مدیر عامل بورس کالا می‌گوید برای حل مشکل تولید، باید قیمت‌ها را آزاد کنیم! #قیمت‌گذاری_دستوری مطلقا خوب یا بد نیست، چون اینگونه سیاست‌ها صرفا ارزش ابزاری و کارکردی دارند و بسته به اوضاع اقتصادی و بازار مورد نظر، خوب یا بدند، اما #لیبرالها با نگاهی کاملا #ایدئولوژیک، هرگونه قیمت‌گذاری دستوری را در هر بازاری مردود میدانند! سوال این است که چرا در هر معضل و مشکلی، اولین و تنها راه‌حل اقتصاد لیبرال، #آزادسازی_قیمت است؟ و مهمتر اینکه، آزادسازی قیمت به نفع چه کسانی و به ضرر چه کسانی خواهد بود؟ البته لیبرالها خوب تعلیم یافته‌اند که با استدلالهای تودرتو و وارونه، چگونه #شر_قطعی را با #خیر_محتمل بپوشانند و صورت مسأله را پاک کنند! معمولاً جواب آنها این است که وقتی قیمت آزاد شد (یعنی کالا گران شد!) تولیدکننده انگیزه پیدا می‌کند و بیشتر تولید می‌کند و اشتغال و ارزش‌افزوده و ارزآوری نهایتا وضع عموم مردم را خوب می‌کند! ادعایی که هیچ گاه در هیچ جا به اثبات نرسیده. بماند که در این استدلال، هیچ اشارتی به اثرات گران‌سازی زندگی برای مردم نمی‌شود! خروجی قطعی سیاست آزادسازی قیمت، تضمین سود سرمایه‌داران و گران‌شدن معیشت آحاد مردم است (که همان شر قطعی است) و خروجی‌های غیرقطعی آن برای اشتغال و رفاه مردم (خیر محتمل) معمولاً محقق نمی‌شود. اینجاست که دم خروس #نظام_سرمایه‌داری بیرون می‌زند! اثر قطعی و فوری سیاستهای لیبرالیستی، حفظ و افزایش منافع صاحبان سرمایه است و وعده‌های غیرقطعی و موهوم آنها برای بهبود وضع مستضعفان تنها پوششی برای در هم شکستن مقاومت مردم در برابر این سیاست‌ها است.