🔴 اقتصاد، امنیت یا سلامت؟ ✍️ #محسن_سلگی 🔹 در الهیات سیاسی (Political Theology) سخن از دو نوع الهیات خودبه‌خودی و منطقی یا عقلانی می‌شود. مشخصه‌ی الهیات خودبه‌خودی، عدم مدیریت از بالا و اتکانکردن به طرح‌های عقلانی و ارادی است. 🔸 نظریه‌ی آشوب (Chaos) که مشخصاً با فردیک هایک شناخته می‌شود در این الهیات قرار می‌گیرد. الهیات عقلانی از بالا و نزولی است؛ در حالی که الهیات نزولی از پایین یا برخاسته از زندگی زیسته و انباره‌ی تجارب بشری است. ✅ در این میان، نگاه رهبر انقلاب میان و فراسوی این دو رویکرد می‌ایستد. ایشان در عین متکی‌بودن به نظم منطقی و یک منظومه‌ی عقلانی، امّا به واقعیت به‌مثابه‌ی زندگی نیز اتکا دارند. 🔹 الهیات نزولی صِرف را می‌توان در دولت‌های اقتدارگرایی مانند چین دید. در ماجرای کرونا این الگو توانست کارآمدی‌هایی را نشان دهد؛ امّا در این میان، همچنان زندگی به‌مثابه‌ی جویباری زایا‌شدن و مظهر و مجرای تحول و تعالی دیده نشده است. 🔸 همچنین در این نمونه چین، مصداق مهندسی اجتماعی و درنظرگرفتن انسان‌ها همچون قطعات ماشین است. در آن‌ سو در الگوی صعودی، بر نظم خودجوش و داوطلبانه تأکید می‌شود. ✅ منطق نئولیبرال هم باوجود تشویق این نظم، امّا از آنجا که با تفرّدگرایی حیات جمعی و سیاسی را به‌شدت تضعیف کرده یا حتی از میان برده است، قادر نیست که یک نظم خودجوش مردمی در مقابل کرونا را صورت‌بندی و نظریه‌مند کند. 💢یک دلیل سرگردانی کرونایی مضاعف دولت‌های غربی این تناقض منطقی است. در نهایت لیبرالیسمی که مبتنی بر اصل خودیاری (self-helping) مطرح شده توسط استوارت میل است، قادر نخواهد بود اراده‌ی جمعی را برای بحران کرونا بسیج کند. https://eitaa.com/mesagh