*باسمه تعالی*
*از منشور حسینی تا منشور مهدوی*
(شماره ۳۶)
*دکتر رضا زمانی*
*# امام هادی (ع) و تبیین مقامات علمی و اخلاقی و سیاسی ائمه علیهم السلام.*
روز سوم رجب سال ۲۵۴ه. ق بنا بر قول مشهور، سالروز شهادت امام دهم شیعیان است. امام علی بن محمد علیه السلام، با القابی چون #هادی، #عالم، #نقی، #فقیه، #نجیب، #امین، #طیّب و #مرتضی. از ایشان یاد شده است، کنیه امام، «ابوالحسن ثالث» است. (ابوالحسن اول، امیر المومنین وابو الحسن ثانی، امام رضا علیهماالسلام هستند.)
۳۳ سال دوران امامت ایشان بوده و در سن ۴۲ سالگی در دوران حکومت معتز عباسی با سم به شهادت می رسند.
از جمله حکام فاسد و ظالم دوران امام، متوکل عباسی است، همان کسی که حرم امام حسین علیه السلام را تخریب نموده آن منطقه را شخم زد و بر شیعیان سخت می گرفت. متوکل، امام هادی را از مدینه به سامراء آورده، تحت نظارت خود قرار داد. او در ظاهر امام را تکریم می کرد ولی در باطن در پی دسیسه و توطئه علیه امام بود.
*مهمترین ویژگی های دوران امام هادی علیه السلام:*
*۱.ضعف اعتقادی و رهبری دستگاه خلافت*
با روی کار آمدن عناصر خودخواه و قدرت طلب عباسی و اعمال سیاست های چپاول گرانه شان و گسترش فساد و عیاشی در دایره حکومتی، به تدریج اعتماد مردم از حکومت سلب شد. رواج خوش گذرانی ها و شب نشینی های همراه با می گساری و آوازه خوانی در حکومت عباسی، نتیجه بیکاری و فراغت بال خلفا از امور اداری و سیاسی بود و از این رو، حکومت رنگ و بوی اسلامی نداشت. به دلیل ورود پارس نژادان و ترک ها به عرصه حکومتی و نظامی و اداری بنی عباس، روابط اجتماعی و سیاسی دستگاه دچار ضعف اعتقادی و بنیانی شده بود. آن چه برای اینان مطرح بود، پول و قدرت و زندگی بود، نه چیز دیگری.
*۲.رخ دادهای طبیعی غیر منتظره*
در این دوره، حوادث و رویدادهای طبیعی پی در پی و شگفت انگیزی رخ داد که در تاریخ وقایع به ثبت رسیده است. در شهر موصل بر اثر جاری شدن سیل عده زیادی از مردم جان خود را از دست دادند. در دامغان و نیشابور و اطراف آن، زمین لرزه های پی در پی و هول انگیزی هزاران نفر از مردم را به کام مرگ فرو برد. در فارس، نور تابنده ای از ناحیه دریای سرخ برخاست و بدین منطقه امتداد یافت و نفس کشیدن را بر مردم دشوار ساخت و گروه زیادی از مردم، چارپایان و درختان از بین رفتند. در مصر نیز عده زیادی بر اثر زمین لرزه به هلاکت رسیدند و خسارات فراوانی به بار آورد. در انطاکیه نیز همین اتفاق تکرار شد و اتفاقات ترسناک و مهیبی رخ داد که عده بسیاری از مردم در اثر ترس و وحشت به کام مرگ فرورفتند.!
بدون شک وقوع این همه حوادث گوناگون آن هم در چند سال پیاپی در عصر خلافت خلفای شش گانه عباسی بی ارتباط با جنایات و مفسده های حاکمان ستمگر و فاسد آن زمان نبود.
در زمان امام هادی علیه السلام، #قم مرکز تجمع شیعیان بود و جناب «محمد بن داوود قمی »و جناب «محمد طلحی قمی»، مامور و مسوول جمع آوری وجوهات و سوالات برای امام بودند.
از صحابه معروف ایشان، #عبد العظیم حسنی، #عثمان بن سعید، #ایوب بن نوح، #حسن بن راشد و #حسن بن علی ناصر بودند.
در دوره امام، «غالیان» (غلو کنندگان، کسانی که امام را در مقام خدایی می دانستند) زیاد بودند که برخورد امام با آنان و برائت از آنها از جمله واکنش های امام دهم نسبت به این منحرفین است.
دو زیارتنامه مشهور از امام هادی النقی، منقول است. اولی که بسیار معروف تر و مشهور تر است، *زیارت جامعه کبیره* می باشد. که در پاسخ به درخواست فردی برای زیارت کامل ائمه بیان شده است. *مضمون این زیارتنامه مشهور، مقام امامت و شأن ائمه اطهار علیهم السلام و وظائف شیعیان در مقابل آنان است*.
دومین زیارت نامه منقول از ایشان، *زیارت غدیریه* است. این زیارتنامه، یک دوره کامل علی شناسی است و در مقام دفاع از ولایت امیر المومنین گفته شده است.
مرقد مطهر امام هادی و فرزند امامشان، حضرت حسن بن علی العسکری در سامراء و منطقه ای که به #عسکریین معروف است، قرار داشته که زیارتگاه و ملجأ عاشقان و شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام است. از خداوند متعال و وجود مقدس خود امام هادی (ع)، مسئلت داریم تا ما را با حقائق و معارف دین و قرآن و اسلام ناب آشنا سازند تا هر چه زودتر بتوانیم مقدمات ظهور منجی عالم، حضرت صاحب الامر را فراهم کنیم. راهش پر رهرو باد. آمین.🤲🤲🤲
*اللهم صل علی محمد و آل محمد*
*اللهم عجل لولیک الفرج*
*باسمه تعالی*
*از منشور حسینی تا منشور مهدوی*
(شماره ۳۷)
*دکتر رضا زمانی*
*مولود پر برکت (باب الحوائج)!*
.....قدمش مبارک بود و وجودش پرخیر و رحمت. آینه دار خدایش بود و چون پروردگارش، اهل جود و سخاوت؛ از این روی، «جوادش» لقب دادند....با حضورش بر روی کره خاکی، نهمین فروغ امامت را به ظهور رسانید و بدین گونه پلی زد بین آسمان و زمین، تا آنان که آسمانی اند، به دامانش درآویزند و به سرچشمه نور راه یابند.....
... دهم ماه رجب، لیله قدر دل ماست.
وه بر این شب چه مبارک سحری داده خدا!
شب قدر است بخوان سوره کوثر زیرا /به رضا کوثر و قدر دگری داده خدا!
... در سحرگاه دهم رجب المرجب سال 195ه. ق، میوه دل سلطان طوس، شمس الشموس، به بار نشست..... مظهر تبسم رحمت معبود بر مخلوق، پدیدار گشت و جلوه جمال الهی و جلال کبریایی به عرصه گیتی پا نهاد.
آسمان! از سر خورشید تو خواب افتاده؟!/یا که از چهره این طفل، نقاب افتاده؟!
... در بین ازدحام گدا کوچه وا کنید /
نور دو چشم حضرت سلطان رسیده است.
سلطان علی بن موسی الرضا در وصف میلاد این امام زاده می فرمایند، مولودی برای شیعیان ما، از او با برکت تر زاده نشده است.
مولی الکریم، بنده نوازی، گره گشا/
دلسوز سائلان و فقیران رسیده است.
مسکینی و اسیر و زمین خورده ای بیا/
شأن نزول سوره انسان رسیده است.
....وجود مبارکش را «محمد» نام نهادند و مکنی به کنیه «ابو جعفر». از القاب حضرتش، #زکی، #نقی، #متقی،# مرتضی ، #متوکل، #المختارو #نجیب ،#منتخب،# قانع # عالم و# باب المراد و از همه مشهور تر *جواد* است.
اولیاء جمله جوادند و لیکن زجواد
جود را جلوه تابنده تری داده خدا.
توسل به ذات مقدس جواد الائمه، از زبان و باور علماء و صاحبان سیر و سلوک و اهل معنا، برای ادای حاجات مادی و دنیوی بسیار مجرب است و داستان‌ها و اتفاقات فراوان سند این مدعا است.
... دستش که هیچ، نام عظیمش گره گشاست! /
در جود و سخا، کسی به پایش نرسد.
چون مظهرجود حق جواداست جواد.
.
... امامت ایشان در کودکی (۸سالگی) کرامت مهمی بود بسان حضرت عیسی بن مریم علیه السلام. و در مدت 17 سال امامت خود، با دو دژخیم عباسی سر مبارزه داشت : مأمون و معتصم.
دشمنانش، همان‌ها که احمق های درجه یک زمانه خود بودند! به خیال باطل خود، سعی داشتند تا علم و امامت آقا را به چالش بکشند! زهی خیال باطل بر اهل باطل! که هیچگاه، نشناختند و ندیدند و نفهمیدند که نوری که از منبع لایزال الهی تابیده باشد نه تنها خاموشی ندارد که به اراده حاکمه الهی، هر لحظه پرتر و گسترده تر ساطع می شود. جلسات علنی و مباحثات آنان با جوادالائمه، در حافظه تاریخ ماندگار است. وقتی که آنان را منکوب و مدهوش علم لدنی خود کرد!.
زانو زده به پیش علومش، تمام علم.
علامه همیشه دوران رسیده است!
... اخلاق حسنه، علم فراوان، تقوا و پارسایی، ادب و گشاده رویی با دوست و دشمن و حریت و آزادگی از جمله صفات بارز جواد الائمه است.
تاریخ، نام حداقل ۱۱۰ نفر از فحول صحابه ایشان را ذکر کرده است، از معروف ترینها، علی بن مهزیار، زکریا بن آدم، محمد بن اسماعیل بن بزیع، حسین بن سعید اهوازی، احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی و احمد بن محمد بن خالد برقی هستند. کسانی که وزانت و وجاهت علمی آنان ثابت شده و صاحب تالیفاتند. جالب آنجاست که راویان احادیث امام جواد، فقط محدثان شیعی نبودند بلکه از علمای اهل تسنن هم بودند کسانی که راوی حدیث حضرتش بودند و بر سر سفره علم و کمالات امام لقمه گرفته اند، همچون خطیب بغدادی!
از جمله احادیث معروف امام جواد علیه السلام، که اشاره به بحث غیبت و ظهور امام قائم دارد، می فرمایند :
برترین اعمال شیعیان ما، انتظار فرج است. (کمال الدین، ج ۲، باب ۳۶، ح ۱) و عرضه می داریم یا جواد الائمه ادرکنا! به اکسیر درک معرفت وجودی اهل بیت.(علیهم السلام )
یا جواد الائمه ادرکنا! که به عطش نابخردی و جهالتمان در هلاکت و فلاکتیم.!
یا جواد الائمه ادرکنا! به غیبت کبرایی که ما دچاریم.! غیبتی که از سر کبر و غرور و خودپسندی و بدفهمی و بد مستی ما است!!
یا جواد الائمه ادرکنا! ما را ز غیبتمان خارج کن! و ظهورمان را برسان تا ظهور را برسانیم!.
... امیر هر دو سرا یا جواد ادرکنی! .
نظر نما به گدا یا جواد ادرکنی! .
خدای جودی و جود خدای منانی.
به سائلت کن عطا یا جواد ادرکنی.!
*اللهم صل علی محمد و آل محمد*
*اللّهم عجّل لولیک الفرج.!*🤲