💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥 🌹 ⭕️چرا خداوند از میان همه عبادات تنها #روزه را به خود نسبت داده است؟ (بخش اول) 🔷خداوند از ميان همه عبادات، #روزه را به خود نسبت داده است. در بعضی از روايات آمده است كه روزه بگيريد، برای آنكه طراوت و خرمی و شادابی غير ماه مبارك را از دست بدهيد؛ زيرا آنها نشاط كاذب و زودگذر است. وقتی انسان روزه گرفت و به آن دل بست، كم كم به #باطن‌روزه پی می‌برد. باطن روزه، انسان را به لقای حق مي‏كشاند كه خدای سبحان فرمود: «الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا أَجْزِي بِه‏؛[۱] #روزه مال من است و من شخصاً به آن جزا مي‏دهم». 🔷اين تعبير فقط درباره روزه وارد شده است. همه اشيا و موجودات جهانِ امكان از آنِ خداست. چيزي در جهان خلقت نيست كه مال خدا نباشد؛ چون مخلوق و مملوك اوست. چشم و گوش ما هم از آنِ خداست: «أَمَّنْ يَمْلِکُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ».[یونس،۳۱] اميرالمؤمنين(ع) فرمود: «... أَعْضَاؤُكُمْ شُهُودُهُ وَ جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ وَ ضَمَائِرُكُمْ عُيُونُهُ وَ خَلَوَاتُكُمْ عِيَانُه‏؛[۲] مواظب باشيد، بدانيد در خلوت و جلوت، نهان و آشكار، در محضر خدای سبحان هستيد. خلوات شما جلوات عيون و مَشهد و مرآيِ اوست. 🔷چيزي در جهان نيست كه به ياد حق و خداي سبحان نباشد. اين انسان است كه گاهي غافل است و گاهي غير غافل. فرشته‏ ها نَفَسها را مي‏شمارند كه برای چه انسان نفس ميكشد. وقتی به فرموده قرآن سرتاسر جهان، مِلك و مُلك خداست[آل عمران،۱۸۹]، همه اعضا و جوارح ما سپاه حق است: «وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ».[فتح،۴] اين كه فرمود: #روزه مال من است، خصوصيتي را ميرساند كه قابل ملاحظه و دقت است. 🔷گاهی انسان از سحر تا افطار امساك ميكند؛ اين يك درجه روزه‌داری است؛ تلاشی است كه حداكثر در قيامت نسوزد يا وارد بهشت بشود؛ بهشتي كه «جَنَّاتٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ»[آل‌عمران،۱۵] است؛ اما به آن بهشت كه «فَادْخُلي‏ فی عِبادي - وَ ادْخُلی‏ جَنَّتی‏»[فجر،۲۹و۳۰] راهش نميدهند. يعنی #روزه، ضمن اينكه حكم و ادبی خاص دارد، #حكمتی هم دارد كه آن لقا و محبت خداست. اين حديث در انسان شوق ايجاد ميكند تا عاشق شود. انسان تا مشتاق نباشد، تلاش نميكند و تا تلاش نكند، نميرسد. وقتی روزه مال خدا بود، خدا هم شخصاً جزای روزه‏ دار را بر عهده گرفته است. پی نوشت: [۱] من لا يحضره الفقيه‏، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسين‏‏، چ۲‏، ج۲، ص۷۵، باب (فضل الصيام)؛ بعضي كلمه «أجزي» در اين روايت را به صيغه مجهول خوانده‏ اند: «الصوم لى و أنا أُُجزی به»؛ يعني روزه براي من است و من پاداش آن هستم! (النهاية في غريب الحديث و الأثر، ابن اثير جزرى، مبارك بن محمد، محقق / مصحح: طناحى، محمود محمد، زاوى، طاهر احمد، موسسه مطبوعاتي اسماعيليان‏، چ۴‏، ج۱، ص۲۷۰). [۲] نهج البلاغة‏ (صبحي صالح، هجرت‏، قم‏، چ۱)، ص۳۱۸ (خطبه ۱۹۹) منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) #روزه 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 🔴📢 اینجا فریاد انقلاب اسلامی است 🔻 با فوروارد کردن مطالب کانال، #میثاق را به دوستانتان معرفی کنید . 🎋🌹 🌹☘🌺🌹🌿🍁🌸🌹🌼 https://eitaa.com/mesagh @mesagh 🌴🌴🌴 #یکبار_هم_که_شده_خوب_انتخاب_کن_ #معیار_انتخاب_رهنمود_امامین_انقلاب_ #انتخاب_اصلح 🗳 #ریشه_کنی_فقروفساد_ 👈لطفا منتشرکنید