🔰آقای جمهوری اسلامی عزیز «تولدت مبارک» 🔹سلام #آقای_جمهوری_اسلامی اکنون که چهل و چهار سالگی تو را به #جشن_ایستاده_ایم؛ تو به #درختی_تنومند تبدیل شده ای و چه فراز و نشیب‌هایی که در این دوران پرتلاطم ندیده ای!؟ بی‌شک طوفان حوادث با همه سختی‌ها و مرارت‌هایش تو را به #فولادی_آبدیده تبدیل ساخته است. با وجود تو #اِبطال برخی نظریات سیاسی و جامعه شناختی غربی را که مدعی هستند، هرحکومتی یک تولد، جوانی و اُفول دارد را نظاره‌گر خواهیم بود و به #یاری_خدای_تو -که وعده پیروزی مستضعفان عالم بر مستکبران را داده‌است- خواهیم دید، که تنها نظام سیاسی در تاریخ عالم خواهی‌بود که بعد از استقرار، به دوره تمدنی خود خواهی رسید و بعد از آن به #دولت_مُنجی(عج) متصل خواهی شد. «ان شاء الله رب العالین» 🔹خدای را سپاس برای همه لحظاتی که با تو #نفس_می‌کشیم؛ شُکر نه تنها از باب آب و نان دنیایی که بواسطه فتح الفتوحی که با #انقلاب-اسلامی برایمان محقق گردید؛ بلکه شُکر برای گشایشی که #نظم_لیبرالی_اومانیستی_غرب‌ را به چالش کشاند و #حکمرانی_اسلام_عزیز و #مردم_سالاری_دینی را به ارمغان آورد که غایتش پیشرفت دنیوی و سعادت اخروی ملت ایران و همه ملت‌های آزاده جهان خواهد بود. 🔹آری! بگذار ناآگاهان و نا اهلان در این #پیچ_تاریخی_تحولات که در عرصه جهانی در حال وقوع است و خبر از #مفصل_بندی_جدید در نظم ‌بین‌الملل دارد؛ بر ما خُرده بگیرند و برخی ساده دلان و اقلیت بی صفت #ضد_وطن کاستی‌ها و مشکلاتی که پیش روی‌مان بوده است را بن بست و پایان ترجمه نمایند؛ امّا حقیقت آن است که به زودی #اهتراز_پرچم و #حضور_موثر تو را در #قطب‌_بندی_های_جهانی خواهیم دید... و اکنون در میانه راهی هستیم که تجلّی افق‌ش، #قدرت_جهانی_اسلام_و_ایران خواهد بود. 🔹 آقای جمهوری اسلامی #مظلوم_مقتدر چه تهدیدها و دشمنی‌ها که در کوران حوادث ندیدی! چه تلخی‌ها و سختی‌هایی که از سوی دشمنان آگاه و دوستان جاهل بر تو تحمیل نشده است! چه خنجرهایی که از دوست‌نمایان نیمه راه، آن‌هم از پشت، بر پیکره تنومند تو وارد نشده است! بهرحال این طول عمر بابرکت، با همه تلخ و شیرین‌هایش، اکنون تو را به #بلندایی رسانده که از #تیررس_دشمنانت بسیار دور و دست نیافتنی ساخته است؛ چراکه سلسله #تهدیدات_ترکیبی و دشمنی‌های پیچیده مستمر علیه تو، اکنون تو را به نقطه ای رسانده است که همه دشمنی‌ها به مثابه مزاحمت‌های #پَشه برای #شیر تبدیل شده است. 🔹هرچند جفای بدعهدان که از کنار تو به #منصب_و_میز رسیدند و شُهره شهر شدند، دردناکترین زخم‌ها بر پیکر تو برجای گذاشت. همان‌ها که #بی_عملی و #بد_عملی‌ هایشان در #مسند_قدرت، باعث شد تا اَنگ ناکارآمدی را به تو نسبت دهند. باشد! که بار بر زمین مانده این #نا_اهلان_سیاسی، به دست ملت بزرگ ایران و وفادار به انقلاب به سرانجام نهایی خود برسد و پاسخ کوتاهی هر صاحب منصبی به درگاه عدل الهی و قضاوت مردم حواله شود. 🔹آری! به تعبیر سیّد شهدای مقاومت #حاج_قاسم_عزیز، یکی از معیارهای ارزیابی زیست دنیایی‌مان در آخرت، نسبت ما با توست. یعنی یکی از شاخص‌های عاقبت بخیری، #میزان_همراهی ما با #جمهوری_اسلامی ایران است. 🔹آقای جمهوری اسلامی عزیز! ان‌شاء الله روزی اتصال تو را به دولت_کریمه_حضرت_یار (عج)نظاره‌گر خواهیم بود و #جشن_تولدت را با حضور پیرفرزانه‌مان امام خامنه‌ای‌عزیز درکنار #امام_موعود (عج) برپا خواهیم کرد. از #تَه_تَه_قلبم_دوستت_دارم. دکتر علی قاسمی

#کارگاه_تصویر_پردازی #آقای_جمهوری_اسلامی 1️⃣ از 2️⃣ جمهوری اسلامی در ذهن من، جامعه ای حول #ایده_مقاومت است. اما ایده مقاومت چه چیزی نیست و چه چیزی هست؟ در این یادداشت سعی می کنم این ایده را در قالب شخصیت پردازی یک شخصیت خیالی به اسم #آقای_جمهوری_اسلامی به تصویر بکشم. تصویر من از آقای جمهوری اسلامی یک دانشمند همه چیز دان، یک پیشگوی آینده، قمارباز همیشه برنده، یک سوپرمن شنل به دوش، با انواع اقسام قوای مادیِ در مرز دانش و یا خیالی، یک پدرخوانده با یک لشکر قاچاق فروش و یک لشکر جایزه بگیر و یا حتی یک عارف مثل پوریای ولی در کارتون پهلوانان نیست. آقای جمهوری اسلامی زورو نیست که دو رو باشد، بلکه یک رو دارد! یک مبارز زنده و در صحنه است که هر آن و هر لحظه باید خودش از #جان ش ابزار مبارزه بسازد! یعتی با سر نترس، با امید، با ذخیره هوش و معدود امکاناتی که در اختیار دارد، در شهرسوخته و برهوت شده ای که گرد مرگ به روی آن پاشیده اند، امان نیروهای شر را ببرد و جمع آنها را بپاشد و جمعیت آنها را بتراشد. آقای جمهوری اسلامی برای من شبیه یک چریک یکه به میدانِ قد بلند و با کتف های پهن و عضلات ورزیده و ریش های پرپشت سیاه و سفید است که حالا بیشتر محاسنش به سفیدی گرایش پیدا کرده و در آستانه سن 60 سالگی، با صورت آفتاب سوخته اش، 45 سال است که حتی اگر تنها هم باشد، اما #پرچم مبارزه برای زنده بودن است. آقای جمهوری اسلامی هر چه نیاز ضروری دارد در کوله اش است و آن را همیشه به کول می کشد. موقع راه رفتن، سلاح انفرادی دوربین دارش، را روی شانه می گذارد و قنداقش را در دست نگه می دارد و خیلی استوار، از کنار جاده ها – و نه بیراه ها که هیچ وقت دیده نشود!- به دنبال میدان مبارزه هاست. همه جایزه بگیرهای مدعی هم دنبال زدن او هستند. وقتی سر ظهر از کنار خیابان آفتاب سوخته شهر عبور می کند، همه زنان رنج کشیده با بچه های کر و کثیف پایین شهری شان، از پنجره آپارتمان های مشرف به خیابان، در سکوت محض او را نگاه می کنند، در حالی که نگرانی از چشمهایشان پیداست که نکند جایزه بگیرها این بار و در محله آنها، او را از دور یا نزدیک بزنن و این آخرین امید و آخرین مبارزی که مردم قیافه اش را می شناسند را زمین گیر کنند! ولی او هنوز قصد کشته شدن ندارد و برق این امید در چشم همه زنان و بچه های ساکتی که از پنجره ها او را نگاه می کنند و امید ندارند که دفعه بعد هم او را زنده ببینند پیداست! آقای جمهوری اسلامی از جنس پدرخوانده ها نیست که از بدبختی مردم ارتزاق کند! یک چریک تا دندان مسلح و پلیس آهنین و هواپیمای جنگنده رباطیک نیست. بلکه توی صورتش حتی جای چاقو هم هست و روی جمجمه اش، اثر تیری که جمجمه را سوراخ کرده اما او جان سالم بدر برده هم پیداست. مردم شهر و حتی شهرهای دیگر، آزادند که دوست او باشند یا دشمنش. اما در این سالها دوستان زیادی پیدا کرده که هر کس به اندازه خودش، یک گوشه ای از کار او را بر می دارد. حتی بعضی ها مثل او مبارز شده اند! درست است که هیچ کسی غیر از او نمی تواند در محله ها و در بین مردم آفتابی بشود، اما در بین مردم تکثیر شده است. رویای آینده خیلی از بچه های زنج کشیده است! پشت سرش شایعات عجیب و غریب هم زیاد است، لباسهایش همشیه کثیف است، با چشمش از هیچ کس دلبری نمی کند و رد نگاه هیچ کسی را دنبال نمی کند و همین آدمهایی که قصه های او را تحسین می کنند و برایش دعا می کنند و شبها برای بچه هایشان تعریف می کنند، گاهی دلشان نخواهد که حتی یک پیاله چایی با او بخورند!