💎 *تدبر در قرآن* (شماره ۷۸) *بسم الله الرحمن الرحیم* *لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا*(فتح/۱۸) *خداوند از مؤمنان -هنگامی که در زیر آن درخت با تو بیعت کردند- راضی و خشنود شد؛ خدا آنچه را در درون دلهایشان (از ایمان و صداقت) نهفته بود می‌دانست؛ از این رو آرامش را بر دلهایشان نازل کرد و پیروزی نزدیکی بعنوان پاداش نصیب آنها فرمود؛* *تفسیر:* *ماجرای غزوه ی خیبر:* منظور از بیعتی که این آیه از آن سخن می گوید، بیعت رضوان است که ذیل آیه ۱۰ همین سوره درباره آن توضیحاتی داده شد؛ منظور از پیروزی نزدیک در این آیه که می فرماید : *" این یکی را زودتر برای شما فراهم ساخت."* ماجرای خیبر است که چند ماه پس از صلح حدیبیه اتفاق افتاد. هنگامی که پیامبر (ص) از حدیبیه بازگشت، تمام ماه ذی حجه و مقداری از محرم سال هفتم هجری را در مدینه توقف کرد و سپس با ۱۴۰۰ نفر از یارانش که در حدیبیه شرکت کرده بودند، به سوی خیبر حرکت کرد؛ جایی که کانون تحریکات ضد اسلامی بود و پیامبر برای فرصت مناسبی روزشماری می کرد که آن کانون فساد را برچیند. در آن ایام، حالت سردرد شدیدی که گاه به سراغ پیامبر (ص) می‌آمد به او دست داد؛ به گونه ای که یکی دو روز نتوانست از خیمه بیرون آید. در این هنگام، ابوبکر پرچم را به دست گرفت و با مسلمانان به سوی لشکر یهود تاخت؛ اما بی آنکه نتیجه بگیرد، بازگشت. بار دیگر عمر پرچم را به دست گرفت و مسلمانان شدیدتر از روز قبل جنگیدند؛ ولی بدون گرفتن نتیجه بازگشتند. در روز سوم، پیامبر (ص) پرچم را به دسته علی (ع) سپرد. امام علی (ع)، "مرحب" - فرمانده آن دژ - را از پای درآورد و با حرکتی نیرومند، درِ آن قلعه را از جا کند و مسلمانان وارد آن شدند و آن را فتح کردند. یهودیان تسلیم شدند و از پیامبر خواستند که در برابر این تسلیم خون آنها محفوظ باشد. پیامبر پذیرفت و غنایم منقول به دست سپاه اسلام داد و پیامبر اراضی و باغ های آنجا را به دست‌ یهود سپرد؛ مشروط به اینکه نیمی از درآمد آن را به مسلمانان بپردازند. *مصباح : در جامعه اسلامی ، مومنین ،تحت حاکمیت خدا قراردارند.!.. در این فضای الهی، همه چیز باید رنگ الهی بگیرد. در سیستم سیاسی _ اجتماعی الهی، نظام سیاسی حاکم بر اساس دکترین ولایت است... #ایمان، #وفاداری، #خلوص، #صداقت، با #ولایت، مورد رضایت و #خشنودی الهی است و رمز نزول #الطاف الهی است.!....در نظام حاکمیتی اسلام، سیاست، عین دیانت است و دیانت مومنین زیر نظر مولی، عین سیاست است!..... #بیعت رضوان، (ماجرای بیعت مومنین همراه پیامبر در سال ششم هجری، که منجر به صلح حدیبیه و از تبعات آن، فتح خیبر شد ) مصداق بارزی از منظومه سیاسی _ اجتماعی اسلامی است. بیعت رضوان ، نماد #مقبولیت عامه است که با شاخصه های، ایمان، صداقت، اخلاص و وفاداری به مولی #منصوب و# مشروع از طرف خداوند، صحه می گذارد. این عمل سیاسی، که پشتوانه دینی دارد، موجب تائید الهی است و برکات آن، در درجه اول، معنوی (ایجاد #آرامش روحی _روانی) و سپس مادی (کسب #آسایش) است.!...در نظام واره سیاسی اسلام، رضایت الهی هدف والاست و موفقیت ها، همگی از آن اوست و تحت حاکمیت او، وعده های الهی محقق می شوند... رهبری که با مشروعیت دینی و مقبولیت مردمی، چشم به آسمان دارد و مطیع و مومن به اوامر الهی است، و ملتی با هدف کسب رضایت الهی، اورا همراهی می کنند، رهبرش صاحب سکینه الهی می شود و می تواند مردمش را آرامش خاطر دهد که نصرت الهی قطعی است.!... *لا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مومنین (ال عمران /۱۳۹) ..*و در تلاطم مصائب اجتماعی، از وعده الهی می گوید و ندای آرامش را به ارمغان می آورد *لا تحزنْ انَّ الله معنا... *امتی که وفادار به ولی خود باشد، الطاف الهی بر او نازل خواهد شد.! **