ماجرای چای و یک محاسبه سر انگشتی! ✍یداله یاسینی ۱- نیاز سالانه چای در کشور حدود ۱۲۰هزار تن برآورد شده است. ۲- از این میزان حدود ۳۰ هزار تن تولید داخلی و مابقی از طریق واردات صورت می‌گیرد. ۳- و اما میزان واردات چای از مبادی رسمی حدود ۳۰هزار تن برآورد شده است! ۴- قیمت جهانی هر هزار تن چای خارجی (میانگین ۵ میلیون دلار) تخمین زده شده است. ۵- نیاز سالانه برای تخصیص ارز واردات رسمی ۳۰هزار تن؛ ۱۵۰ میلیون دلار بوده است اما، مبلغ ۳میلیارد و ۷۰۰میلیون دلار ارز به شرکت دبش واگذار شده است!!! ۶- مطابق اطلاعیۀ بازرسی ویژۀ رئیس‌جمهور: ✔️ریشۀ تخلف و فساد ارزی شرکت واردکننده در زمینۀ واردات چای به سال ۹۸ و دولت روحانی بازمی‌گردد. ✔️ ۷۹ ٪ ارز نیمایی واردات چای به یک شرکت یعنی «دبش» داده شده است! 🤔لابد این هم از تدبیرِ دولت تدبیر و امید بوده دیگه!!! #حسن_روحانی #دبش #فساد #دستگاه_قضا #برخورد

#یادداشت_اقتصادی اکبر رحیمی مدیرعامل شرکت #دبش سبز گستر بر خلاف تصور دولت، سیاست قیمت‌گذاری همیشه به نفع مصرف‌کننده نبوده و برخی اوقات تنها باعث بر هم خوردن قیمت‌های تعادلی می‌شود. از سوی دیگر دولت باید به این نکته مهم توجه داشته باشد که هرگونه فشار به طرف هزینه صنایع غذایی مستقیما روی سفره مصرف‌کننده و مردم مشاهده خواهد شد، به همین دلیل باید به‌طور ویژه تسهیلاتی را در این بخش‌ها در نظر گیرد. 🎯 البته این به معنای آن نیست که تولیدکنندگان ایرانی به دنبال دریافت رانت هستند، اما ما خواستار حمایت‌های قانونی و اصولی هستیم. موضوع دیگر مساله تخصیص ارز است که دولت با سیاست نادرست این مساله را هدایت کرده است. برخی به واردات چای انتقاد می‌کنند و معتقدند اگر این واردات نبود بازار در اختیار تولید ایرانی قرار می‌گرفت اما واقعیت این نیست. واقعیت آن است که واردات چای مانع اوج گرفتن قیمت‌ها شده و از سوی دیگر این موضوع می‌تواند برای ما منبع درآمدی قدرتمندی باشد. ما قادریم با خرید این محصولات و بسته‌بندی شکیل و چشم‌نواز همین محصولات، منبع درآمد بسیار خوبی را برای کشور ایجاد کنیم. مُنحطّ|ترجمان رسانه‌های لیبرال

گمرک شهید رجایی بندر عباس طی ابلاغیه ای دستور توقیف اموال مرتبطین با چای #دبش را صادر کرد

🔴تمام کسانی که از دزدی چای #دبش ناراحت شدند حتما این ویدئو رو ببینن صحبت‌های جالب هم‌وطن خارج از کشور

❌همینجوری یه سری اطلاعات عمومی درمورد دو پرونده ‎#دبش و ‎#کرسنت رو مرور کنیم: ۱- عوامل فساد؟ دبش: بخش خصوصی کرسنت: بخش دولتی(شرکت نفت) ۲- میزان خسارت مالی؟ دبش: ۳ میلیارد دلار کرسنت: بیش از ۳۰ میلیارد دلار! ۳- امکان جبران خسارت؟ دبش: قابل جبران از طریق رد مال و بازگشت منابع به بانک مرکزی کرسنت: غیر قابل جبران!/ توقیف اموال ایران در کشورهای دیگر/ جریمه/ هدررفت سرمایه ۴- جرم متهمین دولتی پرونده؟ دبش: ترک فعل/ عدم مدیریت کرسنت: تبانی/ رشوه/ جعل سند/ تحصیل مال نامشروع/ ترک فعل و.... ۵- مدت رسیدگی به پرونده؟ دبش: ۲ سال کرسنت: ۲۰ سال (هنوز رسیدگی کامل نشده) ۶- واکنش رسانه‌ای؟ کرسنت: اعلام چند مورد از احکام پرونده دو سال بعد از صدور آن احکام/ بدون ذکر نام و میزان مجازات و اما دبش: بیش از ده برابر اطلاع‌رسانی، توضیح، تفصیل، نام‌بردن واضح و غیره