⭕️ چه کسی به اقتصاد شلیک کرد؟! 🖋روح‌الله رشیدی 🔹 در میان بیانیه‌های هشدارآمیز نسبت به وضعیت کشور، یک بیانیه، رنگ‌وبوی خاصی دارد؛ بیانیه‌ی پنج اقتصاددان کشور. 🔸محتوای بیانیه، مرور مجموعه‌ای تکراری از داده‌ها و نشانه‌هایی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور است که بارها و بارها شنیده‌ایم. فارغ از محتوا، آنچه این بیانیه را جالب می‌کند، اسامی خاصی مانند دکتر محمد طبیبیان و دکتر مسعود نیلی است. دکتر موسی غنی‌نژاد هم که جای خود دارد. 🔹کسانی که با #اقتصاد_سیاسی بعد از انقلاب آشنایی مختصری دارند، می‌دانند که آقایان طبیبیان و نیلی چه نقش پررنگی در پی‌ریزی نظام برنامه‌ریزی اقتصادی کشور دارند. گذشته از مسئولیت مهم در سازمان برنامه و بودجه، در تهیه‌ی برنامه‌های پنج‌ساله نیز پرکار بوده‌اند و محوریت داشته‌اند. 🔸شرحش مفصل است اما همین‌قدر بدانیم که آنچه به نام «سیاست تعدیل اقتصادی» از زمان دولت سازندگی با خشونت تمام در کشور اجرا شد، ذیل ایده‌ی موهومی به نام «بازار آزاد»، محصول فکر همین‌ها بود. سیاستی که حتی در سال‌های بعد نیز تداوم داشت و هیچ‌گاه نظام برنامه‌ریزی کشور، جز در این ریل حرکت نکرد. نتیجه‌اش هم شد #خصوصی‌سازی‌های_حماقت‌آمیز و خسارت‌بار، تشدید #فاصله‌ی_طبقاتی و افزایش #نارضایتی‌های اجتماعی. 🔹حالا که می‌بینند بازارِ انذار و اندرز داغ است و اغلب کنش‌گران امروزی، هیچ شناختی از سابقه‌شان ندارند، دم را غنیمت شمرده‌اند و جمهوری اسلامی را به باد نصیحت گرفته‌اند که «این چه وضعِ سیاست‌گذاری‌ست؟» 🔸 اغلب اوقات، ما سیاسی‌ها را به باد انتقاد و ‌انتقام می‌گیریم اما معمولاً سراغ #اندیشه‌ورزان و نخبگان موثر در #سیاست‌گذاری‌ها نمی‌رویم و از آنها چیزی نمی‌پرسیم. از این روست که این گروه، همواره از همه، حتی مردم #طلبکارند! 🔺 پ.ن: برای آشنایی بیشتر با تاثیر این جماعت بر اقتصاد کشور، مقاله «استقرار آموزشی مکتب نیاوران؛ تاریخچه ایجاد نهادهای دولتیِ آموزش مدیریت و اقتصاد بازار آزاد» نوشته دکتر یوسفعلی اباذری را بخوانید.

🔴 مادران خانه‌دار 🔴 مهم‌ترین یا ...؟! مادران خانه‌دار شاید #بزرگ‌ترین گروه اجتماعی در کشور ما باشند. اکثریت نیز به اهمیت این گروه واقفند و مدام در سخنرانی‌ها، منابر و نوشته‌ها به این موضوع اشاره می‌کنند. از قضا منطق اسلام هم در این زمینه بسیار شفاف، حامی و امیدبخش است. این روزها نیز در جامعه توقعاتی از این قشر داریم. مثلاً؛ - در تبلیغات فرزندآوری نوک پیکان را مادران می‌دانیم. - در فهم عمومی از شرایط تحصیلیِ فرزندان، آن‌ها را مسئول می‌دانیم. - در تربیت فرزندان آن‌ها را مهم‌ترین گروه می‌نامیم. - در فهم عمومی؛ مسئولیتِ تنظیم مهر، عاطفه و آرامش در خانواده با مادران است - و ... اما؛ 👈 در #سیاست‌گذاری‌ها شاید کم‌ترین گروهی که مورد توجه قرار می‌گیرند، همین گروه هستند! 👈 مادران خانه‌دار در تصمیم‌سازی‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و قانون‌گذاری‌ها شاید #هیچ نقشی ندارند. 👈 کم‌ترین حمایت‌های اجتماعی از مادران خانه‌دار می‌شود و اگر مشکلات حقوقی داشته باشند، کار برایشان ساده نیست. 👈 در تسهیل استفاده از #محیط‌های_شهری، کم‌ترین گروهی که مورد توجه هستند - در کنار جامعه معلولین - شاید همین گروه باشند. (مثلاً محیط‌های شهری چقدر برای تعویض پوشک و دستشویی رفتن بچه‌ها، شیردهی، عبور و مرور با کالسکه و فرزندان کوچک و ... آماده است؟!) 👈 در روابط درون خانواده؛ کم‌ترین گروهی که نیازهایش مورد توجه است، مادران خانه‌دار هستند. خاصه در خانواده‌های چندفرزندی، کم‌تر فرصت می‌شود نیازهایشان مورد توجه قرار گیرد. 👈 برای خانواده‌های مذهبی، امکان استفاده از فضاها؛ بدون حضورِ پدرِ خانواده، سخت‌تر از گذشته شده. 👈 و ... (شاید بتوان ده‌ها مورد دیگر برشمرد) این یعنی در بیانِ ما مهم‌ترین و در عمل یکی از کم‌اهمیت‌ترین گروه‌های مورد حمایت جامعه! ❗️کار زمانی پیچیده‌تر می‌شود که به بانوان اثرگذار در لایه‌های قانون‌گذاری و اجرا در کشور نگاه کنیم. عمدتاً مادرانی که سال‌هاست در بدنه اداری - اجراییِ کشور حضور دارند، سال‌هاست که شاغلند و علی‌رغم اینکه مادرند اما عموماً درکی از شرایط مادر خانه‌دار و نیازهایش ندارند! لذا خیلی کمکی به این گروه بزرگ اجتماعی نمی‌توانند بکنند. (بگذریم که بعضاً در اولویت‌بندیِ مشکلاتِ کشور، اساساً مادران از اولویت خارج می‌شوند! غالباً مردان برای آن‌ها تصمیم می‌گیرند و طرح‌های شاذ برای حمایت از آن‌ها نصیب‌شان می‌شود ...) نکته اینجاست که باید به این موضوعات فکر کنیم و #ساز_و_کارهای لازم برای پر کردن خلاء بین نظر و عمل‌مان را پیدا کنیم. باید برای حضور آن‌ها در لایه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کشور - خصوصاً آنچه به خودشان مربوط است - تدبیر کنیم ... نمی‌دانم شاید خود مادران اگر گروه‌هایی تشکیل دهند و به این موضوعات فکر کنند، بیش از بقیه بتوانند به خودشان و جامعه کمک کنند. 🆔 @mesagh