🧵موفقیت متخصصان یزدی در تولید نخ خودرنگ چادرمشکی پیش از این، از نخ آی‌تی‌وای سفید برای تولید پارچه چادرمشکی استفاده می‌شد. این نخ با توجه به مرحل رنگرزی، نخ رو به مرور دچار تغییر رنگ می‌کرد. اما حالا متخصصان ایرانی توانستند به روش دانش‌بنیان، نخ آی‌تی‌وای خودرنگ مشکی رو تولید و به کارخانجات نساجی عرضه کنند. بیشتر بخوانید 📆۱۴۰۲/۸/۱ #ساخت‌و‌تولید #علمی‌و‌فناوری

این شیرزن «الناز دارابیان» رکورد آسیا رو شکست، طلا گرفت. پرچم ایران رو بالا آورد، برای اهدای مدال با چادر اومد، با خوندن سرود ملی اشک ریخت؛ بعد هم گفت مدالم رو به کودکان غزه اهدا می‌کنم. بیشتر بخوانید 📆 ۱۴۰۲/۸/۱ #ورزشی #بانوان

🏥 افتتاح درمانگاه برای درمان افراد بی‌بضاعت در این درمانگاه خیریه در رشت، خدمات رسیدگی به بانوان باردار، مراقبت‌های حین و بعد از بارداری، ‌رسیدگی به دفن زباله‌ی بهداشتی در منطقه، خدمات بهداشتی و درمانی به صورت رایگان و یا با حداقل هزینه ارائه خواهد شد. بیشتر بخوانید + تصاویر 📆۱۴۰۲/۸/۲ #افتتاح #اجتماعی #پزشکی

موج موج موج ... در حمایت از فلسطین 📆 ۱۴۰۲ #طوفان_الاقصی

🎥 جنایت نسل‌کشی 🔎 چیزی که جلوی چشم همه دنیاست 🕌 #در_قدس_نماز_می‌خوانیم

💯 یار مومنان 🌿 آیه‌ای که در دیدار کنگره شهدای لرستان در حسینیه امام‌خمینی(ره) نقش بسته بود 🍃‌ «وَكانَ حَقًّا عَلَينا نَصرُ المُؤمِنينَ.» سوره مبارکه الروم آیه ۴۷ 🌷 و یاری مؤمنان، همواره حقّی است بر عهده ما 📝 «در این قضیه و در قضایای بعدی قطعا فلسطین پیروز خواهد بود. دنیای آینده دنیای فلسطین است، دنیای رژیم غاصب صهیونیستی نیست. [صهیونیست‌ها] ظلم می‌کنند، لکن تلاشی که این‌ها دارند می‌کنند بیهوده است و به جایی نخواهد رسید ان‌شاءالله، بِاذن‌الله‌تعالی.» ۱۴۰۲/۰۸/۰۳

❤️ بانوی قم 🔆 نقشی تاریخی که هیچ شک و سخنی در آن نیست... 🏴 به‌مناسبت سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها

🎥 اگر بی‌تاب شوند... 😊 دیگه کسی جلودارشون نیست! 🕌 #در_قدس_نماز_می‌خوانیم

🎬 #تماشایی 💡 دو نکته مهم درباره این روزهای فلسطین ✅ صبوری و توکل مردم ✅ ضربه‌ تعیین‌کننده رزمندگان به رژیم غاصب ✂️ بخشی از سخنان آقا در دیدار کنگره شهدای لرستان | ۱۴۰۲/۸/۳

💣 بمبرائیل! 👹 جنایتکارانی که در مقابل چشم همه دنیا نسل‌کشی می‌کنن 📝 «رژیم ضربه‌خورده‌ی از پاافتاده، با تسلیحات و بمب‌های کذایی، این چون زورش به رزمندگان نخواهد رسید، انتقامش را از مردم بی‌دفاع می‌گیرد.» ۱۴۰۲/۰۸/۰۳ 🕌 #در_قدس_نماز_می‌خوانیم

📌 ما، فلسطین و دیوارهای قطور نیابت 🖋علیرضا قربانی 🔹 اول "دخترم خیلی خسته‌ام. سی سال است که نخوابیده‌ام، اما دیگر نمی‌خواهم بخوابم...وقتی فکر می‌کنم آن دختر هراسان تویی، نرجس است، زینب است و آن نوجوان و جوانِ در مسلخ خوابانده که در حال سربریده‌شدن است حسینم و رضایم است از من چه توقعی دارید؟ نظاره‌گر باشم، بی‌خیال باشم؟" خیلی تامل کردم که این یادداشت را بنویسم یا نه. نمی‌دانم وسط معرکه جای این نوع حرف‌هاست یا نه، اما از سوی دیگر، فقط در این اوقات بحران است که مجالی برای طرح مباحث عمیق‌تر فراهم می‌شود. این کلمات حاج‌قاسم را بارها خوانده‌ام، هربار از زاویه‌ای‌. می‌خواستم یادداشت را شروع کنم که دوباره به یادش افتادم و دیدم چقدر با آن‌چه می‌خواهم بگویم مرتبط است. سی‌سال نخوابید چون فکر می‌کرد هزاران بچه مثل زینب و فاطمه دارد که در خانه‌های غزه پراکنده شده‌اند. هر بمبی که در آسمان غزه رها می‌شود، فرقی نمی‌کند به کجای شهر اصابت کند، در نهایت بچه‌های خودش شهید خواهند شد؛ امشب پنجاه بچه‌ من، فردا بیست‌تا، پس‌فردا چهل‌تا. مگر می‌توانم بخوابم؟ بچه‌ی "من" است!

🔹️ دوم تا بچه‌های غزه بچه‌ی "من" نشوند، بعید است برایشان جان بدهم. تا چیزی در محدوده‌ی "دیگری" است، حداکثر کنش ما همدلی، هم‌دردی و مختصری تلاش است. مادر چرا از خودش می‌زند و خرج بچه‌اش می‌کند، چرا جوانی و عمرش را پای او می‌ریزد و حتی لحظه‌ای هم با منطق هزینه-فایده رابطه‌اش با او را ارزیابی نمی‌کند؟ چون می‌پندارد بچه من، خود من است، منِ توسعه‌یافته. خودی که حتی جسمش از جسم من منشعب شده. پدر چرا از اینکه پسرش به‌لحاظ مالی از او متمکن‌تر شود، خوشحال می‌شود؟ چون او را جزئی از "من" خودش می‌داند؛ همان منِ توسعه‌یافته. با این منطق عجیب نیست که حتی حرام‌ترین حرام اقتصادی خدا، یعنی ربا، در ربای بین پدر و پسر حرام نیست، چون این دو یک نفرند. همین نسبت را می‌شود در ابعادی وسیع‌تر تصور کرد؟ مثلا نسبت به فرزند برادرم هم همین حس را داشته باشم که او هم فرزند من است، نه، خود من است. وسیع‌تر چطور؟ می‌شود من، فرزند همسایه‌ام را، فرزند همشهری‌ام را، فرزند هم‌وطنم را، فرزند هم‌مذهبم را، هم‌دینم را بچه خودم بدانم؟ یک مسیر دیگر را برای توسعه من باز کنیم. اگر برای یک ملت یا امت، بما هو ملت یا امت، بتوان وجودی حقیقی قائل شد و یک من بزرگ تشکیل داد، این من بزرگ، می‌تواند توسعه یابد و مثلا فرزند ملت یا امت دیگری را هم فرزند خود بداند؟ و مثلا اگر موشکی به شهری از شهرهای او خورد، قلب این هم تیر بکشد؟ توسعه من، آن من کوچک یا این من بزرگ، یعنی اینکه آن دیگریِ امروز جزئی از من فردا شود، از کدام مسیر محقق می‌شود؟ 🔹️ سوم "قلب‌های شما جایی است که کنزهای شما آنجاست. همین است که مردم اموالشان را دوست دارند و دل‌هایشان به آن متمایل است. پس کنزهایتان را در آسمان قرار دهید.." (مواعظ مسیح ع- منقول از تحف‌العقول) کنز را عمدا به گنج ترجمه نکردم، گنج لزوما یافتنی است، اما کنز می‌تواند ساختنی باشد. مجال بحث تفصیلی نیست، اما اجمالا مفهوم کنز با مفهوم انباشت‌ مرتبط است و در معنای ساختنی‌اش، کنز کردن یعنی انباشت کردن چیزی که البته به زعم انباشت گر با ارزش است. دل آدمی متمایل است به آن چیزهای باارزشش که انباشت‌شان می‌کند. آدمی به قلک‌‌های مادی و معنوی‌اش دل می‌بندد. ملت‌ها و امت‌ها هم همین‌طورند؛ دلشان پیش قلکِ انباشت تلاش‌هایشان است. عیب ما این است که این حرف‌ها را در کانتکست منفی و سلبی معنا کرده‌ایم. مسیح (ع) اتفاقا وجه ایجابی‌اش را برجسته می‌کند‌، کنز بسازید اما کنز درست در جای درست. عالم ربانی‌ای می‌گفت یکی از رموز بقای هیئات در طول تاریخ این است که مردم خودشان خرج هیئت‌ها را داده‌اند. ملت عراق برای میزبانی اربعین جان داده، مال داده، عمر داده، همین است که هیچ مانعی نمی‌تواند او را از میزبانی اربعین جدا کند. راستی ربط این حرف‌ها به ماجرای این روزها چیست؟