🛑📢معصومين (علیهم السلام) چگونه مسلمانان را به حفظ «اسرار» زندگی خویش توصيه می کردند؟ 🔹روايات فراوانى داريم كه به مسلمانان توصيه مى كند اسرار زندگى خصوصى خود را حفظ كنند، چرا كه افشاى آن گاهى منشأ حسد، كينه توزى و رقابت هاى ناسالم مى گردد، و انسان مورد تهاجم افراد تنگ نظر و كينه توز واقع مى شود و مصالح او به خطر مى افتد. اميرالمؤمنين امام على (ع) در حديثى می فرماید: «سِرُّكَ سُرُورُكَ اِنْ كَتَمْتَهُ وَ اِنْ اَذَعْتَهُ كانَ ثُبُورَكَ؛ سرّ تو مايه سرور و خوشحالى تو است، به شرط آن كه آن را كتمان كنى، و اگر آن را افشا كنى [اى بسا] مايه هلاك تو مى شود». [۱] امام علی (ع) در تعبير ديگر مى فرمايد: «سِرُّكَ اَسيرُكَ فَاِنْ اَفْشَيْتَهُ سِرْتَ اَسيرَهُ؛ سرّ تو اسير تو است، اگر آن را افشا كنى تو اسير او مى شوى». [۲] 🔹حضرت در حديث ديگرى می فرماید: «صَدْرُ الْعاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ؛ سينه عاقل صندوق سرّ او است». [۳] امام صادق (ع) در حديثى می فرماید: «سِرُّكَ مِنْ دَمِكَ فَلا يَجْرِيَنَّ مِنْ غَيْرِ اَوْداجِكَ؛ سرّ تو به منزله خون تو است، كه فقط بايد در رگ هاى تو جارى باشد». [۴] در حديث پرمعنايى از امام على بن موسى الرضا (ع) نقل شده كه مؤمن نمى تواند مؤمن باشد، مگر اين كه سه خصلت در او وجود داشته باشد: سنتى از پروردگار، و سنتى از پيامبر (ص) و سنتى از ولىّ او؛ سپس مى فرمايد: «فَسُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ كِتْمانُ سِرِّهِ قالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ اَحَداً اِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُول؛ خداوند عالم الغيب است و اسرار غيب را بر كسى فاش نمى كند، مگر براى رسولانى كه آنها را [براى حفظ اسرار غيب] پذيرفته است». [۵] 🔹سپس سنّت پيامبر (ص) را مدارات (نرمی و مهربانی) با مردم، و سنت ولىّ او را صبر در برابر مشكلات مى شمرد. حتى در بعضى از روايات توصيه شده كه همه اسرار زندگى خصوصى خود را حتى به نزديك ترين دوستان نگوييد، چرا كه ممكن است روزى ورق برگردد و آن دوست، دشمن تو شده، و به افشاى اسرار و ريختن آبرو بپردازد. امام صادق (ع) مى فرمايد: «لا تَطَّلِعْ صَدِيقَكَ مِنْ سِرِّكَ اِلاّ عَلى مالَوْ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ عَدُّوكَ لَمْ يَضُرْكَ، فَاِنَّ الصَّديقَ قَدْ يَكُونُ عَدُّواً يَوْماً ما؛ دوستت را بر آن مقدار از اسرارت آگاه ساز، كه اگر دشمنت را از آن آگاه سازى به تو زيانى نرسد، چرا كه دوست ممكن است روزى دشمن شود». [۶] پی نوشت‌ها؛ [۱] غررالحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، چ دوم‏، ص ۴۰۲، قصار ۶۵ [۲] همان، ص ۴۰۳، قصار ۸۰ [۳] نهج البلاغة، للصبحی صالح، هجرت‏، قم‏، چ اول، ص ۴۶۹، قصار ۶ [۴] أعلام الدين فی صفات المؤمنين‏، ديلمى، مؤسسة آل البيت، قم‏، ‏چ اول‏، ص ۳۰۳ [۵] الخصال‏، ابن بابويه، جامعه مدرسين‏، قم، چ اول‏‏، ج ‏۱، ص ۸۲ [۶] الأمالي، ابن بابويه، كتابچى‏، تهران، چ ششم، ص ۶۷۰ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسة الامام على بن ابى طالب (ع)، قم‏، ۱۳۷۷ ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۳۶۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #سر #اسرار

🛑📢آیا آفرینش «روح» با آفرینش سایر موجودات متفاوت است؟ 🔹با اينكه #قرآن_مجيد به هنگام ذكر آيات الهى مربوط به آسمان و زمين، و گياهان و حيوانات، بسيارى از جزئيات آنها را شرح مى‌ دهد، ولى هنگامى كه به مسأله #روح مى‌ رسد تنها مى‌ فرماید: «قُلِ الرُّوْحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّى وَ ما أُوتِيْتُمْ مِنَ الْعِلْمِ اِلّا قَلِيْلا»؛ [۱] (بگو #روح از #فرمان_پروردگار من است، و علم شما براى فهم #اسرار آن ناچيز است). و يا مى‌ فرماید: «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوّاها»؛ (قسم به كسى كه #جان_آدمى را نظام بخشيد)؛ 🔹يا تعبير به انشاء خلق ديگر كرده و می فرماید: «ثُمُّ اَنْشَأناهُ خَلْقآ آخَرَ»؛ [۳] (بعد از تكامل نطفه ما #آفرينش_جديدى به انسان داديم). همچنین در آیه دیگر #روح را به خودش نسبت داده و می فرماید: «وَ نَفَخْتُ فِيْه مِنْ رُوحِى»؛ [۴] (و در او از #روح_خود [روحى شایسته و بزرگ] دمیدم). همه اين تعبيرات حاكى از آنست كه #آفرينش_روح با آفرينش ساير موجودات متفاوت است؛ و اين نيست مگر به خاطر #پيچيدگی‌مسأله‌روح و اسرار فوق‌ العاده آن. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره اسراء آیه ۸۵ [۲] همان، سوره شمس، آیه ۷ [۳] همان، سوره مومنون، آیه ۱۴ [۴] همان، سوره حجر، آیه ۲۹ 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ نهم، ۱۳۸۶ش، ج ۲، ص ۱۲۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #روح