علت بحران شدید آب ایران از نظرِ کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل!! کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل، میزان برداشت از منابع آب تجدیدپذیر هر کشور را به عنوان شاخص‌اندازه‌گیری بحران آب معرفی کرده است. طبق این شاخص اگر کشوری سالیانه بیش از 40 درصد منابع آب تجدیدپذیر خود را برداشت کند، در وضعیت بحران شدید آب قرار خواهد داشت. در کشور ایران در سال 2016 حدود 108 درصد از منابع آب تجدیدشونده، برداشت شده و در نتیجه کشور از نظر این شاخص در وضعیت تنش آبی شدید قرار دارد. https://kayhan.ir/fa/news/237837 با توجه به ظرفیت دو برابری سدهای کشور، نسبت به میزان بارندگی و تبخیر 75 درصدی آب در سدهای ایران، وانتقال همه آب باقی مانده، برای مصارف شهری و شُرب و صنعت، نه تنها برای محیط زیست، که برای کشاورزی، هم آبی بر روی زمین یا زیرِزمین باقی نمانده است!!!! روشن است که ادعای مصرف 90 درصدیِ کشاورزی، با توجه به تبخیر 75 درصدی، مصرف بالای شهرها و صنایع، فقط فرار به جلو ،برای ادامه ساخت سدهای بیهوده برای آبهای نداشته و نابودی بیشتر محیط زیست و کشاورزی ایران است. دلیل نیمه خالی ماندن اغلب سدهای ایران، در فصل بارندگی و خالی ماندن آنها در فصل خشک، همین ظرفیت دو برابری سدها نسبت به میزان بارندگی، و تبخیر 75 درصدی آب آنها، در بهار و تابستان است!!! نه خشکسالی!! که ادعای خشکسالی، همراه با سیلاب، خود رسواکنندۀ ادعای خشکسالی و گواه بر ناتوانی یا خیانت مدیران و کارشناسان وزارت نیروست!!!! در حقیقت، آبهای زیرزمینی ایران، به واسطه وجود همین سدها و صنایع و نیروگاههای به شدت، آب بر، خشک شده؛ و کشاورزی ایران اکنون به بارشهای آنیِ باران، و سیلابهایِ گاه به گاه، وابسته شده است. عامل اصلیِ رکورد داریِ دشتهای ایران در فرونشست، با 100 برابر حد بحران، نیز همین سدها، صنایع نابجا و نیروگاههای به شدت تبخیرکنندۀ آب هستند؛ نه کشاورزانی که از آب شرب هم، محروم مانده اند!!!! در حقیقت، مدیریت و بدنۀ کارشناسیِ ناکارآمد، درگیر تعارض منافع؛ یا حتی نفوذیِ محیط زیست، وزارت نیرو، صنایع و کشاورزی است!! این مدیریت و کارشناسیِ فشل، توانست با طرحها و پروژه های بدون بررسی و کارشناسیِ واقعی، حتی تهرانِ غرق در آب را، گرفتاربی آّبی و فرونشست؛ و جنوب این شهر را غرق در رودها و دریاچۀ فاضلاب کند!!! آن هم با ادعای جلوگیری از آلودگی آبِ زیرزمینی، و تصفیۀ فاضلابِ این شهر، با چند تصفیه خانه، در مقابل ورودِ آب 5 سد عظیم!!! در حالی که در این شهر با وجود خاک رسوبی، به یُمنِ هوش ایرانیان، در دورانِ قبل از غربزدگی، هر خانه با حفرِ چاه جذبی، مجهز به یک تصفیه خانۀ طبیعیِ فاضلاب بود!!! که امکانِ بازیافتِ آبِ تصفیه شده را فراهم میکرد!!! در حالی که مشکل سرریز آب زیرزمینیِ این شهر، فقط با کم کردن ورود آب سدها و اختصاص آب اضافی به کشاورزی و محیط زیست؛ و استفاده از آب زیرزمینی با کلر زنی، به بهترین شکل چاره می شد!!! البته در آن صورت، نه از پروژۀ نان و آب دار انتقال و تصفیۀ ادعایی آن برای شرکت خصولتی مهاب قدس وابسته به مدیران و کارشناسان وزارت نیرو و پیمانکارانِ وابسته!! خبری بود و نه از واسطگیِ وارداتِ مواد اساسی کشاورزی!! که هر دو، راه مهاجرتِ دو تابعیتی ها را هموار میکند!!!

⛽️ *واقعا سهم مردم از درآمدهای نفتی چقدر است؟* 🔍 *مصاحبه با قدیری ابیانه* 📆 یکشنبه / ۲۹ اسفند ۱۴۰۰ ⛽️ *روز ملی صنعت نفت* 👈متن کامل مصاحبه👇 ..http://ghadiri.ir/post/7264 ایسنا/قم یک استراتژیست به بررسی درآمدهای نفتی ایران پرداخت و گفت: میزان صادرات نفت کشور به نسبت اتباع دیگر کشورهای نفت خیز بسیار رقم پایین‌تری را در بر می‌گیرد. دکتر محمدحسن قدیری ابیانه در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: *ایران قبل از انقلاب روزی ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه نفت با جمعیت ۳۵ میلیون نفری صادر می‌کرد، قبل از تحریم موقعی که جمعیت ایران ۸۰ میلیون نفر بود میزان صادرات نفت روزانه ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه بود، یک مقایسه ساده نشان می‌دهد که میزان صادرات نفت به ازای هر ایرانی قبلا از انقلاب بیش از ۵ برابر هر ایرانی قبل از تحریم بوده‌است، لذا اگر قرار بر ارزیابی دستاوردها باشد باید بدان ضریب ۵ دهیم و با وجود یک پنجم شدن میزان صادرات آن را بررسی کنیم.* وی افزود: *امید به زندگی در قبل از انقلاب ۵۲ سال بوده و الان ۷۶ سال است یعنی ۲۴ سال اضافه شده که اگر به آن ضریب دهیم اهمیت آن آشکار خواهد شد، در زمان قبل از انقلاب به حدی ایران ویرانه بوده و مردم در فقر به سر می‌بردند که ۴۳ سال تلاش برای محرومیت زدایی هنوز نتوانسته رضایت خود مسئولین را جلب کند، هرچند اصلا دوران کنونی قابل قیاس با قبل از انقلاب نیست و پیشرفت‌های زیادی را شاهد بودیم.* قدیری نمونه دیگر این پیشرفت‌ها را در حوزه دانشگاهی بررسی کرد و گفت: *در قبل از انقلاب ظرفیت دانشگاه‌ها حدود ۱۰۰ هزار نفر بوده درصورتی که اکنون ظرفیت حدود ۵ میلیون نفر را شاهد هستیم، به عبارتی در این ۴۳ سال هرسال ظرفیت دانشگاه‌ها بیش از کل ظرفیت دانشگاهی قبل از انقلاب اضافه شده است، این در حالی است که قبل از انقلاب حدود ۲۰ درصد ازاین افراد را بانوان تشکیل می‌دادند اکنون بیش از ۶۰ درصد ورودی‌ها خانوم هستند.* وی کاهش تولید و صادرات نفت را تصمیم نظام برشمرد و خاطرنشان کرد: ما با لحاظ حق آیندگان و سهم آن‌ها از این منابع تجدیدناپذیر، این میزان صادرات را کنترل کردیم ولی *اگر می‌خواستیم طریقه مصرف و صادرات را همچون قبل از انقلاب ادامه دهیم اکنون هیچ نفتی دیگر برای صادرات وجود نداشت.* قدیری باور مردم درخصوص سکنای ایران بر روی دریاهای مملو از نفت را تایید و اظهار کرد: *مجموع ذخایر نفت و گاز ایران از هر کشوری در جهان بیشتر است، اما سهمیه اپک ایران برای تولید روزانه چیزی حدود ۴ میلیون بشکه بوده، یعنی ماهیانه ۱۲۰ میلیون بشکه که اگر تقسیم بر ۸۵ میلیون نفر جمعیت ایران شود میزان تولید نفت به ازای هر ایرانی حدود یک ونیم بشکه در ماه است. وی صادرات ایران قبل از تحریم را حدود ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز عنوان کرد و گفت: این رقم باتوجه به جمعیت قبل از تحریم ۸۰ میلیون نفر، ۰/۸۶ یک بشکه در ماه می‌شود که حتی به یک بشکه کامل هم نمی‌رسید که باید سهم ۱۴/۵ درصدی شرکت نفت برای هزینه‌ها و پروژه‌های آن و همچنین سهم صندوق توسعه ملی نیز محاسبه و از این میزان مبلغ کم شود. قدیری ادامه داد: اکنون ما حدود ۸۵ میلیون نفر جمعیت داریم که سال بعد به ۸۶ میلیون نفر خواهدرسید، اگر تحریم‌ها لغو و ما بتوانیم همانند قبل از تحریم‌ها نفت صادر کنیم رقم ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه به ازای هر ایرانی ماهیانه ۸۲ صدم یک بشکه خواهد بود. وی افزود: در بودجه ۱۴۰۱ دولت پیشنهاد ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه را داد و مجلس این رقم را به ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه در روز تغییر داد که این رقم باتوجه به جمعیت ۸۶ میلیون نفری سال ۱۴۰۱ به ازای هر ایرانی حدود ۰/۴۸ یک بشکه یعنی کمتر از نصف یک بشکه کامل خواهد بود، درثانی این بودجه صرف کارهای مختلفی همچون درمان، رفاه و آموزش و ... می‌شود و لذا پولی نیست که پس انداز شود، دولت کسری بودجه نیز دارد. 🔍 *تامین نیازهای مردم با صادرات نفت امکان پذیر نیست.* قدیری تصور مردم از درآمد حاصل از صادرات نفت را در حدی می‌دانند که تأمین هر آنچه نیازهای مردم است را ممکن می‌دانند و خاطرنشان کرد: با کمتر از یک بشکه در ماه با اینهمه هزینه‌هایی که در امور مختلف می‌شود امکان ندارد که بتوان با صادرات نفت نیازهای مردم را تأمین کرد. وی درخصوص پاسخ به سوال عامه مردم که وضع بهتر و رفاه بهتری برای مردم دیگر کشورهای نفت خیز مقایسه می‌کنند، تصریح کرد: یک مقایسه ساده با درنظر گرفتن جمعیت بومی این کشورها و میزان صادرات آن‌ها با جمعیت ایران قبل از تحریم با فرض صادرات کامل نفت نشان می‌دهد که یک سال صادرات نفت به ازای یک عربستانی مساوی است با ۱۸ سال صادرات نفت به ازای هر ایرانی و همینطور یک کویتی ۵۳ سال، یک اماراتی ۶۰ سال و یک قطری ۱۳۵ سال یک ایرانی صادرات دارد چون جمعیت خیلی کم‌تری دارند. این استراتژیست در مقایسه صادرات امارات با صادرات ایران... 👈ادامه در Ghadiri.ir/post/7624

🎥 یک کلیپ کوتاه برای ادامه یک عمر زندگی سالم 🔹️ *به خاطر چشم های نگران مادران با سرعت مطمئنه برانیم* 🔹️ *محتواهای فرهنگی و آموزشی پویش همراهان سفر ایمن در لینک زیر قابل مشاهده است:* 10a.ir/SVj 🔹️ *با ما همراه شوید* ✅ ۲۸ اسفندماه #سازمان_راهداری_و_حمل_و_نقل_جاده_ای