◾️غالبا خیال می‌کنند که حسن‌خلق و لطف معاشرت و به‌اصطلاح امروز "اجتماعی بودن" همین است که انسان همه را با خود دوست کند.اما این برای انسان #هدفدار و #مسلکی که فکر و ایده‌ای را در اجتماع تعقیب می‌کند و در باره‌ی منفعت خویش نمی‌اندیشد، میسر نیست. چنین انسانی خواه ناخواه، #یک‌رو ، #قاطع و #صریح است.مگر آنکه منافق و دورو باشد. زیرا همه‌ی مردم، یکجور فکر نمی‌کنند و یکجور احساس ندارند و پسندهای همه یکنواخت نیست.... ◽️در فلسفه‌ی هندی و مسیحی از‌جمله مطالبی که بسیار به‌چشم‌می‌خورد، #محبت است. آنها می‌گویند باید به‌همه‌چیز علاقه ورزید و ابراز محبت کرد... اما این آقایان باید بدانند تنها اهل محبت بودن کافی نیست.اهل #مسلک هم باید بود و به قول گاندی در "اینست مذهب من" محبت باید با حقیقت توام باشد و اگر با حقیقت توام بود، باید مسلکی بود و مسلکی بودن، خواه ناخواه #دشمن‌ساز است و درحقیقت دافعه‌ای است که عده‌ای را به مبارزه بر‌می‌انگیزد و عده‌ای را طرد می‌کند.(📚 جاذبه و دافعه‌ی علی، مرتضی مطهری) ▪️از گفتن حرف درست و دفاع از حقیقت بخاطر دشمن‌تراشی های این و آن نهراسید. شخصیت قوی و اثرگزار، هم جاذبه‌ی قوی و هم دافعه‌ی قوی دارد.