⭕️ آخرین میخ به تابوتِ آب در ایران ◀️ ضمن احترام به دانش و تخصص عزیزان، بلاشک، این راهکار آخرین میخ به تابوت جسم به کما رفته‌ی آب در ایران است. 🔹 سيستم‌های آبی از چهار زیر‌سیستم تشکیل شده است: ۱- طبیعی ۲- اجتماعی_اقتصادی ۳- سازمانی، نهادی و حقوقی ۴- سیاسی و هیدروپلیتيكی 🔹 در مواجهه با مسائل و مشكلات آبی، #بخشی‌_نگری سبب وخیم و بدخیم‌تر شدن مشكلات و مسائل آبی می‌شوند. برای مثال، رويكردهای مهندسی تنها به بخش فنی و رويكردهای سازه‌ای (زيرسيستم طبيعی)‌ توجه می‌كنند و از ساير ابعاد و مسائل مهم و اثرگذار سيستم‌های آبی غفلت می‌كنند. 🔹 رویکردهای صرفاً اقتصادی نيز -که نسخه خود را اصلی‌ترين نسخه شفابخش اعلام می‌كنند- تنها به بخش و زيرسيستم اقتصادی توجه کرده و از اثرات بسیار مهم و جدی سایر زيرسيستم‌ها غفلت جدی می‌كنند. 🔹 اين مسأله در خصوص سایر زيرسيستم‌ها و بخش‌های مدیریت یک سیستم آبی نیز صادق است. 🔹 چالش‌ها و مشکلات امروز آبی کشور ناشی از همین بخشی‌نگری‌ها و تقلیل‌گرایی‌ها در مواجهه با یک سیستم درهم تنیده است. 🔹 #ساده‌سازی و #ساده‌انگاری در مواجهه با سیستم‌های درهم تنیده و نگاه صرفاً بخشی به یک مسأله آبی، یکی از پیچیده‌ترین مسائل حوزه مدیریت آب است که سبب شده مدیریت منابع آب، به‌عنوان یک منبع طبیعی از سایر منابع طبیعی مجزا و منفک شود. 🔺 عدم توجه به ابعاد اجتماعی، سیاسی، امنیتی، اقلیمی و بروز مشکلات و بحران‌های متعدد و مکرری كه هم در نقاط مختلف دنیا و هم در ایران مشاهده می‌شود، بخشی از تبعات و چالش‌های این رویکردها و نگاه‌های تقلیل‌گرایانه به حوزه مدیریت سیستم‌های درهم تنیده آبی است که بهتر است کمی نسبت به آنها هوشیارانه و آگاهانه‌تر عمل کنیم. 🖊 #حجت_میان_آبادی (+) #کانال_میثاق 🔰🔰 @mesagh https://eitaa.com/mesagh

🖊 #حجت_میان_آبادی: (+) ◀️ یکی از مشکلات جدی #حکمرانی_آب در کشور، «عدم مسئولیت‌پذیری» و «عدم پاسخگویی» مسئولان نسبت به سیاست‌ها و تصمیم‌های اتخاذ شده است. مسئولان تصمیمات غلط می‌گیرند و افتتاح و اجرا می‌کنند؛ اما زمانیکه تبعات تصمیمات بیرون می‌زند، هزینه‌های این تصمیمات غلط را باید مردم محلی بدهند. 🔹 تقریباً هیچ مدیر و سیاستگذاری در حوزه‌ی آب، نگرانی‌ای در خصوص تبعات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، محیط زیستی و حتی امنیتی تصمیمات خود (چه در دولت و چه در مجلس) ندارد. زیرا مدیران می‌دانند پس از بروز تبعات مختلف این تصمیمات، هیچ مکانیزم #مسئولیت_پذیری و #پاسخگویی برای این تصمیمات غلط توسط آن مدیران وجود ندارد. 🔹 اما تأسف‌بارتر آنکه پس از بروز تبعات مختلف تصمیمات و سیاست‌های غلط در جامعه، همان مدیران و سیاستگذاران که به نوعی مسبب ایجاد این وضعیت بوده‌اند به‌عنوان: ۱- مسئول برای نجات آن تبعات یا ۲- کارشناس و متخصص حل آن بحران انتخاب شده و در جلسات متعدد، ضمن انتقاد و نقد گذشتگان! همچنان به ارائه راهکارهای منبعث از رویکردهای غلط خود می‌پردازند. مثال‌ها در این موارد آن‌قدر متعدد هستند که نیاز به نام بردن از یکایک آنها نیست. 🔹 مسئولی که علیرغم هزینه‌های چند ده هزار میلیاردی به اسم نجات آب، مطمئن است که این راه‌کارها نه تنها چاره‌ای برای مشکلات آب کشور نیست، بلکه در میان‌مدت، چالش‌ها و تبعات جدی ایجاد خواهد کرد؛ خیالش از این راحت است که به‌دلیل عدم وجود این سازوکار حکمرانی، هیچ‌کس در آینده سراغ او نخواهد رفت. 🔹 برای بهبود مدیریت آب در کشور، لازم و ضروری است که #سازوکارهای «مسئولیت‌پذیری» و «پاسخگویی» در حوزه حکمرانی آب به جد پیگیری و مطالبه گردد. 🔺 فراموش نکنیم: «کم‌ آبی، بحران نیست. آنچه کم‌ آبی را به #بحران تبدیل می‌کند، سوءمدیریت و حکمرانی بد آب است.»

⭕️ به‌جای پاسخگویی، منتقد و طلبکار هم شده‌اند! ◀️ چندی پیش پوستر برنامه سخنرانی‌ای را در خصوص بررسی عوامل بحران! آب در ایران دیدم که هر یک از سخنرانان بیش از یک دهه: ➖ قائم‌مقام وزیر ➖ معاون وزیر ➖ مدیر‌کل در حوزه ستادی وزارت‌خانه ➖ استاندار ➖ و ... بوده و برخی از آنها همچنان نیز هستند! 🔹 در این جلسات، تقریباً تمام معاونین و مدیرکل‌های سابق و ...، که وضع موجود ماحصل مدیریت و افکار همچنان نادرست و غلط آنها بوده و هست، به‌شدت #منتقد! عملکرد گذشته‌ای هستند که خود مسئولیت کامل آن را برعهده داشتند. 🔹 اعتماد به نفس و طلبکاری همیشگی این #مدیران_همیشه_مدیر نسبت به جامعه، به‌شدت عجیب و ناراحت‌کننده است. 🔹 مدیرانی که وضع موجود آب در کشور، در کمترین حالت ماحصل رویکردها، تفکرات و مدیریت آنها است؛ اما با کمال تأسف به‌جای پاسخگویی نسبت به عملکرد خود، این روزها به‌عنوان «منتقد» و «نویسنده» و «فعال محیط زیست» و «داستان‌سرا» و... در حال نقد همه، البته به جز خود هستند. 🔹 دانشگاه‌ها، رسانه‌ها و سایر فعالان حوزه آب اگر جلساتی برای بررسی مشکلات و چالش‌های آب در کشور برگزار می‌کنند، لازم است ابتدا جلسات و نشست‌هایی در خصوص مسأله بسیار مهمِ «#مسئولیت‌پذیری و #پاسخگویی در مدیریت آب» با حضور این مدیران همیشه مدیر و البته منتقد برگزار شود. 🔹 نه اینکه مدیران همیشه مدیر و در حاشیه‌ی امن، سال‌ها (نا)آگاهانه اما #لجوجانه تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری کنند و زمانی‌که تبعات و مشکلات و چالش‌های تصمیم‌ها و سیاست‌ها و رویکردهای غلط و اشتباه‌شان در جامعه سر باز کرد، به‌جای پاسخگویی، منتقد و طلبکار جامعه شوند. 🔺 خلاصه آنکه در جلسات آبی مراقب باشید جای #شاکی و #متشاکی عوض نشود. «مسئولیت‌پذیری» و «پاسخگویی» دو گمشده‌ی مهم در حوزه #حکمرانی و مدیریت آب در کشور هستند. برای بهبود مدیریت آب در کشور، این دو اصل را جدی‌تر بگیریم. 🖊 #حجت_میان_آبادی (+)