرا می رسید آن را، به عنوان نذر امام حسین (ع) ، به شیعیان می داد تا به مصرف غذا در مجالس عزای حسینی برسانند. 🔶 خانم مزبور تصریح می کرد: ما می دانیم که چنانچه خود غذا بپزیم شما شیعیان از دست پخت ما نخواهید خورد، زیرا ما را نامسلمان و کافر می شناسید. به همین جهت پولش را به شما می دهیم که خود غذا بپزید و به عزداری امام حسین (ع) بدهید. 🔶سید ابوقمر زیدی توضیح می داد که: طبقۀ مطرودین در هند پایینترین طبقۀ هندو محسوب شده و مجبور به انجام شغلهای پستی نظیر نظافت کردن توالتها و... هستند. در آمد این طبقه، عموماً خیلی اندک است، به نحوی که در بسیاری از اوقات قدرت تهیۀ غذا را نداشته و فی المثل به نان و چای مختصری قناعت می کنند. با این حال، شدّت علاقه و ارادت خانم مزبور به ساحت ابی عبداللّه الحسین (ع) در حدی بود که در طول سال، از همین درآمد ناچیز خویش مبلغ قابل توجهی را کنار می گذاشت و روز عاشورا تقدیم عزاداران آن حضرت می نمود. 📚 منبع: کتاب مهاتما گاندی؛ همدلی با اسلام، همراهی با مسلمین اثر استاد ابوالحسنی منذر (ره)، ص ۵۲۵

┈┅ ❁❁ ┅┈ 💥 سفر به هند 2⃣ 👈 خاطرات عجیب از عزاداری هندوها برای امام حسین (ع) ✔️ استاد #علی_ابوالحسنی_منذر🔻 ○ دسته عجیب هندوها و سنی‌ها در عزای حسینی! چنانچه قبلا گفتیم هندی‌هایی که با توسّل به امام حسین (ع) بچّه دار می شدند، فرزندان خود را پیک امام حسین (ع) می‌کردند و به صورت دسته عزاداری، بر امام حسین در می‌آمدند. و اما بشنوید از بقیه ماجرا: 🔶 نحوۀ عزاداری آنان به این صورت است که ، لباس مخصوصی بر تن می کنند، چوبدستی و نیز خورجین مانندی همراه بر می دارند، و گروه گروه حرکت می کنند. ضمناً هر گروه، راهنمایی ویژه دارد که وی را «اُستاد» می نامند. در این منطقه ، حسینیه ها و امام باره های متعددی وجود دارد. گروههای مزبور هر کدام به سمتی حرکت می کنند و در طول راه به حسینیه های متعددی بر می خورند. 🔶 به هر حسینیه که می رسند، با حالت منظم و مرتّبی می ایستند و استادشان برای آنها مرثیه خوانده و شمّه ای از حکایات سوزناک عاشورا را بازگو می کند. در اثنای نوحه خوانی استاد، آنان به اتفاق بالحنی جانسوز و جگر خراش فریاد بر می آورند: « یا حسین، یا حسین». تعداد این افراد، در آن تاریخ که این جانب مشاهده کردم(محرم 1409 ق ) به بیست هزار نفر رسیده بود. ○ در اینجا ، چند نکتۀ قابل توجه به ذهنم رسید، که عرض می کنم: از این تعداد 20 هزار نفر، تقریباً 70% آنان هندو، 20% مسلمان غیر شیعه، و 10% شیعه می باشند. 🔶 استادها و راهنمایان این عدّه، تماماً بدون استثنا سُنّی هستند؛ سنّیهای که دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت سلام اللّه علیهم اجمعین بوده ، به وقایع عاشورا کاملاً آگاهی دارند. آنها تمام مصائب آل اللّه را از مقاتل معتبر حفظ کرده و برای دیگران بازگو می کنند( بنده با سه تن از استادها، شخصاً گفتگو کردم و آمار و ارقام فوق را ، مستقیماً ، از زبان خود آنان شنیده و نقل می کنم). 🔶 در میان این افراد(پیک) کودکان حدوداً 10 ساله تا مردانی حدوداً 40 – 50 ساله به چشم می خورد. در خور ذکر است که گذشته از عزاداری دستجات «پیک» مزبور، کراراً به دستجات سینه زنی(پنجاه نفره یا بیشتر) دیگری در همان منطقۀ بَهَوّا برخوردم که از شب هشتم تا ظهر عاشورا به مراسم عزاداری اشتغال داشتند و زمانی که از اهل محل یا آشنایان درباب هویّت و مذهب آنان سؤال می کردم، گفته می شد که اینان، هندو مذهبند. 📚 منبع: کتاب مهاتما گاندی؛ همدلی با اسلام، همراهی با مسلمین اثر استاد ابوالحسنی منذر (ره)، ص 524

🎥 مراسمی شگفت از سینه‌زنی هندی‌ها در آب مواج رودخانه

🔺 خودم دیدم هندوها با نام امام حسین(ع) روی آتش می‌روند اما پایشان نمی‌سوزد! 🔰 ادامه ماجراهای عجیب از عزاداری هندوستان

🔺نسخه PDF 🔘 اصول سیاست خارجی در سیرۀ سیاسی امام سجّاد علیه‌السلام ✍ به قلم: جلال درخشه و جبار شجاعی 📚 منبع: فصلنامه سیاست #سیر_مطالعات_تاریخی #سیره_معصومین #سیر_مطالعاتی

┈┅ ❁❁ ┅┈ 💥 سفر به هند 1⃣ 👈 خاطرات عجیب از عزاداری هندوها برای امام حسین (ع) ✔️ استاد علی ابوالحسنی (منذر)🔻 🔰 خودم دیدم که هندوها با توسل به امام حسین (ع) صاحب فرزند می‌شوند و آنها را پیک امام می‌نمایند! ○ این جانب، محرم الحرام سال 1409 ق در هندوستان به سر برده و از نزدیک شاهد انواع عزاداری شیعیان، اهل سنت و حتی هندوها در سوگ سالار شهیدان (ع) بوده‌ام. ○ روز هفتم محرم، به همراه تنی چند از دوستان ، به روستای «بَهَوّا» ، واقع در 100 – 150 کیلومتری لکهنو رفتیم. شب هشتم، به علت گرمای شدید و نبودن برق، میزبان تختی را کنار کوچه قرار داده و بنا شد شب را روی همان تخت بخوابیم. حدوداً ساعت یک نیمه شب بود که صدایی شبیه صدای «زنگوله» توجهم را به خود جلب کرد. از شخص میزبان پرسیدم: این چه صدایی است؟! ○ گفت: صدای پیک است. گفتم: پیک دیگر چیست؟! گفت: پیک حضرت امام حسین(ع) که (طبق بعضی روایات تاریخی) عازم مدینه الرسول(ص) شد تا خبر شهادت جانسوز آن حضرت را برای دختر ایشان، حضرت فاطمۀ صغری(س) ، ببرد. موضوع جالبی بود. از میزبان خواستم که جریان مراسم پیک را مفصّلاً برایم شرح دهد و او چنین توضیح داد: ○ در این حوالی، تا شعاع حدوداً بیست کیلومتری از هر طرف، زنان بسیاری بوده‌اند که بچه دار نشده و از دوا درمان‌های مختلف نیز بهره ای نگرفته اند. لذا ملتجی به حضرت امام حسین (ع) شده و با آن حضرت عهد کرده اند که چنانچه به دعای خیر ایشان بچه دار شدند فرزندشان را «پیک» آن حضرت قرار دهند. پس از مدتی خدای متعال، به پاس حرمت سالار شهیدان(ع) ، به آنها لطف فرموده و بچه دار شده اند، این کودکان، از زمانی که خود را می شناسند تا آخر عمر، همه ساله از شب هشتم محرم تا ظهر عاشورا از منزل خود خارج شده و در روستاهای اطراف به عزاداری می پردازند. ادامه دارد... 📚 منبع: کتاب مهاتما گاندی؛ همدلی با اسلام، همراهی با مسلمین اثر استاد ابوالحسنی منذر (ره)، بنا به مشاهدات آقای شفائی زاده، ص 523-524.

┈┅ ❁❁ ┅┈ 💥 سفر به هند 4⃣ 👈 خاطرات عجیب از عزاداری هندوها برای امام حسین (ع) ✔️ به روایت استاد #علی_ابوالحسنی_منذر🔻 ○ عزاداران هندی، گودال آتش و پایی که نمی‌سوخت! ▪️شب پنجم محرم 1409، در شهر لکهنو، شخصاً شاهد انجام مراسم عزاداری «آگ پَرماتم» (یعنی عزاداری داخل شدن در آتش) بودم. مراسم مزبور از این قرار است: ▪️قبلاً گودالی تقریبا به عمق 20 سانتی متر، عرض 1 متر و طول 3 متر کنده و از عصر روز چهارم محرم در آن هیزم خوش سوخت (هیزم جنگلی) می ریزند و آتش می زنند تا خوب بسوزد و مشتعل شود. ▪️پس از نماز مغرب و عشا، عده ای غسل کرده وبه سینه زنی می پردازند و با فریاد «یا حسین، یا حسین» ، با گامهایی آرام و آهسته، پای برهنه داخل گودال آتش می شوند، و این در حالی است که هیزمهای مشتعل در گودال، همگی کاملاً سرخ شده و به صورت گُل آتش در آمده است و افزون بر آن، چندتن نیز اطراف گودال نشسته و آتش را باد می زنند تا به هنگام ورود عزادران در آن، خاکستری روی گُلهای آتش ننشسته باشد! ▪️در میان عزادارانی که - به عنوان عزای سالار شهیدان و همدردی با اهل بیت داغدار وی(علیهما السلام) - داخل گودال آتش می شوند، افراد گوناگون با سنین مختلف، از کودکان 7- 8 ساله گرفته تا پیر مردان 60-70 ساله به چشم می خورند. ▪️جالب آن است که عزادران مزبور با پای کاملاً برهنه و بدون کفش و جوراب، وارد آتش می شوند و طول تقریباً سه متر را آرام آرام بر روی گُلهای بسیار داغ آتش می پیمایند ولی آتش هیچگونه صدمه‌ای به پایشان نمی زند! 📚 منبع: کتاب مهاتما گاندی؛ همدلی با اسلام، همراهی با مسلمین اثر استاد ابوالحسنی منذر (ره)، ص 522.

┈┅ ❁❁ ┅┈ ⚫️ نسخه PDF 💥 بررسی ۲۳۰ سال سیاست #استعمار_انگلیس در تاریخ ایران 🔰 گوشه‌ای از نشست علمی "نقش استعمار انگلیس در تجزیه اراضی ایران" مندرج در روزنامه فرهیختگان | با سخنرانی: 1⃣ دکتر موسی حقانی 2⃣ حجت الاسلام محمدصادق ابوالحسنی 3⃣ دکتر رجبی دوانی ▪️اجرا شده در: دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری (مد ظله) / سال ۱۳۹۸

● مسند الامام السجاد (علیه‌السلام) ✍ به قلم استاد حاج شیخ عزیز الله عطاردی (ره) | جلد اول #سیر_مطالعات_تاریخی #سیره_معصومین

🔺این مرد هندی در گودالی از آتش سینه می زند!