بسم الله النور علی نور #جرعه_ای_از_بحرالمعارف_علوی #مقامات_ملکوتی_علی_اکبر_علیه_السلام #بمناسبت_میلاد_شاهزاده_کربلا #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام اگر معرفت به نورانیت علوی برای شیعیان حاصل شود به نور دل برایشان کشف خواهد شد اینکه تمام انبیاء و اولیاء و اوصیاء از حضرت آدم صفی الله تا حضرت عیسی روح الله در مقامات معنوی و ملکوتی و علمی سایه ی حضرت علی اکبر علیه السلام هم نیستند! تمام ملک و ملکوت و افلاکیان و ملائکه الله مقرب و حاملین عرش و....ریز خوار خوان ولایت حضرت علی اکبر علیه السلام در ملکوت اعلی هستند! کسی که امام خمینی قدس سره الشریف در درس اخلاقشان فرمودند: تمام مدايح و گفتار اهل بيت علیهماالسلام خصوصاً حضرت اباعبدالله علیه السلام در مورد حضرت علی اکبر علیه السلام حاکی از اين حقیقت متقن است که اگر علی اکبر علیه السلام در کربلا به شهادت نمی رسيد خود، امام مفترض الطاعه می بود يعنی همان مقام امامت و ولایت ائمه معصومین علیهماالسلام! هرچند به اراده الهی قلم بر روی لوح تقدیر اینچنین رقم خورده بود که ولایت تشریعی در عالم ملک(دنیا) به دوازده امام علیهماالسلام ختم شود اما در عالم ملکوت و اعلی علّیین، ولایت ولی الله الاعظم در آن لازمان و لامکان در قامتِ مقام جناب علی اکبرعلیه السلام چنان قیامتی برپاخواهد کرد که همه اهل محشر مبهوتش خواهند شد! آنچه که اشاره شد، یک ادعای تعریفی، تمجیدی و توصیفیِ صرفِ اعتباری نیست! منظور بت سازی و استوره سازی لفظی نیست! بلکه ریشه در کلام و بیان عرشی شخص حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام دارد! ریشه در حقیقت وجودی عالم دارد! اول اینکه فرمایشی مشهور، معروف و متواتر از امام حسین علیه السلام هست، هنگامی که جناب علی اکبر علیه السلام را میخواست به میدان نبرد بفرستد؛ قال الامام حسین علیه السلام: فَقَد بَرَز اِلیهمُ غُلام اَشبَهُ النَّاس بِرسُولکَ مُحمَّد خَلقا وَ خُلقا وَ مَنطِقا وَ کُنَّا اِذا اَشتقنا اِلی رؤیه نَبیِّکَ نظرنا اِلیه/ این بیان توسط انسان کامل، قرآن ناطق بیان شده است! شخصیتی که به تصریح قرآن حکیم، کلام و گفتار و عملش، عین وحی است و قرآنی که مولی علی علیه السلام درباره اش فرمود: آیات قرآن، هفت بطن دارد و هر بطنی، هفت بطن دیگر همینطور تا هفتاد بطن برشمردند! لذا فرمایش امام معصوم علیه السلام که قرآن ناطق هستند هم حامل مراتب مختلف از حیث معانی و لایه های باطنی هستند که در الفاظ و عبارات مختفی است، لذا باید از ظاهر الفاظ بکاربرده شده توسط امام حسین علیه السلام که به جناب علی اکبر علیه السلام نسبت دادند عبور کرد و به لایه ها و بطون معانی آن رسید. اشاره حضرت به سه خصلت خَلقاً و خُلقاً و مَنطقاً نشان از اتحاد نوری و قرب معنوی حضرت علی اکبر علیه السلام با حقیقت نوری محمّدیه(عالم اسماء الله یا مقام خلیفه الله) دارد! نشان از تشبّه تام و کامل با مقامات ملکوتی وجود رسول الله صلی الله علیه و آله در معراج نبوی دارد! اما هنوز این منتهی سیر و عروج جناب علی اکبر علیه السلام نبود! چنانچه فرمایش دیگری از حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام هست که انسان را گرفتار حیرت و هیمان و سرگردانی و بهت میکنه! فرمایشی که رسول ختمی مرتبت صلی الله علیه و اله آن را فقط برای امیرالمومنین علیه السلام بکار بردند!.... #قسمت_اوّل 🆔 @mesagh

بسم الله النور علی نور #جرعه_ای_از_بحرالمعارف_علوی #مقامات_ملکوتی_علی_اکبر_علیه_السلام #بمناسبت_میلاد_شاهزاده_کربلا #حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام روز عاشورا هنگام وداع شاهزاده جناب علی اکبر علیه السلام با اهل حرم آل الله چنان قیامتی برپا شد که نزدیک بود از شدت حزن و آه و ناله اهل حرم، هفت آسمان بر روی زمین کربلا فرو ریزد! امام حسین علیه السلام وقتی با این صحنه تکاندهنده مواجه شد با نگاهی(ولایت تصرفی)، بار سنگین وداع را از اهل خیام برداشت و به آنها خطاب کرد: دَعُوه، فَانَّه مَمسوسٌ فی ذاتِ الله یعنی رهایش کنید که او غرق در ذات خداست/ جمله ای که نشان از توجه امام علیه السلام به تراز و رتبه ای عالی تر از عرش الرحمن و مقام اسماء الله(حقیقت محمّدیه) برای جناب علی اکبر علیه السلام است! جمله ای که پیامبر خاتم صلی الله علیه و اله منحصراً درباره امیرالمومنین علی علیه السلام تصریح فرمودند قال رسول الله: لا تسبوا علیا فانه ممسوس فی ذات الله: به علی ناسزا نگوئید که او در ذات الهی مستغرق شده/ ممسوس فی ذات الله یعنی با معراج نبوی به مقام قاب قوسین و او ادنی و سپس سدرالمنتهی و در نهایت به مقصد معراج یعنی شهود بی مثال آیه الله الکبری!(سوره نجم) واصل بشی(در خطبه البیان مولی علی علیه السلام میفرمایند: منم آیه الله الکبری)!!! آن لازمان و لامکانی که ما فوق عرش و عالم اسماء الله است! مقامی که انسان کامل یا خلیفه الله از آن بر عرش و کرسی و هشت بهشت و هفت جهنم و جبروت و ملکوت و هفت آسمان و برزخ و آنچه در آنها و میان آنهاست، استیلا و سلطنت و احاطه وجودی دارد! مقامی که دیگر خبر از بهشتِ مومنین نیست! خبر از حور و قصر و عسل و نقره و باغ و نحر نیست! هر چند تمام اینها نعمات بهشتی از سنخ لامقطوعه و لاممنوعه یعنی در مقیاس بی نهایت اند! اما باز هم صورت و مثال اعمال مومن در بهشت است و حجابِ بین قلب او با خداست، این بهشت به غیر از بهشتِ رسول الله صلی الله علیه و آله است! به غیر از بهشت امیرالمومنین علیه السلام و حسنین علیهماالسلام و حضرت زهرا سلام‌الله علیه است! وقتی تمام ملک و ملکوت و هفت آسمان و بهشت و برزخ همه از انوار اهل بیت علیهماالسلام خلق شده است!(دقت شود) حالا جناب علی اکبر علیه السلام به مقصد معراج نبوی یعنی آیه الله الکبری واصل شده است! آن لازمان و لامکانی که بهشت با همه عظمتش هم نامحرم است! چرا که مقام تجلّی توحید احدی و صمدیِ ذات است! بهشتی است که بین خدا و انسان دیگر نه حجابِ من است و نه حجاب کثرت و دوئیتِ بهشت و جهنم! هرچه هست هو در میان است و هو درمیان است و هو! بی جهت نیست مولی علی علیه السلام دائم ذکر هو بر لبش بود! لا اله الاهو! هو! هو! چقدر کوتاه بین و ذلیل و حقیر بودند این دیوان و دادن و شیاطین انسی روز عاشورا، تصور کردند جناب علی اکبر علیه السلام را در کربلا زمین گیر و جسمش را ارباً ارباً کردند! اما غافل و جاهل و حقیر بودند که قامت حضرت عالی اکبر در مقام ممسوس فی ذات الله قائم و قیامتی در ملکوت اعلی برپاکرده بود و هزاران هزاران هزار ملائکه الله به هر تار موی سرش، دخیل بودند! تا جلوه ای از جلوات لایتناهی اش بر آمها بتابد!... #بخش_دوّم_پایانی 🆔 @mesagh